του Κώστα Ρεσβάνη
Πριν δύο μέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αυγή αποκάλυψαν τον κρυφό εχθρό του λαού και τον μισθωμένο πράκτορα που θα ανακόψει την πορεία τους προς την εξουσία. Είναι ο γελοιογράφος των ΝΕΩΝ Δημήτρης Χαντζόπουλος. Χυδαιογράφοι της κομματικής εφημερίδας, μαζί με ανώνυμους κουκουλοφόρους του Διαδικτύου προσέφυγαν στην προσφιλή τακτική τους της συκοφαντίας και της στοχοποίησης, αφού ο γελοιογράφος είχε την ατυχή έμπνευση να σατιρίσει την Κωνσταντοπούλου και την Μακρή για το σώου που παρακολούθησε το πανελλήνιο.
Κάποιος εγνωσμένου ήθους και επαγγελματικής επάρκειας (βεβαίως!) μας αποκάλυψε χθες στη ηλεκτρονική έκδοση της Αυγής, αυτό που όλοι υποπτευόμαστε, αλλά δεν θέλαμε να το πιστέψουμε: Ο Χαντζόπουλος με αυτό το σκίτσο του εκτέλεσε πιστά τις εντολές του καθεστώτος. Απολαύστε: «…Εκείνο που έκανε τέλειο τον εξευτελισμό του Χαντζόπουλου ήταν το σκίτσο που ταυτίστηκε με το κεντρικό μήνυμα που εξέπεμπε εκείνη την ημέρα το καθεστώς. Η εντολή ήταν σαφής: Επιτεθείτε στην Κωνσταντοπούλου, την Μακρή και την Τζάκρη αξιοποιώντας το γεγονός ότι είναι νέες γυναίκες, εξοντώστε τις ενοχλητικές με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο. Το αφεντικό διέταξε και ο Χαντζόπουλος εκτέλεσε και μάλιστα μετά χαράς…»
Σαν να τη βλέπω τη σκηνή. Ο Δημήτρης στο γραφείο του, χτυπάει το τηλέφωνο.
-Παρακαλώ, ποιος είναι;
- Το Καθεστώς.
- Ναι, αφεντικό.
- Αύριο με το σκίτσο σου θέλω να επιτεθείς στη Ζωή και τη Ραχήλ. Κινδυνεύω…
- Έγινε, αφεντικό… Θα τις εξοντώσω.
-Μπράβο καλό μου παιδί.
Γνωρίζω τον Χαντζόπουλο από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Όταν κατέφθασε στην εφημερίδα με μόνες αποσκευές το ταλέντο του, την αδέσμευτη σκέψη, το χιούμορ του και την πραότητα του χαρακτήρα του. Τα χρόνια κύλησαν και έως σήμερα ΟΛΟΙ οι πολιτικοί, ΟΛΩΝ των κομμάτων πέρασαν δύσκολες στιγμές από το πενάκι του. Πολλοί, από σχεδόν όλα τα κόμματα, ενοχλήθηκαν κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν, αλλά απέναντί τους είχαν έναν Καραπαναγιώτη, τον διευθυντή μας, που όποτε έφταναν σ’ αυτόν οι διαμαρτυρίες τους διαολόστελνε. Μια μέρα, θυμάμαι, που υπήρξε ένα παράπονο από το γραφείο της ΠΟΛΑΝ, ο Καραπαναγιώτης φώναξε στο γραφείο του τον Δημήτρη και του είπε μπροστά μας:
« Μικροί πολιτικοί… Μόνον δύο έως τώρα δεν μου έχουν διαμαρτυρηθεί για γελοιογραφία. Ο Καραμανλής (ο παλιός) και ο Παπανδρέου (επίσης ο παλιός).»
