Πάμε!

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Για τι άλλο θα τον κατηγορήσουν ακόμη;



Νωρίτερα σήμερα διάβασα ένα κείμενο του δημοσιογράφου Γ. Λακόπουλου, ξέπλυμα στον Β. Βενιζέλο (ο οποίος ετοιμάζει το έδαφος για επάνοδο στην κεντρική πολιτική σκηνή).
Το κείμενο αυτό καταλήγει ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι η Ελλάδα έχασε μια τεράστια ευκαιρία να κυβερνηθεί από έναν πολιτικό ογκόλιθο του διαμετρήματος του Βαγγέλα του Βενιζέλου και κύριος υπεύθυνος για αυτό είναι...ο Γιώργος Παπανδρέου!!! 

Κι αν νομίζει κανείς ότι υπερβάλλω, ας διαβάσει και μόνος του:


Παλιόφιλος από τον ΔΟΛ ο Λακόπουλος, μια από τις πολλές πένες του οργανισμού που στήριξαν εξόφθαλμα τον Βενιζέλο και που εξίσου εξόφθαλμα υπονόμευσαν τον Παπανδρέου.
Κείμενά του έχουν χρησιμοποιηθεί όπως φαίνεται και από κατακάθια όπως το ακροδεξιό site Ολυμπία: 


Από το 2007 που το σύστημα ξεσπάθωσε ενάντια στον Γιώργο Παπανδρέου και προσπάθησε να επιβάλλει τον Βενιζέλο στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έχει χυθεί πολύ μελάνι και πολλή χολή σε κείμενα ενάντια στον ΓΑΠ. Έχει κατά καιρούς κατηγορηθεί για το οτιδήποτε. 
Τον έριξαν από την εξουσία πραξικοπηματικά (Βαγγέλα δε θα ξεχάσουμε ποτέ τις Κάννες), τον πολέμησαν χυδαία ακόμη και στη συνέχεια, προσπάθησαν να τον εξοντώσουν πολιτικά.
Προσπάθησαν ακόμη να τρομοκρατήσουν τον οποιονδήποτε σκέφτεται να συνεργαστεί μαζί του από δω και στο εξής, στήνοντας Ειδικό Δικαστήριο-παρωδία για τον στενό του συνεργάτη και Υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Ο οποίος φυσικά δικαιώθηκε πανηγυρικά.

Επαναλαμβάνομαι, αλλά θα το ξαναπώ: Οι κατέχοντες την ισχύ στην Ελλάδα μάχονται λυσσωδώς για να μην αλλάξει τίποτα από το σύστημα δεκαετιών, το οποίο και τους έχει δώσει την ισχύ.
Οι αλλαγές που έφερε σε 2 μόλις χρόνια η κυβέρνηση Παπανδρέου ήταν απίστευτες, δεδομένων και των συνθηκών.
Είχε πει ότι "θέλουμε να είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία" και τον λοιδόρησαν (γιατί δεν καταλάβαιναν).
Κι όμως συμπεριφέρθηκε σαν τέτοιος, βάζοντάς τα με ένα ισχυρό σύστημα, το οποίο στο πρόσωπό του είδε τον μεγαλύτερο εχθρό, αυτόν που προσπαθούσε να αλλάξει τα πράγματα! Και τον πολέμησαν. Κανάλια, εφημερίδες, sites, λοιδόρησαν, έχυσαν δηλητήριο, προσπάθησαν να κάνουν το άσπρο-μαύρο, προσπάθησαν να καλύψουν τους προηγούμενους και τους επόμενους και να φορτώσουν σε έναν τα πάντα! Και σε ποιόν έναν, στον μόνο που προσπάθησε πραγματικά να προσφέρει. Στον μόνο που έβαλε το "εμείς" πάνω από το "εγώ", όπως θα ήθελε κι ο Μακρυγιάννης.


