Στα λιμάνια...

Τελικά οι προ ημερών απεργοί λιμενεργάτες δεν είχαν να χάσουν "μόνο τις αλυσίδες τους", (κατά Μαρξ), αλλά...αρκετές χιλιάδες ευρώ και άλλα προνόμια, από την εκμετάλλευση του λιμένα του Πειραιά από την κινέζικη Cosco.

Το ΚΚΕ και στο θέμα αυτό, έδειξε για άλλη μια φορά τους σκοπούς που υπηρετεί.

Κύριος στόχος της προπαγάνδας του είναι το ΠΑΣΟΚ, είτε είναι στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση. Οι σύντροφοι του Στάλιν γνωρίζουν πως ο λαός (ή ένα μέρος του) έχει κρίση και καταλαβαίνει τις διαφορές ανάμεσα στο κυβερνών κόμμα και την αξιωματική αντιπολίτευση.

Γι ' αυτό και επί 5,5 χρόνια οι διαδηλώσεις που οργάνωσε το ΚΚΕ κοντεύουν να ισοφαριστούν σε πλήθος και ένταση, από αυτές που οργάνωσε στον πρώτο μήνα της νέας κυβέρνησης.

Άρθρο με τίτλο "Μισθοί έως και 140.000 ευρώ!", από το Βήμα της Κυριακής.

Ετήσιους μεικτούς μισθούς οι οποίοι ξεπερνούν τις 140.000 ευρώ αλλά και λιμενεργάτες για τους οποίους ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς έχει καταβάλει εργοδοτικές εισφορές χωρίς να έχουν εργαστεί ούτε μία ώρα εντοπίζει ο πραγματογνώμονας σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια του 2008 ύστερα από παραγγελία του εισαγγελέως Πρωτοδικών Πειραιώς.

Η έρευνα του πραγματογνώμονα η οποία απευθύνεται προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς, την οποία διαθέτει «Το Βήμα» και την οποία δεν δημοσιεύει σε ό,τι αφορά τα ονόματα των εργαζομένων και τους ακριβείς μισθούς που έλαβαν στο πλαίσιο του νόμου περί προστασίας προσωπικών δεδομένων, αφορά τους μισθούς του 2004. Η έρευνα αυτή προκλήθηκε με απόφαση του εισαγγελέα Πρωτοδικών ύστερα από τις καταγγελίες που έγιναν κατά τη διάρκεια του 2005 από τον τότε υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Εμμ. Κεφαλογιάννη . Το γεγονός ότι η έρευνα αποφασίστηκε το περασμένο έτος 2008 καταδεικνύει ότι για την Εισαγγελία Πειραιώς το θέμα δεν θεωρείται λήξαν. Αντίθετα, συνεχίζεται η δικαστική έρευνα προκειμένου να διαπιστωθούν οι πραγματικές συνθήκες κάτω από τις οποίες δόθηκαν οι μισθοί αυτοί. Για τον λόγο αυτόν ο εισαγγελέας Πρωτοδικών έχει ήδη καλέσει σε απολογία τους δύο διευθύνοντες συμβούλους της περιόδου εκείνης και συγκεκριμένα τους κκ. Σ. Θεοφάνη και Ν. Γιαννή, από τους οποίους και ζήτησε να ενημερωθεί για το καθεστώς υπό το οποίο δόθηκαν οι εν λόγω μισθοί.

Ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιώς διατυπώνει επτά συνολικά ερωτήματα στα οποία και καλείται να απαντήσει η εν λόγω πραγματογνωμοσύνη. Συγκεκριμένα ζητεί να μάθει:

* Ποιες κατηγορίες εργαζομένων απασχολούνταν στον ΟΛΠ ΑΕ κατά το 2004 (μόνιμοι λιμενεργάτες, αρχιεργάτες, επόπτες, φορτοεκφορτωτές κ.ά.).

