Για όλα φταίει η κακιά Ευρώπη;

του Χάρη Ιωάννου

Η βασική κριτική που ασκείται σήμερα στην κυβέρνηση είναι ότι αρνείται να πάρει αποφάσεις και να προχωρήσει σε συμφωνία με τους εταίρους, οδηγώντας τη χώρα είτε στα βράχια είτε σε νέο Μνημόνιο. Υπάρχει όμως και μια πιο επικίνδυνη διάσταση: αυτή της συστηματικής και με ανυπολόγιστες συνέπειες καλλιέργειας ενός πρωτοφανούς αντιευρωπαϊκού μένους στην ελληνική κοινή γνώμη.

Υπουργοί, βουλευτές, ακόμη και αρθρογράφοι που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ανήκουν στους λεγόμενους ρεαλιστές και όχι π.χ. στην πλατφόρμα Λαφαζάνη, μιλούν ανοιχτά για σύγκρουση. «Ή θα υποχωρήσουν οι Ευρωπαίοι ή θα πάμε σε ρήξη, ακόμη και αν αυτό σημαίνει δραχμή», έλεγε σε «πηγαδάκι» πριν από μερικές ημέρες στη Βουλή υπουργός που θεωρείται «ψύχραιμη φωνή». Ο εκνευρισμός και η ταραχή των κυβερνητικών στελεχών είναι διάχυτος στις παρεμβάσεις τους τις τελευταίες ημέρες.

Καθώς εξανεμίστηκαν οι αντιμνημονιακές ψευδαισθήσεις ότι το Μνημόνιο καταργείται με ένα νόμο και ένα άρθρο και ότι οι Ευρωπαίοι «τοκογλύφοι» παρακαλούν να μας δανείσουν, τη θέση τους παίρνει τώρα μια νέα αφήγηση: «τα σκοτεινά νεοφιλελεύθερα κέντρα της Ευρώπης σε συνεργασία με τα εγχώρια και με εκτελεστικό βραχίονα τα πάντα ένοχα ΜΜΕ πολεμούν την κυβέρνηση και θέλουν να τη ρίξουν ώστε να μη διαδοθεί το μικρόβιο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ε.Ε.».

Με άλλα λόγια, πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι που μας υπονομεύουν και δεν μας αφήνουν να διαπρέψουμε σε αυτό που έχουμε αποδείξει διαχρονικά ότι ξέρουμε καλύτερα απ’ όλους: πελατειακό κράτος, αναξιοκρατία, έλλειψη δικαιοσύνης και κυρίως προοπτικής. Ακριβώς οι λόγοι που η Ελλάδα, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που μπήκαν σε πρόγραμμα, είναι η μόνη που δεν έχει καταφέρει ακόμη να ορθοποδήσει.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχει ένα σκληρό ευρωπαϊκό διευθυντήριο, συντηρητικό και νεοφιλελεύθερο, που επιβάλλει συχνά λάθος πολιτικές. Η λύση όμως δεν βρίσκεται στην αυτοκτονία. Η Ελλάδα τείνει δυστυχώς να εμπεδώσει στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη την αντίληψη ότι είναι ένα κράτος που δεν θέλει να αλλάξει το παραμικρό. Μοιάζει με ένα κακομαθημένο παιδί που απλώνει συνεχώς το χέρι ζητώντας «χαρτζιλίκι», αλλά την ίδια ώρα στρέφει το βλέμμα αλλού, φωνάζοντας «αφήστε με στην ησυχία μου να το ξοδέψω όπως θέλω».

Είναι πια προφανές ότι η αντιμνημονιακή ρητορεία και η παραμονή στην ευρωζώνη δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Δυστυχώς όμως, η τακτική «Κούγκι» κερδίσει ολοένα και περισσότερους θιασώτες μέσα σε ένα αμήχανο και πολιτικά εγκλωβισμένο υπουργικό συμβούλιο, τη στιγμή που οι επιχειρήσεις και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα κρέμονται από μια κλωστή και ο κίνδυνος να πάνε χαμένες οι θυσίες 5 ετών μεγαλώνει.

Η Ιστορία θα δείξει αν αυτοί που απειλούσαν για αποχωρήσεις με ελικόπτερο, θα γίνουν τώρα οι επιβάτες του, παίρνοντας μαζί και τις τελευταίες ελπίδες που έχει η Ελλάδα να γίνει ένα σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος, αντί να υποβιβαστεί ταπεινωτικά σε μια περιθωριακή βαλκανική χώρα.


http://www.efsyn.gr/arthro/gia-ola-ftaiei-i-kakia-eyropi

Υ.Γ:

Ένα άρθρο σαν αυτό που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα των Συντακτών, εκπλήσσει ευχάριστα. Αλλά αφήνοντας στην άκρη την αρχική έκπληξη, μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ο εμφύλιος στον Σύριζα υποβόσκει και δε θα αργήσει να ξεσπάσει. Ελπίζω όσοι μέσα στον Σύριζα ονειρεύονται  ένα σοβαρό κεντροαριστερό κόμμα και όχι μια ακόμα ψεκασμένη αριστερίζουσα εκδοχή των ΑΝ.ΕΛ. (όπως είναι σήμερα) να υπερισχύσουν! 

Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου

Στα μέρη σας τους πολιτικούς που είναι ικανοί να πουν και να κάνουν τα πάντα προκειμένου να κερδίσουν τις εκλογές, αλλά μόλις κερδίσουν τις εκλογές κάνουν και λένε το αντίθετο, πώς τους λέτε;

Ψεύτες;

Λαμόγια;

Απατεώνες;

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ:

Η κυβέρνηση Συριζανέλ με ΠΝΠ βάζει χέρι στα αποθεματικά των δήμων και των περιφερειών.

ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ:

Όταν ήταν στην αντιπολίτευση οι ΠΝΠ ήταν χουντικής εμπνεύσεως και κατάλυση της δημοκρατίας!

Συγχαρητήρια Έλληνα πολίτη, έχεις την πιο ανήθικη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης!

(Το μέγεθος της ανηθικότητάς της δεν ορίζεται από τα προεκλογικά ψεύδη και την ανακολουθία λόγων κι έργων - τα έχουμε ξαναδεί αυτά, αλλά από το γεγονός του παρά το ότι μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το εφεύρημα του δήθεν πλεονεκτήματος που έχουν σε σχέση με όλους τους προηγούμενους, γιατί "αντιστέκονται"!)

Έλεγξε το – Διάγραψέ το!

του Γιώργου Παγουλάτου

«Υστερα από πέντε χρόνια Μνημονίου το δημόσιο χρέος αυξήθηκε από το 115% στο 180% του ΑΕΠ. Μάθε την αλήθεια για το δημόσιο χρέος» μας προτρέπει η αντρική φωνή σε ένα από τα σποτάκια δραματοποιημένης δημαγωγίας που παρήγαγε η υπερκινητική και υπεροπτική πρόεδρος της Βουλής. «Ελεγξέ το – διάγραψέ το».

Ο ερευνητής της αντιμνημονιακής αλήθειας καλό θα ήταν να ξεκινούσε κατ’ αρχήν διορθώνοντας τα νούμερα: το χρέος το 2009 ήταν 127% κι όχι 115% του ΑΕΠ.

Αλλά γιατί άραγε αυξήθηκε το χρέος (παρά τα «κουρέματα» και τις μειώσεις επιτοκίων); Μήπως επειδή μπήκαμε στο Μνημόνιο με ένα πρωτογενές έλλειμμα 24 δισ. (10,5% ΑΕΠ); Μήπως επειδή κάθε χρόνο από το 2009 μέχρι το 2013 (που για πρώτη φορά τα έσοδα ξεπέρασαν τις πρωτογενείς δαπάνες) φορτώναμε νέα ελλείμματα, νέο επιπλέον χρέος, πάνω στο ήδη υπάρχον;

Και μήπως επειδή συρρικνώθηκε το ΑΕΠ, ο παρονομαστής, στη βαρύτερη Μεγάλη Υφεση της μεταπολεμικής Ελλάδας; Εκεί πραγματικά οφείλει με εντιμότητα να εστιάσει ο ερευνητής. Γιατί τόσο βαθιά η ύφεση; Αναμφισβήτητα το υφεσιακό μείγμα οικονομικής πολιτικής, η απουσία αντισταθμιστικών πολιτικών στην Ευρωζώνη, το στέγνωμα επενδύσεων και χρηματοδότησης, η ταυτόχρονη εφαρμογή περιοριστικών πολιτικών στην υπόλοιπη Ευρώπη, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Και μαζί οι βαθιές δομικές αδυναμίες της ΟΝΕ, σε αυτό που ήταν μια ελληνική κρίση εγκιβωτισμένη σε μια δομική κρίση του ευρώ. Ισως όμως ο ερευνητής να εμπλουτίσει την εμπειρία του παρατηρώντας την εκ νέου υφεσιακή πορεία της οικονομίας το τρίμηνο που πέρασε, και το υπολειπόμενο πρώτο εξάμηνο του 2015, όπου η συρρίκνωση επέστρεψε, το χρέος μεγεθύνεται, κι η ανεργία τραβά ξανά την ανηφόρα. Θα προστεθεί και η εμπειρία του διαγραφόμενου υφεσιακού πρώτου εξαμήνου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο αντικείμενο της εξεταστικής επιτροπής;

Αλλά μήπως έφταιγε κι ένα επίπεδο εισοδήματος και ευημερίας μέχρι το 2009, φουσκωμένο με θηριώδη υπερδανεισμό από το εξωτερικό, πάνω από κάθε αντιστοιχία προς τις παραγωγικές μας επιδόσεις; Γιατί η χώρα το 2009 χρωστούσε στον υπόλοιπο κόσμο (καθαρό εξωτερικό χρέος) 90% του ΑΕΠ της.

Και γιατί το δημόσιο χρέος το 2009 να είναι 127% -μετά από μια μακρότατη περίοδο με τη μεγαλύτερη αύξηση του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη, και με την Ελλάδα να απολαμβάνει μέχρι το 2008 κόστος χρηματοδότησης σχεδόν όσο και η Γερμανία; Χώρες όπως το Βέλγιο το ’90 χρησιμοποίησαν την ανάπτυξη για να απομειώσουν το χρέος τους. Εμείς κάθε χρόνο από το 2003 κι έπειτα όχι μόνο δεν το μειώναμε αλλά φορτώναμε νέα πρωτογενή ελλείμματα. Γιατί;

Θα ερευνήσει η επιτροπή της κ. Κωνσταντοπούλου γιατί το μισθολογικό κόστος του Δημοσίου διπλασιάστηκε μετά την είσοδο στην ΟΝΕ, και εκτοξεύθηκε από 25 σε 31 δισ. μεταξύ 2007 και 2009; Θα ψάξει τις δεκάδες χιλιάδες πελατειακών διορισμών στο ευρύτερο Δημόσιο; Τα ρετιρέ των συντάξεων πάνω από τον τελευταίο μισθό, τα γενναιόδωρα εφάπαξ, τη βιομηχανία των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων στα 45 και τα 50 που πέρναγαν τον λογαριασμό στο ασφαλιστικό σύστημα; (Και που έπειτα από πέντε χρόνια αιματηρών θυσιών και μνημονίων ακόμα συνεχίζονται!). Θα ψάξει τα εξοπλιστικά προγράμματα των μιζαδόρων του υπερπατριωτισμού; Τη θηριώδη αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης πριν από το 2010;

Τα σποτάκια της κ. Προέδρου είναι ο θρίαμβος της δημαγωγικής υπεραπλούστευσης που παράγει ο εθνικολαϊκισμός, όταν συνδυάζεται με τον αριστερό βολονταρισμό. Επαναφέροντας τις γνωστές ανοησίες μονομερούς διαγραφής του «επονείδιστου» χρέους τις οποίες η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα έχει εγκαταλείψει. Σε μια εξεταστική επιτροπή που θα πιάσει το νήμα από το 2010 κι έπειτα, όταν οι δυστυχείς κυβερνήσεις της μνημονιακής περιόδου πάλευαν με το τέρας της άτακτης χρεοκοπίας, κι όχι νωρίτερα, όταν οι επιτήδειοι και αμέριμνοι προκάτοχοι εξέτρεφαν το τέρας της υπερχρέωσης. Δεν σε συμφέρει; Μην το ελέγξεις. Δεν σου αρέσει; Διάγραψέ το.

Μια σοβαρή μαρξιστική ανάλυση θα εστιαζόταν τουλάχιστον στις κρίσεις του καπιταλισμού. Θα αναζητούσε τις βαθύτερες αιτίες στη φούσκα του υπερδανεισμού της χώρας μέσα στο ευρώ. Θα αναδείκνυε τους παράγοντες που οδήγησαν στη διόγκωση του προστατευμένου, παρασιτικού και μη εμπορεύσιμου τομέα της οικονομίας και στην κατάρρευση του παραγωγικού και εξαγωγικού ιστού.

Ενα πράγμα δεν θα έκανε: να αναζητήσει τις αιτίες μιας κρίσης δημόσιου χρέους σε εκείνους που τους έλαχε να διαχειριστούν το sudden stop, τη μαζική φυγή των δανειστών και άρνηση των αγορών να χρηματοδοτούν μια υπερχρεωμένη χώρα.

Βγάζει μάτι η πολιτική σκοπιμότητα ενοχοποίησης συγκεκριμένων πολιτικών αντιπάλων, αμαρτωλών μεν αλλά κυρίως για την προϊστορία τους στη δημιουργία του προβλήματος κι όχι για την απέλπιδα προσπάθεια αντιμετώπισής του.

Η επιτροπή «αλήθειας» είναι η επισημοποίηση του κομματικού ψεύδους στην υπηρεσία μιας μεγάλης πολιτικής απάτης. Ολοι κρίνονται κι η Ιστορία θα είναι αμείλικτη προς τους πολιτικούς της πρώτης Αριστερής κυβέρνησης της χώρας που συνέπραξαν σε αυτή την ατιμία.

http://www.kathimerini.gr/811122/opinion/epikairothta/politikh/eleg3e-to--diagraye-to

Άρνηση

Γράφει το ελληνάκι


Εδώ και 3 μήνες είμαστε θεατές σε ένα πολιτικό σόου άνευ προηγουμένου στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Κυβερνητική ασυνεννοησία, συνεχείς λαθασμένες διπλωματικές κινήσεις, ευρωπαϊκή γεωπολιτική και οικονομική απομόνωση. Αλλά και στο εσωτερικό, συνεχείς αντιμαχόμενες ενδοκυβερνητικές απόψεις, μία Πρόεδρο της Βουλής σε ρόλο μονάρχη με διαρκή θεσμικά παραπτώματα, ανύπαρκτη αστυνομία στα καθημερινά μπάχαλα της Αθήνας, Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης με διαπλεκόμενα συμφέροντα, απευθείας αναθέσεις για οπλικά συστήματα, επαναπροσλήψεις Δ.Υ., παγωμένη οικονομία, αναβίωση του εθνολαϊκισμού, κρατική ασέβεια προς αποφάσεις του ΣτΕ, επικοινωνιακά τεχνάσματα τύπου "Επιτροπές Αλήθειας" για το όπιο του λαού και ανύπαρκτος στρατηγικός στόχος για την οικονομία και σχεδόν για όλα τα χαρτοφυλάκια κάθε υπουργείου, εκτός από μικροκομματικά ρουσφέτια.

Όταν είχαν βγει στη φόρα τα "άπλυτα" της Χρυσής Αυγής με σαφή τεκμήρια και ντοκουμέντα για τον εγκληματικό της ρόλο, οι περισσότεροι λογικοί πολίτες αυτής της χώρας, θεώρησαν ότι δεν θα την ξαναβλέπαμε στο Κοινοβούλιο. Κι όμως, όχι μόνο παρέμεινε, αλλά πλέον έχει δεθεί στην τρίτη θέση χωρίς ενδείξεις μείωσης και με μία ταυτόσημη ατζέντα με αυτήν της συγκυβέρνησης, παίζοντας κύριο ρυθμιστικό ρόλο.
Τώρα που καθημερινά μαρτυρούμε το θεάτρο του παραλόγου και οδεύοντας προς μία οικονομική και κοινωνική καταστροφή άνευ προηγουμένου για τα σύγχρονα δεδομένα, αρκετοί είναι αυτοί πάλι που θεωρούν ότι αυτή η συγκυβέρνηση θα είναι η ταφόπλακα του λαϊκισμού, της εθνο-αριστεράς και της λαϊκής δεξιάς.

Εγώ έχω αντίθετη γνώμη. Αυτό που μαρτυρούμε είναι η ταχύρυθμη παγίωση όλων των σύγχρονων ελληνικών παθογενειών, χωρίς το παραμικρό εμπόδιο. Διότι αυτό που συμβαίνει, εκτός από το ξέπλυμα όλων των αρνητικών στοιχείων της μεταπολίτευσης, είναι και το ξέπλυμα των ευθυνών σε συλλογικό επίπεδο. Χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Χωρίς "αγανάκτηση".

Σύντομα, το "Κράτος" και οι "Επιτροπές Αλήθειας" θα αποφασίσουν ότι για όλα φταίνε οι ξένοι, τα συμφέροντα, και φυσικά οι "δωσίλογοι" κάθε αντίθετης ιδεολογίας. Γενικώς και αορίστως. Ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προτάσσει εδώ και 5 χρόνια οποιαδήποτε επανεκκίνηση κράτους και οικονομίας: η στοιχειώδης αυτοκριτική. Όχι μόνο για τις προσωπικές μας πράξεις, αλλά επίσης για τους βουλευτές και κυβερνήσεις που εκλέγουμε και τις πολιτικές που επιθυμούμε.

Σύντομα θα ξεπλύνουμε και την τελευταία ενοχή σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, λίγο πριν μπλέξουμε στις οικονομικές περιπέτειες που ήδη ξεδιπλώνονται μπροστά μας, επειδή απλά αρνηθήκαμε όχι μόνο να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, αλλά έστω να κατανοήσουμε ένα μικρό κομμάτι αυτής και να κάνουμε κάποια δειλά βήματα προς την ανάπτυξη. Ίσως, επειδή η παιδεία και οι κοινωνικοί κανόνες της δικής μας γενιάς, δημιούργησαν ανθρώπους ατομικιστές, χωρίς κριτική σκέψη και προσωπική βούληση, αλλά μόνο σε διαρκή άρνηση και αντίδραση για ότι δεν τους αρέσει.

Και να σου πω και ένα μυστικό; Ο μέσος Έλληνας (αυτή η στατιστική οντότητα) γνωρίζει και καταλαβαίνει τί κάνει η σημερινή συγκυβέρνηση. Γνωρίζει ότι η Πρόεδρος της Βουλής παρεκτρέπεται, ότι ο Υπ. Αμύνης σκορπάει λεφτά, ότι ο Υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει προσωπικά συμφέροντα με τις προσλήψεις κλπ κλπ. Τα ξέρει όλα αυτά. Αλλά κατά βάθος τα γουστάρει. Γιατί απλά θέλει να εκδικηθεί. Έτσι γενικώς και αορίστως και όποιον πάρει η μπάλα. Γιατί αρνείται.


https://www.facebook.com/ellinakiblog/posts/869285916476676:0