Τα γράφω αυτά καθώς μου έρχεται στο νου το χθεσινό χυδαίο σκίτσο συριζαίικου σάιτ, όπου μέσα από το χωνί φωνογράφου (η φωνή του κυρίου φυσικά) εκτοξεύονται προς τον Χαντζόπουλο ευρώ! Και αργυρώνητος λοιπόν. Που να ξέρουν αυτοί οι φουκαράδες από εντιμότητα και ανεξαρτησία. Τον γνωρίζει το συνάφι μας τον Χαντζόπουλο, δεν χρειάζεται υπεράσπιση. Αντί γι αυτήν επιτρέψτε μου μια προσωπική μαρτυρία που ακριβώς δείχνει τις ζόρικες αρχές του που δεν χαμπαριάζουν από καριέρες, χρήματα και δόξες. Το 1995, καταξιωμένος πλέον, ο Δημήτρης με την Μαρίνα του αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την πρωτεύουσα και να μείνουν μόνιμα στην Καρέ, ένα χωριό κοντά στο Ρέθυμνο, όπου το πατρικό της Μαρίνας. Μου εκμυστηρεύεται την απόφασή τους και με ρωτά: « Θα δεχθεί ο Καραπαναγιώτης να στέλνω τα σκίτσα από εκεί ή θα αρνηθεί;» Του απαντώ: « Αν δεχθεί, όλα καλά. Αν αρνηθεί και σου βάλει το δίλημμα ή μένεις εδώ ή φεύγεις από την εφημερίδα σκέψου τι θα του απαντήσεις.» Την άλλη μέρα η οριστική απόφασή του: « Αν μου πει όχι θα φύγω από την εφημερίδα.» Και δεν είχε δεύτερη δουλειά ο φίλος μου.
Βεβαίως ο σπουδαίος άνθρωπος και διευθυντής Λέων Καραπαναγιώτης δεν σκέφθηκε πάνω από ένα λεπτό: « Να πάς και να περνάς καλά. Η δουλειά συνεχίζεται…»
Και ευτυχώς μέχρι σήμερα η δουλειά του Δημήτρη συνεχίζεται, η αναγνώρισή του είναι πανελλήνια, οι τόνοι του όπως πάντα χαμηλοί (ευτυχώς όχι οι τόνοι των σκίτσων του), οι φίλοι του και όσοι τον γνωρίζουν από κοντά τον αγαπούν. Όσο για τους πολιτικούς όπου κι αν ανήκουν, δεν πειράζει, ας ενοχλούνται, ας διαμαρτύρονται. Και οι χυδαιολόγοι ας κουρνιάσουν στο κοτέτσι τους, αρκετά αυτοεξευτελίστηκαν.
Υ.Γ:Αυτή την προσχηματική επίθεση στον Χατζόπουλο περί σεξισμού, ας την λένε ψιθυριστά μεταξύ τους, διότι μπορεί να τους ακούσει και κάποιος νοήμων, ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ. Άσε που μπορεί να παρεξηγηθούν ο Αριστοφάνης, η Χοντρή και ο Ζαχαρίας και οι εκατοντάδες θεατρικές επιθεωρήσεις.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=29234
My point of view: Γνωρίζω και θαυμάζω τη δουλειά του Χαντζόπουλου πολλά χρόνια. Τα σκίτσα του είναι ευφυέστατα και η οπτική τους, το βάθος τους και οι πολλαπλές αναγνώσεις που προσφέρουν με έχουν συνεπάρει όχι λίγες φορές! Πολιτικά θεωρώ ότι απομακρύνομαι από αυτόν εδώ και κάμποσο καιρό, αλλά ο θαυμασμός μου για τη δουλειά του παραμένει αμείωτος.
Η συντονισμένη επίθεση εναντίον του από την "Αριστερά" (σκοπίμως εντός εισαγωγικών) επιβεβαιώνει την εικόνα που έχω σχηματίσει για αυτήν...
Ενόψει των εκλογών του 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πει: "θα νικησουμε όχι απλά επειδή θα γίνουμε καλύτεροι από τον κακό μας αντίπαλο, αλλά επειδή θα γίνουμε καλύτεροι από τον κακό μας εαυτό". Εδώ και καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί (;;;) αλλά δεν μπορεί να γίνει καλύτερος ούτε καν από τον κάκιστο αντίπαλό του. Το αντίθετο μάλλον συμβαίνει. Μοιάζει σαν τα δυο μεγάλα κόμματα να μάχονται για το ποιοι είναι πιο αισχροί, χυδαίοι, φτηνοί κι επιπόλαιοι! Κι οι σίγουροι χαμένοι από αυτή τη διαμάχη είμαστε όλοι εμείς...