* Με ποιον τρόπο και βάσει ποιων διατάξεων, αποφάσεων και συλλογικών συμβάσεων καθοριζόταν το ύψος των αποδοχών των εν λόγω κατηγοριών εργαζομένων κατά το έτος 2004.

* Τι άλλο λαμβανόταν υπόψη για τον καθορισμό των ανωτάτων μισθών.

* Αν μπορεί να καθοριστεί και με ποιον τρόπο ανά κατηγορία εργαζομένων το ανώτατο δυνατό ύψος των συνολικών αποδοχών τους κατά το 2004, λαμβανομένης υπόψη της μέγιστης δυνατής και νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης ανά μήνα.

* Στην περίπτωση που μπορεί να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα, να αναφερθούν τα ονόματα των εργαζομένων ανά κατηγορία των οποίων οι αποδοχές ξεπερνούν το ανώτατο ύψος αποδοχών κατά το 2004.

* Να αναφερθούν οι εργαζόμενοι οι οποίοι εμφανίζεται ότι εργάστηκαν υπερωριακά κατά το έτος 2004 περισσότερες από 20 ημέρες ανά μήνα και περισσότερες από 80 ώρες ανά μήνα.

* Να αναφερθεί και ο συγκεκριμένος αριθμός των ανωτέρω ημερών και ωρών ανά εργαζόμενο από τους παραπάνω, όπως επίσης το αν υπάρχουν παράνομες παραβάσεις.

Από την έρευνα του πραγματογνώμονα προκύπτει ότι κατά τη διάρκεια του 2004 εργάστηκαν 418 εργάτες σε διάφορες ειδικότητες στο κοντέινερ τέρμιναλ, ενώ ο Οργανισμός κατέβαλε εργοδοτικές εισφορές για 444 εργάτες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στην πραγματογνωμοσύνη, υπάρχουν 26 εργάτες για τους οποίους κατεβλήθησαν εργοδοτικές εισφορές χωρίς να έχουν εργαστεί.

Εξάλλου, με βάση την ίδια έρευνα, κατά τη διάρκεια του 2004 εντοπίστηκαν και 33 εργάτες που έλαβαν άδεια μεγαλύτερη των 44 ημερών.

Αναλυτικότερα και σύμφωνα με τα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στην εν λόγω πραγματογνωμοσύνη, κατά το έτος 2004 καταγράφονται:

* Είκοσι τρεις (23) εργαζόμενοι οι οποίοι έλαβαν μεικτές ετήσιες αποδοχές ύψους από 141.145,34 ευρώ ως και 120.634,59 ευρώ. Αντίστοιχα οι καθαρές ετήσιες αποδοχές τους, πλην των εργοδοτικών εισφορών, ήταν από 122.022,73 ευρώ ως και 103.269,51 ευρώ.

* Είκοσι πέντε (25) εργαζόμενοι οι οποίοι έλαβαν μεικτές ετήσιες αποδοχές ύψους από 119.686,14 ευρώ ως και 116.379,57 ευρώ. Αντίστοιχα, οι καθαρές αποδοχές τους, πλην των εργοδοτικών εισφορών, ήταν από 102.393,39 ευρώ ως και 99.401,59 ευρώ.

* Είκοσι έξι (26) εργαζόμενοι οι οποίοι έλαβαν μεικτές ετήσιες αποδοχές από 115.998,55 ευρώ ως και 112.149,40 ευρώ. Αντίστοιχα, οι καθαρές αποδοχές τους, πλην των εργοδοτικών εισφορών, ήταν από 99.147,77 ευρώ ως και 95.576,01 ευρώ. Οπως αναφέρει στα συμπεράσματά του ο πραγματογνώμονας, από τα στοιχεία που του παραδόθηκαν από το 7ο Προανακριτικό Τμήμα του Πταισματοδικείου Πειραιώς προκύπτει ότι:

* Οι περισσότεροι από τους εργαζομένους έχουν εργαστεί από 325 ως και 335 ημέρες τον χρόνο και έχουν λάβει άδεια από 21 ως και 54 ημέρες. Συγκεκριμένα εντοπίζονται 33 λιμενεργάτες να έχουν λάβει άδεια μεγαλύτερη των 44 ημερών.

* Οι καταβληθείσες καθαρές βασικές αποδοχές για 139 λιμενεργάτες αρχίζουν από 84.716 ευρώ και φτάνουν ως και 122.022,73 ευρώ ετησίως. Αντίστοιχα, οι μεικτές ετήσιες αποδοχές αυτών των 139 κινούνται από 100.266,11 ευρώ και φτάνουν ως 144.145,34 ευρώ.

Επίσης εντοπίζονται λιμενεργάτες, επτά τον αριθμό, οι οποίοι άλλους ετήσιους μισθούς εμφανίζεται ότι λαμβάνουν στις 13 Μαρτίου 2008 και άλλους στις 4 Απριλίου 2008, ενώ η έρευνα εντόπισε και 26 εργαζομένους για τους οποίους κατεβλήθησαν εργοδοτικές εισφορές από τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς χωρίς να έχουν προσφέρει έστω και μία ώρα εργασίας.

Εξάλλου από την έρευνα του πραγματογνώμονα προκύπτει ότι όσα είναι τα πραγματοποιηθέντα από τους λιμενεργάτες ημερομίσθια από την 1η Ιανουαρίου 2004 ως και τις 31 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους μηνιαίως είναι και οι ώρες της υπερωριακής απασχόλησής τους, αν και ο εισαγγελέας Πρωτοδικών δηλώνει στα ερωτήματα που θέτει προς εξέταση ότι θα πρέπει να απασχολούνται 20 ημέρες μηνιαίως και να εργάζονται υπερωριακά 80 ώρες τον μήνα.

Με βάση τους παραπάνω όρους που έχει θέσει ο εισαγγελέας οι μισθοί των εργαζομένων στο κοντέινερ τέρμιναλ του ΟΛΠ θα έπρεπε να διαμορφώνονται στην ανώτερη κλίμακά τους ως εξής:

* Επόπτες: 240 ημέρες εργασίας, 66% τριετίες, 10% οικογενειακή κατάσταση, 80 υπερωρίες, 30 ημέρες άδεια, 45 δώρα, αμοιβή με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας: 69.409,52 ευρώ.

* Αρχιεργάτες: 240 ημέρες εργασίας, 66% τριετίες, 10% οικογενειακή κατάσταση, 80 υπερωρίες, 30 ημέρες άδεια, 45 δώρα, αμοιβή με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας: 61.818,08 ευρώ.

* Ειδικοί λιμενεργάτες: 240 ημέρες εργασίας, 66% τριετίες, 10% οικογενειακή κατάσταση, 80 υπερωρίες, 30 ημέρες άδεια, 45 δώρα, αμοιβή με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας: 27.042,50 ευρώ.

* Φύλακες φορτηγίδων: 240 ημέρες εργασίας, 66% τριετίες, 10% οικογενειακή κατάσταση, 80 υπερωρίες, 30 ημέρες άδεια, 45 δώρα, αμοιβή με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας: 27.042,50 ευρώ.

* Εργάτες φορτηγίδων: 240 ημέρες εργασίας, 66% τριετίες, 10% οικογενειακή κατάσταση, 80 υπερωρίες, 30 ημέρες άδεια, 45 δώρα, αμοιβή με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας: 27.042,50 ευρώ.

Αντί των παραπάνω ποσών η έρευνα εντοπίζει μισθούς από 32.061,52 ευρώ ως και 141.145,34 ευρώ.

Τελευταίο κατάλοιπο της θεοδικίας

Άρθρο του Ι. Μ. Κονιδάρη, καθηγητή της Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Βήμα της Κυριακής.

Το θέμα του θρησκευτικού όρκου θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα από τα ζητήματα που έχουν στοιχειώσει από τη Μεταπολίτευση ως σήμερα. Και τούτο παρά το γεγονός ότι σχεδόν ομόφωνα η θεωρία και η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας έχει εκφρασθεί για την ανάγκη να υπάρξει επιτέλους μια τομή στο ζήτημα αυτό με την ολοσχερή κατάργηση του θρησκευτικού όρκου.

Τρεις δεκαετίες έχουν ήδη παρέλθει από την παραπομπή του καθηγητή Κων. Δεσποτόπουλου στα δικαστήρια γιατί αρνήθηκε να ορκισθεί όταν κλήθηκε να καταθέσει ως μάρτυρας στον ανακριτή. Την αθώωσή του στον πρώτο βαθμό (1979) ακολούθησε καταδίκη του στον δεύτερο, ενώ ο Αρειος Πάγος ουδέποτε απεφάνθη, αφού στο μεταξύ η πράξη παραγράφηκε...

Για να κατανοήσει κανείς τη φιλοσοφία που οδήγησε στην καθιέρωση του θρησκευτικού όρκου, αρχικώς ως απολύτως υποχρεωτικού για τους ορθόδοξους χριστιανούς της ελληνικής επικράτειας, αρκεί να εντρυφήσει στις εύγλωττες διατυπώσεις της Εισηγητικής Εκθέσεως του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που τέθηκε σε ισχύ το 1950: «... ουχ ήττον η θρησκευτική επίκλησις ευρίσκει εις την ψυχήν πολλών μαρτύρων κατά το μάλλον ή ήττον ζωηράν απήχησιν και ωθεί αυτούς εις το να είπωσιν την αλήθειαν, ιδία παρ΄ ημίν όπου το θρησκευτικόν αίσθημα είναι εισέτι οπωσδήποτε ερριζωμένον μεταξύ των λαϊκών τουλάχιστον τάξεων»!

Φευ, όμως, η διδασκαλία της Εκκλησίας άλλα επιτάσσει... Ηδη στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο βρίσκουμε σαφή την εντολή του ιδρυτού της: «εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως» (Ματθ. 5.34-37). Η απαγόρευση απαντά και στους κανόνες του Μ. Βασιλείου, που επικυρώθηκαν από την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, ο οποίος ρητώς ορίζει ότι «ο όρκος απηγόρευται» (καν. 29). Το θέμα αντιμετωπίζει και εγκύκλιος επιστολή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ανθίμου Δ΄ (1849), η οποία προσυπογράφεται και από τους λοιπούς Ορθόδοξους Πατριάρχες και τα μέλη της Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που θεωρεί «αθέμιτον όλως...το ορκίζεσθαι τους ευσεβείς χριστιανούς, είτε κατ΄ ιδίαν είτε εν τοις δικαστηρίοις».

Η Πολιτεία τον επέβαλε Σε απόλυτη συνέπεια προς τις επιταγές της Εκκλησίας θεσμοθετείται από τη νομοθεσία μας ότι οι κληρικοί όλων των βαθμών και οι ιερομόναχοι δεν ορκίζονται αλλά διαβεβαιώνουν στην ιερωσύνη ή την αρχιερωσύνη τους. Τούτο επιτάσσει και ο ισχύων Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου για τη «διαβεβαίωση» που δίδουν ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και οι Μητροπολίτες μετά την έκδοση του διατάγματος περί αναγνωρίσεως και καταστάσεως αυτών και πριν από την ενθρόνισή τους. Συνεπώς δεν είναι η Εκκλησία που απαιτεί την επιβολή του όρκου, αφού η διδασκαλία της τον απαγορεύει. Είναι η Πολιτεία που τον επέβαλε για να υπηρετήσει τους δικούς της σκοπούς. Αλλά και η κοινωνική πραγματικότητα έχει, και στη χώρα μας, ριζικώς διαφοροποιηθεί. Εχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που προτάσεις νόμων των τότε βουλευτών Στ. Παπαθεμελή και Ι. Κουτσοχέρα για κατάργηση της ορκοδοσίας δεν έτυχαν της αποδοχής της Βουλής.

Η νομοθεσία μας έχει κάνει ήδη σημαντικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι διατάξεις της Πολιτικής Δικονομίας, όπως έχουν τροποποιηθεί, σύμφωνα με τις οποίες ο μάρτυρας πριν ορκισθεί ερωτάται εάν επιθυμεί να δώσει θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο, μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τον οδηγό προς την ορθή κατεύθυνση. Αλλά και στο πλαίσιο της ποινικής δίκης, παρ΄ ότι οι αντίστοιχες διατάξεις της Ποινικής Δικονομίας δεν έχουν αποκτήσει ακόμη την ίδια ευλυγισία, η δικαστηριακή πρακτική παρέχει συνήθως στους μάρτυρες τη δυνατότητα να δώσουν, αντί όρκου, απλή διαβεβαίωση στην τιμή και την υπόληψή τους.

Η συνταγματική αναθεώρηση Παραμένει ένα ζήτημα που αφορά στην ορκοδοσία των βουλευτών και του Προέδρου της Δημοκρατίας, διατάξεις δηλ. που απαιτούν για την τροποποίηση ή κατάργησή τους συνταγματική αναθεώρηση. Εχει παρέλθει δεκαετία και πλέον από τότε που από την ίδια αυτή φιλόξενη στήλη είχα κάνει λόγο για το ζήτημα αυτό ( «Το Βήμα της Κυριακής», 15.6.1997, σελ. Α18) και είχα προτείνει να συμπεριληφθεί στην υπό εξέλιξη τότε συνταγματική αναθεώρηση...

Ατυχώς, οι διατάξεις αυτές παρέμειναν ως είχαν, άρα ατελείς, και είναι προφανές ότι θα ισχύουν όσο δεν θα υπάρξει η αναγκαία πολιτική βούληση να τροποποιηθούν και να εναρμονισθούν με την περί θρησκευτικής ελευθερίας θεμελιώδη συνταγματική επιταγή. Τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο...

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαπραχθεί το σφάλμα η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου να συνδεθεί με την επαναχάραξη των ορίων στις σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας. Ας μη γίνει και πάλι το ίδιο λάθος και δοθούν λάθος μηνύματα προς την πλευρά της Εκκλησίας.

Το Σύνταγμα, άλλωστε, τη διάταξη περί όρκου θέτει στο άρθρο 13, που καθιδρύει το ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας και το οποίο δεν έχει καμία οργανική σχέση με το άρθρο 3 του Συντάγματος. Και ο νοών νοείτω...

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ήταν...οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Πολλοί συμπολίτες μας εξέφραζαν την άποψη πως είτε κυβερνά το ΠΑΣΟΚ, είτε η Ν.Δ., τα αποτελέσματα για τη χώρα είναι τα ίδια.

Κάποιοι ήταν απλώς αδαείς.

Πολλοί ήταν σαφώς προκατειλημμένοι και εκφραστές σαθρών επιχειρημάτων.

Υπήρχαν και αυτοί που υπεράσπιζαν τις απόψεις τους με κάποια σοβαροφανή επιχειρήματα, όπως: "Οι Ελληνικές κυβερνήσεις είναι αναγκασμένες να εφαρμόσουν την ίδια πολιτική, την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης". Σε αυτούς απαντούσα πάντα πως η Ευρωπαϊκή Ένωση απλά θέτει τους στόχους (πλέον). Ο δρόμος που θα ακολουθήσει η κάθε κυβέρνηση για να πετύχει αυτούς τους στόχους εξαρτάται από την πολιτική της, το ιδεολογικό της στίγμα και σίγουρα την κοινωνική της ευαισθησία.

Είμαι σίγουρος ότι τις τελευταίες 15 μέρες, πολλοί είναι αυτοί που είχαν αυτή την άποψη και τώρα έχουν αλλάξει.

Είμαι επίσης σίγουρος ότι πολλοί είναι αυτοί που την είχαν και την έχουν ακόμα.

Και στους μεν και στους δε αφιερώνω αυτή την πρώτη ανάρτηση του blog, με μερικά στοιχεία για τα πεπραγμένα της νέας κυβέρνησης, που σαφώς αντανακλούν και διαφορές στην ιδεολογία και την πολιτική σκέψη των προσώπων που την αποτελούν, σε σχέση με αυτά της προηγούμενης:

1. Κατάργηση όλων των θέσεων stage στο Δημόσιο, τη μη ανανέωση των ρουσφετολογικών συμβάσεων της Ν.Δ. και την υπαγωγή όλων των θέσεων εργασίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα στον ΑΣΕΠ.
2. Όλες οι θέσεις γενικών γραμματέων στα υπουργεία θα καλυφθούν αξιοκρατικά, μέσω των 22500 βιογραφικών των ενδιαφερομένων, που στάλθηκαν διαδικτυακά, στην ιστοσελίδα της Κυβέρνησης.
3. Πάγωμα για τουλάχιστον 6 μήνες του νόμου Σουφλιά για τους ημιυπαίθριους, δίνοντας έτσι ανάσα σε χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες.
4. Αποκεφαλισμός του αρχηγό της ΕΛΑΣ μετά την προσαγωγή στην Ασφάλεια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
5. Αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες, αλλά και την αύξηση της σύνταξης του ΟΓΑ.
6. Αλλαγές στα τέλη των Ι.Χ. που δε ρυπαίνουν πολύ.
7. Αλλαγές στη φορολόγηση των off-shore εταιριών.
8. Εξαγγελία για την πρόσληψη μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα.
9. Απόσυρση των χιλιάδων ρυπογόνων κρατικών αυτοκινήτων, μεγάλου κυβισμού και αντικατάστασή τους από καινούρια υβριδικά. Μετρό που θα επεκταθεί και στα στελέχη του Στρατού. Δραστικός περιορισμός των μετακινήσεων των στελεχών του Δημοσίου Τομέα με κρατικά αυτοκίνητα.
10. Αναστολή όλων των οικοδομικών εργασιών στα καμένα δάση της Αττικής.
11. Περιορισμός των υπέρογκων αμοιβών των golden boys του Κρατικού Τομέα.
12. Όχι στην απέλαση των παιδιών των παράνομων μεταναστών.
13. Αλλαγή του εκλογικού νόμου. Περισσότερες και μικρότερες εκλογικές περιφέρειες για την πάταξη του μαύρου προεκλογικού χρήματος.
14. Τέλος στις τροπολογίες νόμων που θα ψηφίζονται από το παράθυρο, μέσω της ενσωμάτωσής τους σε άσχετα νομοσχέδια.
15. Δραστική περικοπή των, αποσπασμένων στη φύλαξη διαφόρων προσώπων, αστυνομικών. Το παράδειγμα δίνει πρώτο το Μέγαρο Μαξίμου, μειώνοντας κατά το ήμισυ τη φρουρά του. Επαναφορά του θεσμού του αστυνομικού της γειτονιάς.
16. Για πρώτη φορά ο συνήγορος του πολίτη παρέστη σε υπουργικό συμβούλιο.

Κλείνοντας να σημειώσω ότι για πρώτη φορά τέθηκε νομοσχέδιο σε διαβούλευση με το λαό, εφαρμόζοντας και σε αυτό τον τομέα την πίστη του ΠΑΣΟΚ στη Συμμετοχική Δημοκρατία. Τις σχετικές ιστοσελίδες επισκέφτηκαν πάνω από 25000 πολίτες και άφησαν τα σχόλιά τους πάνω από 1500. Είναι μια καλή αρχή.

Υ.Γ.: 4 υπουργικά συμβούλια κάλεσε ο πρωθυπουργός σε 15 μέρες. Ο Καραμανλής πόσα είχε κάνει σε 5μιση χρόνια;