Σαμαράς, Βενιζέλος, Τσίπρας, όλοι τον ίδιο στόχο εξυπηρετούν. Να προστατεύσουν τους ισχυρούς.
"Να επιστρέψουμε στην προ μνημονίου εποχή".
Να γυρίσουμε πίσω, δηλαδή, σε όσους λόγους μας οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή. Γιατί κάποιοι βολεύονταν με το σάπιο σύστημα. Το χρησιμοποίησαν και κέρδισαν ισχύ και πλούτο. Και ηλίθιους δεν τους λες. Ούτε και ιδεολόγους. Για αυτούς δεν υπάρχει αριστερά και δεξιά. Υπάρχουν μόνο συμφέροντα. Και υπεράνω όλων το να μην αλλάξει τίποτα.
Γι' αυτό και πολεμούν τον Γιώργο Παπανδρέου τόσα χρόνια.
Γι΄αυτό και όταν τον έβγαλαν από τη μέση με την αποστασία του 2011, ξαφνικά ο Σαμαράς έγινε μνημονιακός.
Είπαμε δεν είναι χαζοί, παίζονται πολλά και θέλουν να είναι καλυμμένοι. Το δίπολο της εξουσίας πρέπει να είναι απόλυτα ελεγχόμενο. Επί Παπανδρέου είχαν την αντιπολίτευση. ΟΛΗ! Στις πλατείες των στημένων "αγανακτισμένων" νεοδημοκράτες και συριζαίοι μαζί και παραδίπλα οι χρυσαυγίτες.
Αλήθεια δεν υποψιάζεται κανείς γιατί το "κίνημα της αυθόρμητης αγανάκτησης" (το οποίο αγάπησαν όλα τα ΜΜΕ) έπαψε μετά την ανατροπή Παπανδρέου το Νοέμβριο του 2011;;;
Τώρα πια είχαν και την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση ελεγχόμενη.
Κι αφού ο Σαμαράς φόρεσε το κοστούμι του μνημονιακού, ήρθε ο Τσίπρας να καλύψει το αντιμνημονιακό κενό. Κι ο κόσμος το έφαγε το παραμύθι...


Μέχρι που κυβέρνησε κι ο Τσίπρας και ξεβρακώθηκε. Από εκεί που θα καταργούσε το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο, υπέγραφε με τα δυο χέρια, περνούσε νύχτα ΠΝΠ και λοιπές ομορφιές.
Από εκεί που θα ήταν πρώτη φορά αριστερά, συγκυβέρνησε με τη λαϊκο(ακρο)δεξιά του Καμμένου, του υπουργού του Καραμανλή, που ακόμη όταν ξεχνιέται μπορεί να να υποστηρίζει ότι ο Καραμανλής άφησε το χρέος στο 3% το 2009...
Ο Τσίπρας βέβαια άλλαξε λιγάκι το παραμύθι σε σχέση με τον Σαμαρά. "Δίνει μάχες"! Στο τέλος κάνει όμως όχι μόνο ότι θα έκανε κι αν δεν τις έδινε, αλλά χειρότερα δεδομένου και του χαμένου χρόνου.
Κοστίζει κάτι παραπάνω στα κρατικά ταμεία βέβαια αυτό το παραμύθι, αλλά δε βαριέσαι, αφού κάνει τη δουλειά του...


Αλήθεια, είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις με τι απατεώνες έχεις να κάνεις, όταν σου έχουν υποσχεθεί τα πάντα, αλλά στο τέλος βαδίζουν στο μοναδικό δρόμο που έχει η χώρα αν δε θέλει να τιναχτεί στον αέρα, το δρόμο της συνεννόησης με τους εταίρους, το δρόμο της εφαρμογής του μνημονίου, το δρόμο του "ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε";
Το δρόμο που χάραξε η κοινή προσπάθεια της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και των ευρωπαϊκών θεσμών το 2010. Αυτόν το δρόμο που πήραν και η Κύπρος, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία. Και πέτυχαν! Αυτό που εμείς αρνούμαστε. Πόσο "έξυπνος" ο λαός και πόσο "χαζούλης" ο Παπανδρέου, ε;;;

Αν κρίνουμε από το ρυθμό που συνεχίζουν να γράφονται τα αντι-Παπανδρεϊκά κείμενα σαν αυτό του Λακόπουλου, δεν είναι μόνο το σύστημα ισχυρό, είναι κι αυτός. Δεν τον έχουν πάρει με το μέρος τους αλλά δεν τον έχουν ρίξει κάτω ακόμη. Είναι όρθιος και τον φοβούνται. Και μαζί με αυτόν είμαστε όρθιοι και όσοι ονειρευόμαστε μια άλλη Ελλάδα, όπου το σάπιο παλιό σύστημα θα έχει γκρεμιστεί, όπου ο στόχος δεν θα είναι να γυρίσουμε στην προ κρίσης εποχή, αλλά να μην ξαναϋπάρξει ποτέ μια τέτοια εποχή.
Το φόβο μας να'χουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια: