του Γιώργου Δημακόπουλου
1. Εκεί στα βόρεια, οι γείτονες μας που ζουν σε γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας του Φιλίππου επιμένουν και πιστεύουν για δεκαετίες ότι είναι Μακεδόνες. Στην πλειοψηφία τους γεννήθηκαν ως κάτοικοι της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Η περίπτωση να το αλλάξουν σε Μοισία επειδή έτσι αποφάνθηκε στο fb της η Εύα Καϊλή, ή σε Δακία επειδή άνοιξε ένα χάρτη ο Δ. Μάρδας, δεν παίζει. Μάλλον δεν θα βρούμε και άλλους σαν εμάς, που άλλαξαν διεθνώς το όνομα τους (από Έλληνες σε Γραικούς). Στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό δεν υπάρχει δίκαιο και άδικο, ιστορία και dna, η κυρίαρχη συνάρτηση είναι: αυτό που θέλω συν αυτό που συνήθισα, ίσον αυτό έγινα - αυτό είμαι.
Ξέρετε ποιος σπουδαίος Έλληνας πολιτικός φέρεται να πρότεινε πολλά χρόνια πριν, την ομοσπονδία 5 βαλκανικών πολιτειών: Ελλάδος, Ηπείρου, Μακεδονίας, Σερβίας και Δακίας με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη; (Άλλα χρόνια, άλλες συνθήκες. Πριν βρίσετε τον «προδότη» δείτε την απάντηση στο τέλος του άρθρου.)
2. Δυστυχώς για την Ελλάδα η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Από την στιγμή που οι γείτονες αποφάσισαν να ονομάζονται έτσι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Όποιο σύνθετο όνομα και να συμφωνήσεις μαζί τους τυπικά θα είναι ήττα. Το μόνο εναλλακτικό (ανόητο και επικίνδυνο) σχέδιο ήταν αυτό που προπαγάνδιζε ο νυν «διωκόμενος αγωνιστής» Λαζόπουλος σε επεισόδιο των λαϊκιστών Δέκα μικρών Μήτσων του, την πρόταση του «ορθόδοξου αδελφού» - σφαγέα, Μιλόσεβιτς, για διαμελισμό των Σκοπίων από Σερβία και Ελλαδάρα. (Το 1992 ο Σέρβος πρότεινε στον Σαμαρά διχοτόμηση της ΠΓΔΜ, και το 1995 την αναγνώρισε ως Μακεδονία! LOL)
3. Γουστάρουμε δεν γουστάρουμε, το όνομα θα περιλαμβάνει και τον προσδιορισμό Μακεδονία, επομένως αντί να λέμε φτηνές μπούρδες για να κοροϊδεύουμε τα ψηφαλάκια μας, ας προτείνουμε κάτι ρεαλιστικό μπας και ο μαξιμαλιστής και ακατάλληλος Υπεξ Κοτζιάς καταθέσει μια σοβαρή αντιπρόταση που να μπορούν να την αποδεχτούν οι γείτονες και δεν μας βγει εμπόδιο ξανά στο μέλλον. Οπότε, διάλεξε με ποιον τρόπο θα χάσεις. Ο μόνος τρόπος να είσαι νικητής είναι η διπλωματία Τoni Savevski, να διαμορφώσεις τις συνθήκες εμπέδωσης σχέσεων καλής γειτονίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης μιας φιλικής ειλικρινής σχέσης μεταξύ των δύο κρατών, μετά. Ο αλυτρωτισμός και ο υπερεθνικισμός σβήνει μόνο μεταξύ φίλων. Πριν από μισό αιώνα οι Έλληνες πίστευαν σε αλύτρωτες πατρίδες, βόρεια Ήπειρο, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη. Ήταν ο χρόνος, η πρόοδος, η ένταξη στην ΕΕ, που κόπασαν τα πάθη. Ή θα γυρίσουμε στα Βαλκάνια ή θα συνεχίσουμε στην Ευρώπη. Το χωνευτήρι των λαών των φύλων και των εθνοτήτων δεν είναι πια τα οργισμένα Βαλκάνια του προηγούμενου αιώνα, είναι η ήσυχη κοσμοπολίτικη ΕΕ. Αυτόν τον δρόμο αναζητούν και στην ΠΓΔΜ. Πρόβλημα θα έχουμε μόνο αν αφήσουμε το γειτονικό κράτος να κολλήσει στα Βαλκάνια των εθνικισμών και των μεγάλων πατρίδων.
4. Κάποιοι το αποκαλούν «κρατίδιο», όπως κάποιοι άλλοι έλεγαν κάποτε κρατίδιο την Ελλάδα και την Κύπρο. Προφανώς ξεχνούν ότι η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει ως κράτος την ΠΓΔΜ. Διαβάστε την επίσημη θέση της Ελλάδας εδώ. Και ας θυμόμαστε ότι στο «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», το «πρώην» αφορά το «γιουγκοσλαβική», όχι το «Μακεδονία»! Και με δικιά μας παραδοχή.
5. Ας μην συνεχίσουμε το λάθος Μητσοτάκη και Σαμαρά το 1992 όταν από κοινού απέρριψαν την σύνθετη ονομασία. Μητσοτάκης και Γκλιγκόροφ είχαν προφορικά συμφωνήσει ότι θα συζητήσουν την πρόταση Βανς και Όουεν, αλλά ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπορούσαν να την περάσουν από τα κοινοβούλιά τους, έτσι πρώτη την απέρριψε η ελληνική κυβέρνηση και χρεώθηκε το ναυάγιο. Η Ελλάδα μπορούσε να περιμένει την απόρριψη από τους Σκοπιανούς και μετά να ανακοινώσει την δική της απόφαση. Η FYROM απέρριψε την πρόταση 2 ημέρες μετά την Ελλάδα. Οι ευθύνες του Μητσοτάκη είναι τεράστιες γιατί από την μια ο δικός του υπουργός Εξωτερικών Σαμαράς συζητούσε με Μιλόσεβιτς για κοινά σύνορα και προωθούσε για μήνες την αδιάλλακτη στάση σχέδιο «λαβίδα Σαμαρά» -και αυτός δεν τον σχόλασε αλλά τον εμπιστευόταν- και γιατί ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν τόλμησε να καταθέσει την συμβιβαστική πρόταση στους βουλευτές του, και έχασε πολύτιμο χρόνο σε καθυστερήσεις και αντιφατικές θέσεις, ενώ είχε στείλει και τον έμπιστό του Γρυλλάκη σε μια περίεργη αποστολή δωροδοκίας στα Σκόπια όπως αποκάλυψε αργότερα ο Γκλιγκόροφ. Και μην ξεχνάμε την υπερπατριωτική και αδιάλλακτη στάση από νωρίς του τότε ΠΤΔ Καραμανλή ο οποίος έκλαιγε oncamera «Ελπίζω ότι οι σύμμαχοι και συνεταίροι μας θα καταλάβουν επιτέλους ότι δεν υπάρχει παρά μόνο μία Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι ελληνική. Αυτά τούς τα είπα και τους τα έχω γράψει». Ο τότε δήμαρχος της ΝΔ στην Θεσσαλονίκη Κοσμόπουλος διοργάνωνε συλλαλητήρια μαζί με το παπαδαριό. Και 12 βουλευτές της ΝΔ κατέθεταν πρόταση για μεταφορά της πρωτεύουσας στην Θεσσαλονίκη. Αν έτσι κάνει η κυβέρνηση, γιατί να περιμένεις κάτι διαφορετικό από την αντιπολίτευση της εποχής; Όταν στα μέσα του '93 οι διαπραγματευτικές ομάδες συμφώνησαν στο «Νόβα Μακεντόνια» ο Μητσοτάκης (που τότε είχε αναλάβει και υπουργός εξωτερικών) πήρε τηλέφωνο τον κ. Κωφό και του είπε: «Μάζεψέ τα και γύρνα πίσω» γιατί είκοσι βουλευτές ΝΔ τον απειλούσαν με άρση της εμπιστοσύνης για τον ΟΤΕ και την σύνθετη ονομασία. Τελικά οι εκλογές έγιναν τον Οκτώβρη και άφησε το χρόνο να περάσει χωρίς να κάνει κάτι. Στην πολιτική οι πράξεις μετράνε, όχι τα λόγια. Στα λόγια δήλωνε συγκαταβατικός σε λύση, αλλά στην πράξη αυτός απέρριψε την πρόταση.
6. Σε πιθανή ψηφοφορία στην βουλή όλα τα κόμματα έχουν πρόβλημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο τυπικά έχει σχέση με τον Συνασπισμό του 3%, που κατά περιόδους αποδεχόταν την σύνθετη ονομασία, όλοι οι διορισμένοι από τον Τσίπρα βουλευτές θα υπερψηφίσουν και οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του θα βρουν μια ακόμα αιτία να την κάνουν για αλλού. Οι Καμμένοι ψάχνουν για κορόιδα και πάλι, αλλά επειδή βουλή δεν ξαναβλέπουν θα υπερψηφίσουν μπας και βρουν καβάτζα μια θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ΝΔ το πάρτι είναι μεγάλο: ο μακεδονομάχος Σαμαράς και οι δικοί του, οι προερχόμενοι από το ΛΑΟΣ, οι πιστοί του veto Καραμανλή, οπότε πάλι ως συνήθως ο Μητσοτάκης θα μείνει τρεις και ο κούκος. Στο Πασόκ, ήδη οι βουλευτές βορείου Ελλάδας με μπροστάρη τον Βενιζέλο άρχισαν τα τσάμικα «να πέσει η κυβέρνηση» κλπ, να πάει η μπάλα στην εξέδρα. Το Ποτάμι ως συνήθως είναι ξεκάθαρο και σε αυτό το θέμα, (Σύνθετη ονομασία για κάθε χρήση, erga omnes (έναντι πάντων), που θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» αλλά με σαφέστατο γεωγραφικό προσδιορισμό που θα την ξεχωρίζει από την ελληνική Μακεδονία), αλλά μετά την συμπόρευση του με το ΠΑΣΟΚ κανένας ψηφοφόρος δεν θα βρεθεί να το πιστώσει. ΚΚΕ, λεβέντηδες, και χρυσαυγίτες, επιμένουν κουκουρούκου ως συνήθως.
7. Ακόμα και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ηττηθήκαμε. Με ψήφους 15-1 το 2011 είχε κάνει δεκτή την προσφυγή της ΠΓΔΜ κατά της Ελλάδας, κρίνοντας ότι η Αθήνα παραβίασε το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, προβάλλοντας αντίρρηση στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, τον Απρίλιο του 2008, στην πρόσκληση ένταξης των Σκοπίων στη Συμμαχία. Για τις αιτιάσεις της ελληνικής πλευράς ότι η ΠΓΔΜ, αφού γίνει δεκτή σε κάποιον διεθνή οργανισμό θα αρχίσει να χρησιμοποιεί το «Δημοκρατία της Μακεδονίας», το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έκρινε ότι με βάση το Άρθρο 11, παράγραφος 2, αλλά επίσης με βάση το Ψήφισμα 817 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το αίτημα της ελληνικής πλευράς δεν δικαιολογεί την προβολή αντίρρησης στην είσοδο στο ΝΑΤΟ ως ΠΓΔΜ. O μοναδικός λόγος που το δικαστήριο θεώρησε ότι η Ελλάδα ίσως ενήργησε κατά τρόπο συμβατό με την Ενδιάμεση Συμφωνία ήταν η καταγγελία της για τη χρήση του συμβόλου.
8. Γιατί τώρα; Γιατί ο Τσίπρας δέχεται πιέσεις και από ΗΠΑ και από ΝΑΤΟ και από ΕΕ. Και επειδή στο εξωτερικό πάντα σκύβει το κεφάλι και κάνει την δουλειά, και ας παριστάνει τον βαρύμαγκα στο εσωτερικό, θα προχωρήσει όσο δεν κινδυνεύει η καρέκλα του. Οι selfies με τον πλανηταρχη έχουν κόστος. Βέβαια ως αρριβίστας δεν θα διστάσει να ακυρώσει την διαδικασία αν τυχόν αντιληφθεί ότι η καρέκλα του τρίζει επικίνδυνα να πέσει. Έτσι αν το θέμα δεν λυθεί τώρα, το ίδιο πρόβλημα αλλά σε δυσμενέστερες συνθήκες θα αντιμετωπίσουν οι επόμενοι. Ό,τι δεν λύνεται στον χρόνο που πρέπει, μεταφέρεται δυσεπίλυτο στις επόμενες γενιές.
9. Έχουν περάσει 25χρόνια από το πακέτο Πινέιρο το 1992. Η δήλωση ότι σε 10χρόνια δεν θα ασχολείται κανείς έχει στοιχειώσει. Για 25 χρόνια έχουμε καταφέρει να μην υπάρχει διεθνής αναγνώριση της γειτονικής χώρας ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» αλλά ως FYROM (από 95 χώρες έχει γίνει διμερής αναγνώριση). Αυτό τελειώνει σύντομα. Κανένας δεν καταλαβαίνει πια την εμμονή μας, δεν καταφέραμε να πείσουμε κανέναν για το δίκαιό μας, αν και κανένας δεν θα ήθελε να έχει μπλέξει όπως εμείς. Αλλά κανένας δεν θα καταλάβει την επιμονή και εμμονή μας. Ούτε και των Σκοπιανών. Γιατί τα έθνη είμαστε κράμα από φιλοσοφικά μπασταρδάκια, αμάλγαμα δανεικών επιδράσεων, σαν αυτά που γράφει ο Δημήτρης Φύσσας στο ποίημα του "Στοιχειώδης ιστορία Α δημοτικού" στην σελίδα 118 εδώ.
10. Γόρδιος δεσμός. Το παιχνίδι μεταξύ μας είναι γνωστό. Το ζητούμενο για τους περισσότερους είναι να μην το αναγνωρίσουμε εμείς. Βρε δεν πάει να τους αναγνωρίσει ως Μακεδονία όλος ο γαλαξίας, το θέμα είναι να μην υπογράψουμε εμείς. Να μην έχουμε εμείς την ρετσινιά του προδότη. Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι. Ψάχνουμε για τους προδότες που θα συμφωνήσουν με το γειτονικό κράτος για μια σύνθετη ονομασία, αλλά εμείς ζωσμένοι τα φυσεκλίκια των 10 μικρών Μήτσων θα παριστάνουμε τους απροσκύνητους παλικαράδες και θα κατηγορούμε και πάλι τους άλλους ως προσκυνημένους προδότες εφιάλτες. Έτσι γίνεται εδώ και χρόνια μεταξύ μας. Οι ευθύνες είναι πάντα των άλλων. Εμείς δεν αναλαμβάνουμε πότε την ευθύνη. Εμείς δεν ευθυνόμαστε ποτέ. Αυτός είναι ο πραγματικός Γόρδιος δεσμός. Και θα τον κόψουμε, μόνο όταν αποδεχτούμε ότι οι πραγματικοί προδότες είναι εκείνοι που δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη όταν χρειάζεται, αλλά κρύβονται στην ασφάλεια να κατηγορούν τους άλλους. Ας σηκώσουμε την ευθύνη που μας αναλογεί. Το παραμύθι του μαρμαρωμένου βασιλιά είναι μόνο παραμύθι.
ΥΓ Θα βρείτε την απάντηση στο ερώτημα της 1ης παραγράφου εδώ στην σελίδα 18 στην υποσημείωση 3. (Η πηγή είναι στην σελίδα 71 στο βιβλίο The eastern question του M. S. Anderson).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου