Πάμε!

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Το καταπληκτικό εφεύρημα του ΣΥΡΙΖΑ!


Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας έγινε σήμερα δεκτός από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε μετά από αίτημα του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς προκειμένου να εκθέσει τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου και το μέλλον της αγροτικής παραγωγής.
Μετά το τέλος της συνάντησης, ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Είχαμε την ευκαιρία να εκφράσουμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την ανησυχία μας για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις. Για το γεγονός ότι η χώρα εισέρχεται σε πολύ μεγάλη κρίση και βρίσκεται έρμαιη στις κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών. Την ίδια στιγμή, στην ΕΕ φαίνεται ότι θέλουν να αντιμετωπίσουν την χώρα μας ως πειραματόζωο. Ταυτόχρονα, δηλώσαμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι είναι πολύ σημαντικό για εμάς το επόμενο διάστημα να υπάρξει αλλαγή στρατηγικής στην χώρα μας και να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις παραγωγικές υποδομές, σʼ ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης και κυρίως στις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
Με αυτή την έννοια, εκφράσαμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την εμπιστοσύνη που έχουμε ιδίως στους νέους αγρότες, σʼ όλους αυτούς που διεκδικούν να ζουν με αξιοπρέπεια από το μόχθο της δουλειάς τους. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας είπε ότι το επόμενο διάστημα θα συναντηθεί με την Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών και εκτιμά ότι είναι νέοι άνθρωποι, άνθρωποι της δημιουργίας και πρέπει να δώσουμε δύναμη στην Ελλάδα της δημιουργίας.
Ταυτόχρονα, είχαμε την ευκαιρία για άλλη μια φορά να εκφράσουμε την απεριόριστη εκτίμησή μας στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, στον κ. Κάρολο Παπούλια. Παρά το γεγονός ότι είμαστε σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική που εφάρμοσαν και συνεχίζουν να εφαρμόζουν τα δυο μεγάλα κόμματα και άρα δεν μπορούμε να ψηφίζουμε μαζί ούτε σε συμβολικό επίπεδο, εξαιτίας της μεγάλης εκτίμησης που τρέφουμε στο πρόσωπο του κ. Κάρολου Παπούλια δεν θα έχουμε αντιπαραθετική υποψηφιότητα και την ερχόμενη Τετάρτη στην διαδικασία της προεδρικής εκλογής θα δηλώσουμε παρών».


Όποιος κατάλαβε να μου το εξηγήσει κι εμένα!
Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ θα ψηφίσουν υπέρ της ανανέωσης της θητείας του Κάρολου Παπούλια στο Προεδρικό Μέγαρο.
Το ΚΚΕ, παρότι δηλώνει ότι εκτιμά τον κ. Παπούλια, είναι αντίθετο με το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, οπότε δεν μπορεί να ψηφίσει υπέρ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τι ακριβώς λέει;
Εκτιμά τον Πρόεδρο σαν προσωπικότητα (τρέφουν μεγάλη εκτίμηση μάλιστα...), δεν είναι εναντίον του θεσμού, αλλά δεν θα τον ψηφίσει!!!
(Σ' αγαπάμε, σ' εκτιμάμε, αλλά...)
Και πως δικαιολογεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή την απόφαση: "είμαστε σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική που εφάρμοσαν και συνεχίζουν να εφαρμόζουν τα δυο μεγάλα κόμματα και άρα δεν μπορούμε να ψηφίζουμε μαζί ούτε σε συμβολικό επίπεδο"...
...
...
Τι θέλει να πει ο ποιητής;;;
Θέλει να πει ότι η σημερινή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, συνοψίζεται στο εξής μεγαλοφυές:
Είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας. Ότι και να προτείνει ο "κακός δικομματισμός" εμείς θα είμαστε απέναντί του.
Και να είναι υπέρ του λαού...εμείς θα το καταψηφίζουμε!
Και να βοηθά τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας...εμείς θα το καταψηφίζουμε!
Εύγε!
Αυτή είναι η Αριστερά σας;
Να τη χαίρεστε!...
(Και μετά κάποιοι αναρωτιούνται τους λόγους της συρρίκνωσης - των εκλογικών ποσοστών - της Αριστεράς στην Ελλάδα...)

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Μια Ευρώπη με αρχές δε θα αφήσει την Ελλάδα να αιμορραγεί...











...Αν δεν υπάρχουν δύο μέτρα και σταθμά, άλλα για τους μεγάλους και ισχυρούς και άλλα για τους μικρούς και αδύναμους, η Ευρώπη πρέπει να υποστηρίξει τη νέα ηγεσία της Αθήνας.
(του Joseph Stiglitz, καθηγητή οικονομικών του Columbia University της Νέας Υόρκης)

Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από την ευρωπαϊκή διοίκηση για τα τεράστια ελλείμματά της. «Καμιά κυβέρνηση ή κράτος δεν μπορεί να αναμένει από μας οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση», προειδοποιεί ο Ζαν Κλοντ Τρισέ, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αλλά αυτό που ο Τρισέ δεν σημείωσε, είναι ότι είχε υπάρξει από καιρό ένα διπλό πρότυπο - ουσιαστικά δύο συνθήκες του Μάαστριχτ, μια για τις μεγάλες και ισχυρές χώρες, άλλη για τις μικρότερες και λιγότερο ισχυρές. Όταν η Γαλλία παραβίασε το διάταγμα της ΕΕ και άφησε το χρέος να υπερβεί το 3% του ΑΕΠ, υπήρξαν μερικές λεκτικές επιπλήξεις, αλλά τίποτε άλλο.

Φυσικά, ο Τρισέ μπορεί να ισχυριστεί ότι υπάρχει μια διαφορά μεταξύ αυτών που η Ελλάδα έχει κάνει και αυτών που έχουν κάνει οι άλλες χώρες που έχουν ξεπεράσει αυτό το όριο. Υπάρχει μια διαφορά του μεγέθους. Αλλά υπάρχει επίσης μια διαφορά στην ενοχή και τις συνέπειες. Το μεγάλο έλλειμμα της Ελλάδας έχει επιπτώσεις στο μέλλον των πολιτών της Ελλάδας, αλλά όχι στη σταθερότητα του ευρώ - αντίθετα από ένα ομοίως μεγάλο έλλειμμα εκ μέρους μιας από τις μεγαλύτερες χώρες.

Ένα μεγάλο μέρος του ελλείμματος της Ελλάδας είναι το αποτέλεσμα της παγκόσμιας ύφεσης, της οποίας ο αντίκτυπος έγινε αισθητός έντονα από πολλές χώρες που δεν ήταν υπεύθυνες για την πρόκληση της. Εντούτοις, η παγκόσμια κρίση αποκάλυψε τα βαθιά ριζωμένα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα οποία είχαν επιδεινωθεί περαιτέρω κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι ετών από την προηγούμενη κυβέρνηση. Δυστυχώς, οι ευρωπαϊκοί ηγέτες έχουν περιπλέξει τα προβλήματα της Ελλάδας. Οι δηλώσεις τους έχουν στείλει τα επιτόκια που πρέπει να πληρώσει στα ύψη, καθιστώντας ακόμα δυσκολότερο για την Ελλάδα να μειώσει τα ελλείμματά της.

Αντίθετα, θα έπρεπε να έχουν χαιρετίσει τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Ελλάδας. Τουλάχιστον ήταν τίμια, σε αντίθεση με την ανέντιμη λογιστική των προκατόχων της. Όπως οι τράπεζες της Αμερικής, θα μπορούσε να έχει προσπαθήσει να συμβαδίσει με ένα σύστημα της ανέντιμης λογιστικής, ελπίζοντας ότι δεν θα την έπιαναν. Αλλά ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου, έχει υπεραμυνθεί πάντα της τίμιας και διαφανούς διακυβέρνησης. Η Ευρώπη πρέπει να βοήθα αυτού του είδους τους ηγέτες και όχι να τους κάνει τη ζωή πιο δύσκολη.

Η Ελλάδα είναι μεταξύ των φτωχότερων της ευρωπαϊκής οικογένειας. Μέρος της βάσης της επιτυχίας του ευρωπαϊκού προγράμματος είναι μια αίσθηση της κοινωνικής αλληλεγγύης, η οποία συνεπάγεται τη βοήθεια εκείνων που είναι λιγότερο τυχεροί. Όταν το ευρώ δημιουργήθηκε, πολλοί οικονομολόγοι ανησύχησαν για την έλλειψη κεφαλαίων σταθερότητας και αλληλεγγύης. Εάν η Ευρώπη είχε αναπτύξει ένα καλύτερο πλαίσιο αλληλεγγύης και σταθεροποίησης, τα ελλείμματα στην περιφέρειά της, θα μπορούσαν να είναι μικρότερα και θα ήταν πιο διαχειρίσιμα.

Οι υφέσεις επηρεάζουν συχνά εκείνους στην περιφέρεια πολύ χειρότερα - είναι τα θύματα των αποτυχιών των γειτόνων τους. Είναι κοινό μυστικό ότι όταν φτερνίζεται η Αμερική, το Μεξικό κρυολογεί. Αλλά πιό πρόσφατα, αυτός ο αφορισμός έχει αλλάξει: Το Μεξικό πιάνει τώρα την πνευμονία, ως πτώση του ΑΕΠ του που παρουσιάστηκε πέρυσι.

Μέρος του λόγου της επιτυχίας της «ενιαίας αγοράς» της Αμερικής είναι ότι υπάρχει αυτή η αίσθηση της κοινωνικής συνεκτικότητας, και ένας μεγάλος ομοσπονδιακός προϋπολογισμός για να την υποστηρίξει: όταν ένα μέρος της χώρας έχει δυσκολίες, τα ομοσπονδιακά έξοδα μπορούν να εκτραπούν για να βοηθηθούν εκείνα τα μέρη που έχουν ανάγκη.

Παρότι η Ευρώπη δεν μπορεί να έχει ακόμα ένα γενικό δημοσιονομικό πλαίσιο που μπορεί πλήρως να συνδράμει στις αδυναμίες ενός μέλους της, πρέπει τουλάχιστον να υιοθετήσει την αρχή «μην του κάνεις καμία ζημιά». Για την ΕΚΤ, το να αναγγείλει ότι δεν θα δεχτεί τα ελληνικά ομόλογα, θα ήταν αντιπαραγωγικό. Για την ΕΚΤ το να υιοθετήσει τις εκτιμήσεις των «οίκων αξιολόγησης» για τη δανειοληπτική ικανότητα των ελληνικών ομολόγων, θα ήταν περισσότερο από ανεύθυνο, θα ήταν κατακριτέο. Η άκριτη υιοθέτηση ως ακριβής, της βαθμολογίας των οίκων αξιολόγησης είναι εν μέρει αυτό που έχει φέρει τον κόσμο σε αυτά τα χάλια και οι κρίσεις αυτών των οίκων έχουν αποδειχθεί πολύ ανακριβείς - υποτιμώντας τον κίνδυνο των υποστηριγμένων σε υποθήκη τίτλων, αλλά και συνεχώς υπερτιμώντας τον κίνδυνο των χρεών ορισμένων χωρών.

Με την οικονομία της Ευρώπης ακόμα αδύνατη, μια υπερβολικά γρήγορη σκλήρυνση του δημοσιονομικού ελλείμματός της θα διακινδύνευε να θέσει την Ελλάδα σε μια βαθιά ύφεση. Οι ρυθμίσεις παίρνουν πάντα το χρόνο, και είναι πάντα επίπονες. Η Ευρώπη πρέπει να επανατοποθετήσει τους βραχυπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους που θέτει στην Ελλάδα, από την πλευρά του δομικού ελλείμματος – στο τι έλλειμμα θα είχε υπάρξει τη χώρα αν ήταν σε θέση να επιτύχει την πλήρη απασχόληση. Τα τελευταία χρόνια, ακόμη και το ΔΝΤ έχει επανατοποθετήσει τους δημοσιονομικούς στόχους των περισσότερων χωρών, από την άποψη του αρχικού ελλείμματος - πλέον των πληρωμών τόκων, αναγνωρίζοντας ότι οι ευμετάβλητες χρηματοοικονομικές αγορές σημαίνουν ότι οι πληρωμές τόκων δεν είναι πραγματικά στον έλεγχο μιας χώρας.

Η ΕΕ θα μπορούσε και πρέπει να δείξει την υποστήριξή της, στην τιμιότητα και την ακεραιότητα της κυβέρνησης της Ελλάδας και τις προσπάθειές της, όχι μόνο στο να φέρει τον προϋπολογισμό υπό έλεγχο, αλλά στην αύξηση της διαφάνειας ολόκληρου του δημοσιονομικού πλαισίου και τη μείωση της διαφθοράς. Η ΕΕ μπορεί να πάει περαιτέρω: τα όργανά της, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, πρέπει να αναλάβουν επενδύσεις στη χώρα, για να αντισταθμίσουν τις αντιπληθωριστικές επιδράσεις των περικοπών προϋπολογισμού. Η Ευρώπη πρέπει να δείξει ότι θα σταθεί στην Ελλάδα, όπως το ΔΝΤ που χορηγεί τα κονδύλια υποστήριξης για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η παροχή τέτοιας υποστήριξης μπορεί να χαμηλώσει τα επιτόκια, και να διευκολύνει τη χώρα να φθάσει στη δημοσιονομική ισορροπία. Η ΕΕ, το ευρώ, και η προϋπόθεση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης τίθενται σε δοκιμασία πάλι. Το μέτρο της Ευρώπης δεν θα είναι στην τραχύτητα των ενεργειών της, αλλά στο πνεύμα της αλληλεγγύης που παρουσιάζει στην βοήθεια του γείτονά της.

Η Αμερική έχει επίσης τα πρωτοφανή ελλείμματα, όπως πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Όπως ο Obama, ο Παπανδρέου κληρονόμησε μια οικονομική κατάσταση, για την οποία δεν ήταν υπεύθυνος. Και οι δύο προκάτοχοί τους είχαν κάνει λάθη κολοσσιαίων διαστάσεων. Και οι δύο προκάτοχοί τους είχαν συμμετάσχει στην ανέντιμη λογιστική - αλλά του Μπους ήταν ασήμαντη σε σύγκριση με αυτή του προκατόχου του Παπανδρέου. Και οι δύο εκλέχτηκαν με ένα πρόγραμμα, η βάση του οποίου ήταν η υπόσχεση για αλλαγή. Και οι δύο έφεραν τα νέα πρότυπα της τιμιότητας και της διαφάνειας στην κυβέρνηση. Και οι δύο συμβίβασαν το αρχικό όραμά τους με τις ανάγκες της οικονομικής κατάστασης που αντιμετώπισαν.

Χάριν της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, η Ευρώπη πρέπει να υποστηρίξει τις προσπάθειες του Παπανδρέου με κάθε τρόπο και να μη στρέψει την πλάτη της στους έλληνες, οι οποίοι πρέπει να πειστούν ότι η υποστήριξη των αυστηρών κυβερνητικών μέτρων είναι προς το συμφέρον τους.

English:

A principled Europe would not leave Greece to bleed
Unless it is one rule for the big and powerful and another for the small, the EU must stand behind Athens' new leadership
Joseph Stiglitz

Greece has been condemned by European officialdom for its huge deficits. "No government or state can expect from us any special treatment," comes the warning from Jean-Claude Trichet, president of the European Central Bank. But Trichet failed to note that there had long been a double standard – in effect two Maastricht treaties, one for the large and powerful countries, another for the smaller and less powerful. When France broke the EU edict not to let debt exceed 3% of GDP, there were strong words, but little else.

Of course, Trichet may claim there is a difference between what Greece and the many other countries that have broken the limits have done. There is a difference of size. But there is also a difference in culpability and consequences. Greece's large deficit has implications for the future of the citizens of Greece, but not for the stability of the euro – unlike a similarly large deficit on the part of one of the larger countries.

A large part of Greece's deficit is the result of the global recession, whose impact was felt acutely by many countries who were not responsible for causing it. However, the global crisis did reveal the deep-rooted structural problems of the Greek economy, which had deteriorated further during the last six years under the previous government. Unfortunately, European leaders have compounded Greece's problems. Their statements have sent the interest rates it has to pay soaring, making it all the more difficult for Greece to tame its deficits.

Instead, they should have welcomed the efforts of Greece's new government. At least it has come clean about the dishonest accounting of its predecessors. Like America's banks, it could have tried to keep up with a system of dishonest accounting, hoping that it would not be caught out. But Greece's new prime minister, George Papandreou, has always stood for honest and transparent government. Europe should be coming to the assistance of this kind of leader, not making his life more difficult.

Greece is among the poorest of the European family. Part of the basis of the success of the European project is a sense of social solidarity, which entails coming to the assistance of those who are less fortunate. When the euro was created, many economists worried about the lack of stability-solidarity funds. If Europe had developed a better solidarity and stabilisation framework, then the deficits in the periphery of Europe might have been smaller and they would have been more able to manage them.

Economic downturns often affect those in the periphery much worse – they are the victims of their neighbours' failures. It is common wisdom that when the US sneezes, Mexico catches a cold. But more recently, this aphorism has mutated: Mexico now catches pneumonia, as its fall in GDP last year showed.

Part of the reason for the success of America's "single market" is that there is this sense of social cohesiveness, and a large federal budget to support it: when one part of the country has difficulties, federal spending can be diverted to help those parts that are in need.
While Europe may not yet have an overall budgetary framework that can fully address weaknesses in one part or the other of the EU, it should at least adopt the principle of "do no harm". For the ECB to announce that it will not accept Greek bonds as collateral would be counterproductive. For the ECB to delegate judgments about the credit-worthiness of Greek bonds to the rating agencies would be more than just irresponsible; it would be reprehensible. Delegation of effective regulatory responsibility to the rating agencies is partly what got the world into the present mess; and the rating agencies' judgments have proven to be deeply flawed – underrating the risk of mortgage backed securities, but consistently overrating the risk of certain sovereign debts.

With Europe's economy still weak, an excessively rapid tightening of its budget deficit would risk throwing Greece into a deep recession. Adjustments always take time, and are always painful. Europe should reframe the short-run budgetary targets it sets for Greece in terms of the structural deficit – what the deficit would have been had the country been able to achieve full employment. In recent years, even the IMF has reframed most countries' budgetary targets in terms of the primary deficit – net of interest payments, recognizing that volatile financial markets mean that interest payments are not really within a country's control.

The EU could and should show support for the honesty and integrity of Greece's government and its efforts not only to bring the budget under control, but to increase transparency of the entire budgetary framework and to reduce corruption. The EU can go further: institutions like the European Investment Bank should undertake countercyclical investments in the country, to offset the deflationary impacts of the budget cuts. Europe should show that it will stand behind Greece, much as the IMF provides support funds for developing countries. The provision of such support might lower interest rates, and make it easier for the country to reach budgetary balance. The EU, the euro, and the premise of European solidarity is being tested again. The measure of Europe will not be in the harshness of its actions, but in the spirit of solidarity that it shows in assisting its neighbour.

America too has unprecedented deficits, as do many countries around the world. Like Obama, Papandreou inherited an economic situation that was not of his making. Both of their predecessors had made mistakes of colossal proportions. Both of their predecessors had engaged in dishonest bookkeeping – but Bush's pale in comparison to that of Papandreou's predecessor. Both were elected on a platform that promised change, and both brought new standards of honesty and transparency to government. Both had their original vision compromised by the exigencies of the economic situation they confronted.

For the sake of European solidarity and democracy, Europe should support Papandreou's efforts in every way they can, not turn their back on the people of Greece who must be convinced that supporting the government's austerity measures is in everyone's best interest.


http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/jan/25/principled-europe-not-let-greece-bleed/print

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Απερρίφθη από το ΣτΕ προσφυγή για τα τέλη κυκλοφορίας


Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, απέρριψε την αίτηση της καταναλωτικής οργάνωσης ΙΝΚΑ και τριών ιδιοκτητών αυτοκινήτων που ζητούσαν να ακυρωθεί η απόφαση του υπουργού Οικονομικών που καθόριζε τον τρόπο είσπραξης των τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων και μοτοσικλετών.



Η Ολομέλεια (πρόεδρος ο Παν. Πικραμμένος και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Ι. Γράβαρης) έκρινε ότι η βλάβη που επικαλούνται οι προσφεύγοντες δεν προκαλείται από την προσβαλλόμενη απόφαση του υπουργού Οικονομικών, αλλά από την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που προβλέπει το τέλος κυκλοφορίας.

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Παρελάσεις και "Πατριωτισμός"




Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος ανακοίνωσε τα εξής:

Στις παρελάσεις με την ευκαιρία εθνικών εορτών ή επετείων θα μετέχουν στο εξής μόνο πεζοπόρα τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων. Τα μηχανοκίνητα μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων και το έργο των σχετικών μονάδων θα επιδεικνύεται κατά τη διάρκεια επιθεωρήσεων στους τόπους που εδρεύουν οι μονάδες αυτές. Για το ζήτημα αυτό είχα την τιμή να ενημερώσω τον κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας.


Επιτέλους!!!

Έγινε το πρώτο βήμα!

Ελπίζω το φασιστικό φαινόμενο των στρατιωτικών και μαθητικών παρελάσεων να καταργηθεί τελείως κάποια στιγμή στο μέλλον!

Τόσες ώρες πρόβες, τόσα χαμένα ευρώ, γιατί; Για να φουσκώσουν από υπερηφάνεια τα στήθη κάποιων εθνικιστών και πολλών "πατριωτών"!

Ναι επιμένω, "πατριωτών". Εντός εισαγωγικών!

Γιατί σε αυτή τη ρημάδα τη χώρα έχουμε μπερδέψει το σώβρακο με τη γραβάτα. Για να μην πω με τι μπερδεύουμε τη βούρτσα!

Ο πατριωτισμός μας εξαντλείται στη σημαία, στον εθνικό μας ύμνο, σε κάποιες επιτυχίες σε αθλητικά γεγονότα και στις παρελάσεις!!!

ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ: Πολλοί "πατριώτες" θα αναρωτιούνται αυτή τη στιγμή τι άλλο μπορεί να αποτελεί έκφραση πατριωτισμού!!!

Ρε αγράμματε (απαίδευτε), κομπλεξικέ, ραγιά, νεοέλληνα, πόσο αφελής μπορεί να είσαι για να πιστεύεις ότι φέρνεις σε πέρας τα πατριωτικά σου καθήκοντα 2-3 μέρες το χρόνο, η τα δημοκρατικά σου καθήκοντα με το να ψηφίζεις μια Κυριακή ανά τετραετία;

Πόσο πατριώτης είσαι όταν πετάς τα σκουπίδια σου έξω από τον κάδο απορριμμάτων, ή έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου σου; Που νομίζεις ότι καταλήγουν, στην Άγκυρα; ΧΩΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΟΛΥΝΕΙΣ!!!

Πόσο πατριώτης είσαι όταν παίρνεις το αυτοκίνητο σου (καβάλα παν στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε) για να πας στο περίπτερο δυό τετράγωνα παραπέρα και είτε διπλοπαρκάρεις (έλα μωρέ, μισό λεπτό θα κάνω), είτε ψάχνεις 15 λεπτά για θέση; Τα καυσαέριά σου έλληνες τα αναπνέουν, όχι ο Ερντογάν!

Πόσο πατριώτης είσαι όταν τρέχεις με 180 (και λίγα λέω) στους δρόμους και σκοτώνεσαι ή σκοτώνεις, έτσι απλά για να κάνεις το κέφι σου, ή επειδή έχεις μπερδέψει το τιμόνι του αυτοκινήτου με το γεννητικό σου όργανο;!!!

Πόσο πατριώτης είσαι όταν πας και ψηφίζεις τον βουλευτή που σου έταξε βόλεμα, ή το κόμμα του μπαμπά και της μαμάς και γράφεις...εκεί που ξέρεις το μέλλον της Ελλάδας;

Πόσο πατριώτης είσαι όταν λαδώνεις παντού και πάντα, έτσι απλά γιατί εσύ είσαι "μάγκας" και μπορείς, και παίρνεις τη θέση άλλων που ίσως την αξίζουν περισσότερο από εσένα;

Πόσο πατριώτης είσαι όταν κλέβεις την εφορία και το ελληνικό κράτος γενικότερα, όπου και όποτε μπορείς;

Πόσο πατριώτης είσαι όταν δε σε ενδιαφέρει ποτέ τι μπορείς να προσφέρεις εσύ στη χώρα σου, αλλά σε ενδιαφέρει μόνο τι μπορεί να δώσει η χώρα σου σε εσένα;;;

Πόσο πατριώτης είσαι;...
Ε, λοιπόν σκατά πατριώτης είσαι! Για την ακρίβεια είσαι προδότης! Όσο κι αν σε χαλάει η έννοια!

Πάρε λοιπόν τον δήθεν πατριωτισμό σου και...κλείστον στο σπίτι σου!

Υπάρχουν και κάποιοι που αγαπούν αυτή τη χώρα πραγματικά!

Αισθάνονται Έλληνες με ότι αυτό συνεπάγεται, όχι μόνο "φρου φρου κι αρώματα".

Ο πατριωτισμός είναι στάση ζωής και έχει καθημερινό αγώνα, 365 μέρες το χρόνο!

Οι "πατριώτες" της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, είναι πατριώτες των 2 ημερών!...

Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
«έλα πάλι», να σου πει.

Άργειε νάλθει εκείνη η μέρα,
κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Το Ατύχημα της Ελλάδας!



"Τη γυναίκα που λέγεται Ελλάδα την πάτησε το αυτοκίνητο που λέγεται Καραμανλής. Μετά ήρθε το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που λέγεται Παπανδρέου και την πήρε να την πάει στην εντατική. Από εδώ και πέρα μιλάμε μόνο για ιατρικά λάθη. Για το ατύχημα ευθύνεται άλλος!"

Μίμης Ανδρουλάκης στον flash 96 22/1/2010

:)))))) Έγραψε πάλι ο Μίμης...

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Σεισμοί...Πολλοί Σεισμοί!




Δύο σεισμοί άνω των 5 ρίχτερ και άλλοι τρεις άνω των 4 στην περιοχή του δυτικού Κορινθιακού κόλπου τις τελευταίες ημέρες!

2010-01-22 10:59:16 (+2h) 38.39N 21.97E 4.4 R
2010-01-22 10:53:33 (+2h) 38.38N 21.96E 4.2 R
2010-01-22 00:50:34 (+2h) 38.38N 21.98E 4.8 R
2010-01-22 00:46:57 (+2h) 38.42N 22.04E 5.3 R
2010-01-18 15:56:09 (+2h) 38.39N 21.95E 5.3 R
Εν τω μεταξύ (όπως φαίνεται και στο χάρτη - με όλα τα επίκεντρα των σεισμών τις τελευταίες δύο εβδομάδες, με τη βοήθεια του Google Earth και του Ευρωμεσογειακού Σεισμολογικού Κέντρου http://www.emsc-csem.org/index.php?page=home) οι μικροδονήσεις είναι δεκάδες.
Παρότι η ευρύτερη περιοχή είναι συνηθισμένη στις σεισμικές δονήσεις, είναι εντυπωσιακό (για το άπειρο μάτι ενός μη σεισμολόγου) το πλήθος των δονήσεων και η μεγάλη συγκέντρωση τους στο συγκεκριμένο χώρο, ο οποίος γεωγραφικά καλύπτει έναν κύκλο με ακτίνα μόνο 15 χιλιομέτρων!!!
(Η πλειοψηφία -σχεδόν το 80% - μάλιστα είναι ακόμη πιο εντοπισμένες, σε περιοχή ακτίνας μόλις 8km!)
Η σεισμική αυτή περιοχή βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα βορειδυτικά της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου.
Αναρωτιέμαι τι επιφυλάσει ο Εγκέλαδος για το (άμεσο) μέλλον σε αυτή την περιοχή...Ελπίζω να εκτονωθεί ήπια η ένταση των τεκτονικών πλακών, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις!

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Χαλιά

ΕΣΥ, ΕΓΩ, ΕΜΕΙΣ. Καμία ευθύνη για την καταστροφή. Ένοχοι μόνο όλοι αυτοί οι άθλιοι, απατεώνες, διαπλεκόμενοι πολιτικοί. Βολικό άλλοθι για έναν πολίτη με σκέψη, ανησυχία σχεδόν μηδενική. Δύο μήνες πριν από τις εκλογές πρώτος σε καταλληλότητα ο Καραμανλής. Και ύστερα, από την όσφρηση και μόνο της κρίσης της οικονομικής, ήρθε η απόλυτη μεταστροφή. Και τώρα βαυκαλιζόμαστε πως με ένα χαρτάκι και με μια ψήφο θα σωθούμε με του Γιώργου την ηθική. Καμία μεγάλη μεταρρύθμιση δεν προκύπτει μόνο από μια ψηφοφορία εκλογική. Καμία ουσιαστική αλλαγή δεν συντελείται από μια απλή κυβερνητική εναλλαγή. Χωρίς τη δυναμική παρουσία της κοινωνίας στην κεντρική σκηνή της Ιστορίας μόνο διαχείριση, απογοήτευση και πάνω- κάτω ίδια διαδρομή. Μόνο όταν η κοινωνία θέλει, τότε δημιουργούνται προϋποθέσεις να αλλάξει και η πολιτική. Η αναποτελεσματικότητα, οι καθυστερήσεις και η σύγχυση της πράσινης υποσχετικής, ο καθρέφτης μιας κοινωνίας που τα αδιέξοδά της τα έχει βάλει κάτω από το χαλί!

Δημήτρης Δανίκας

http://www.tanea.gr/stili-alatos.htm

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

"Κλείδωσαν στο παγκάρι τα κληροδοτήματα"


Με φιρμάνια του Σουλτάνου και νόμους του Μεταξά η Εκκλησία εξακολουθεί να κρατά την περιουσία των ευεργετών της Ηπείρου.



Με φιρμάνια του Σουλτάνου και νόμους των δικτατοριών της εποχής Παγκάλου και Μεταξά τεράστιες περιουσίες ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ, που αποτελούν κληροδοτήματα Ηπειρωτών, δεν αποδίδονται στο Δημόσιο και τους δήμους, όπως επιθυμούσαν οι διαθέτες τους, αλλά παραμένουν στη διαχείριση της Εκκλησίας.
Το 1/8 των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας περιελάμβανε μεταξύ άλλων το κληροδότημα του Γεωργίου Σταύρου, ιδρυτή της τράπεζας. Βάσει της διαθήκης του, το 1868, όριζε διαχειριστές του κληροδοτήματος τρεις πολίτες των Ιωαννίνων. Κι όμως, μέχρι σήμερα, το διαχειρίζεται επιτροπή της Μητρόπολης Ιωαννίνων με πρόεδρο τον μητροπολίτη!
Ανάλογη είναι και η τύχη άλλων κληροδοτημάτων της Ηπείρου, όπως του Νικολάου Ζωσιμά, που διέθετε επίσης αντίστοιχο μερίδιο μετοχών στην Εθνική Τράπεζα, σημαντικά κονδύλια για τη Ζωσιμαία Σχολή και άλλα εκπαιδευτικά και προνοιακά ιδρύματα και ο οποίος με τη σειρά του όριζε ως διαχειριστές τρεις πολίτες των Ιωαννίνων. Τον Δήμο Μετσόβου επέλεξαν ως διαχειριστή του κληροδοτήματός τους οι Γεώργιος και Αφέντω Τούλη, αλλά και σε αυτή την περίπτωση εδώ και δεκαετίες εξακολουθεί να παραμένει στα χέρια των εκάστοτε μητροπολιτών.
(Ολόκληρο το άρθρο στο: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4556185&ct=1)



Δικαιώθηκε δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του γιου του

Στη δικαίωση του δικηγόρου Αθ. Τσιώκου-Πλαπούτα, δέκα χρόνια μετά τον τραγικό θάνατο του γιου του από πρόσκρουση σε διαφημιστική πινακίδα, προχώρησε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με δύο αποφάσεις που υποχρεώνουν το Ελληνικό Δημόσιο και τον Δήμο Παπάγου να του καταβάλουν αποζημίωση. Το Ανώτατο Δικαστήριο ειδικότερα, με αποφάσεις του, απέρριψε τις αιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και του Δήμου Παπάγου που ζητούσαν να αναιρεθούν δύο αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με τις οποίες έχει επιδικαστεί στον δικηγόρο το ποσό των 117.388,11 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για ψυχική οδύνη, λόγω του θανάτου του παιδιού του, από υπαιτιότητά τους. Ο άτυχος νέος βρήκε τον θάνατο στις 12 Φεβρουαρίου 2000 στη συμβολή των οδών Πίνδου και Κοκκινοπούλου, όταν προσέκρουσε με το αυτοκίνητό του σε διαφημιστική πινακίδα τοποθετημένη από διαφημιστική εταιρεία σε απόσταση 1,2 μέτρων από το ρείθρο του πεζοδρομίου. Η μίσθωση του χώρου είχε γίνει από τον Δήμο Παπάγου με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, το 1993. Αντίθετη Όπως όμως επισημαίνει η Ολομέλεια του ΣτΕ, τόσο οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης όσο και το ΥΠΕΧΩΔΕ υποχρεούνται να αφαιρούν τις υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες, καθώς η τοποθέτησή τους είναι αντίθετη προς τις διεθνείς συμβάσεις της Βιέννης (8.11.1968) για την οδική κυκλοφορία και την οδική σήμανση και στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ/1999). Οι διεθνείς συμβάσεις μάλιστα, οι οποίες έχουν επικυρωθεί από τη χώρα μας, υποχρεώνουν τα κράτη «να απαγορεύουν την τοποθέτηση στον ευρύτερο χώρο των οδών πάσης επιγραφής ή εγκαταστάσεως, που θα ηδύνατο να προκαλέσει σύγχυση με τις (δημόσιες) πινακίδες κυκλοφορίας και να προκαλεί θάμβωση στους χρήστες των οδών ή να τους αποσπά την προσοχή». Το τραγικό δυστύχημα πάντως έδωσε το έναυσμα στον κ. Τσιώκο-Πλαπούτα να αρχίσει έναν αγώνα κατά των διαφημιστικών πινακίδων, που, παρά τις αντίξοες συνθήκες, αποδείχθηκε ιδιαίτερα επωφελής.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4556181&ct=1

Συνέντευξη της Μαρίας Ρεπούση



Σε συνέντευξή της στο nooz.gr η Μαρία Ρεπούση απαντά στις κατηγορίες σχετικά με το σχολικό βιβλίο ιστορίας που συνέγραψε, κατηγορίες που διατυπώθηκαν και από τον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος μάλιστα αναφέρεται σε αυτή ονομαστικά. Η κ. Ρεπούση τονίζει μεταξύ άλλων ότι καλύτεροι πατριώτες είναι αυτή που αποφεύγουν να μιλήσουν στο όνομα της Πατρίδας, κάνει λόγο για "πατριδοκάπηλους" και μιλάει για την προσπάθεια που έγινε να ανανεωθεί ο τρόπος με τον οποίο γράφεται και διδάσκεται η ιστορία.

Διαβάζω ότι πλέον υπάρχει και Ρεπούση Νο 2, η κυρία Δραγώνα. Κάνει αναφορά σε σας και ο Μίκης Θεοδωράκη. Μιλάει για γκρουπούσκουλα και ομάδες «διανοουμένων» που ντροπιάζουν με τις «ιδέες» και τα καμώματά τους τις θυσίες μας και δηλητηριάζουν την ανύποπτη νεολαία μας.
Το πρόσφατο επεισόδιο αναφορικά με την εθνική συνείδηση, την εθνική ταυτότητα, την πατρίδα δεν μπορούμε να το δούμε απομονωμένο από τα επεισόδια που προηγήθηκαν και από αυτά που ενδεχομένως θα ακολουθήσουν. Η πατρίδα να προκόψει πρέπει, να κάνει το χρέος της απέναντι στα παιδιά που φοιτούν στα σχολειά.Αυτή τη στιγμή για το ελληνικό κράτος και την κοινωνία υπάρχουν σοβαρά ζητήματα. Να περιφρουρήσουμε τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα, να φροντίσουμε τους μετανάστες που έρχονται εδώ για να δουλέψουν. Αυτά είναι σήμερα η Πατρίδα. Και η Πατρίδα δεν έχει ανάγκη από πατριδοκάπηλους, από αυτούς που τη χρησιμοποιούν για να κάνουν καριέρα, για να αντλήσουν ψήφους , να πουλήσουν βιβλία, να γίνουν τηλεοπτικές περσόνες.
Έχει πολύ περισσότερο ανάγκη από αυτούς πους της ασκούν κριτική, την βλέπουν κριτικά και θέλουν να την κάνουν καλύτερη. Καλό της έκαναν όσοι της ασκούσαν κριτική, όσοι ήθελαν να αλλάξουν τα πράγματα. Όσοι δεν βολεύονταν στην θαλπωρή και αξίωναν η πατρίδα τους να γίνει καλύτερη. Αυτοί ήταν κατά την άποψή μου καλύτεροι πατριώτες, ακόμη και αν απέφευγαν να μιλήσουν στο όνομα της Πατρίδας.Ας σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις έννοιες, Πατρίδα, έθνος, εθνική ταυτότητα, ιστορία. Ας δούμε πως μπορούμε να κάνουμε καλύτερη αυτή την Πατρίδα. Και οι κριτικές προσεγγίσεις είναι πολύ πιο χρήσιμες από τις κολακείες. Έτσι θα απαντούσα σε αυτά που γράφονται για μένα, για την κ. Δραγώνα και άλλους συναδέλφους.

Ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης στο: http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Φίλοι κι Εχθροί

Διαβάζοντας μια δημοσκόπηση που διενήργησε το «Κέντρο Ερευνών και Εφαρμογών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων» του Πανεπιστημίου της Αγκυρας, η οποία δημοσιεύεται σε ειδησεογραφικό ιστότοπο σημειώνω τις απαντήσεις των τούρκων πολιτών σε δύο από τις ερωτήσεις:

Ως προς τις εχθρικές προς την Τουρκία χώρες, προκύπτει η εξής σειρά:
ΗΠΑ 27,5%,
Αρμενία 10,9%,
Ισραήλ 10,6%,
Καμία 10,4%,
Ελλάδα 6,1%,
Γαλλία 5,1%,
Κυπριακή Δημοκρατία (Ελληνοκυπριακή Διοίκηση στο ερωτηματολόγιο) 3,1%,
Αγγλία 2,1%,
Κίνα 1,6%,
Γερμανία 1,6%,
Ιράκ 1,6%,
Ιράν 0,7%.

και,

οι φιλικές προς την Τουρκία χώρες, έχουν ως εξής:
Αζερμπαϊτζάν 29,9%,
Καμία 16,7%,
κατεχόμενα 15,7%,
δεν ξέρω 8,8%,
Βοσνία 5,7%,
ΗΠΑ 4%,
Γερμανία 3,4%,
Πακιστάν 3,1%,
Αλβανία 2,3%,
Ιράν 1,6%,
Καζαχστάν 1,3%,
Ιράκ 1,2%,
Ελλάδα 0,6%

Μόνο το 0,6% των τούρκων θεωρεί φιλική χώρα την Ελλάδα. Μικρό ποσοστό. Για κάποιους ίσως μικρότερο από ότι θα περίμεναν. Για κάποιους άλλους περίεργο το ότι υπάρχει...

Αυτό όμως που ίσως εντυπωσιάσει πολλούς είναι το γεγονός πως μόνο το 6,1% των τούρκων πολιτών, θεωρεί την Ελλάδα εχθρική χώρα!
Άραγε σε μια αντίστοιχη δημοσκόπηση στη χώρα μας, πόσο θα ήταν το ποσοστό (που θα θεωρούσε την Τουρκία εχθρική χώρα);
Έχω την εντύπωση πως θα ήταν μεγαλύτερο.
Μακάρι να κάνω λάθος...
Νομίζω πως πρέπει κάποια στιγμή να βρούμε το θάρρος να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να αναρωτηθούμε ποιοί είμαστε, που είμαστε και που θέλουμε να πάμε. Γιατί χωρίς συγκεκριμένους στόχους, όσο και να "τρέξουμε" δεν θα φτάσουμε πουθενά. Το πολύ πολύ να περιστρεφόμαστε γύρω από τον άξονά μας, όπως κάνουμε συνήθως!...



(Ολόκληρο το άρθρο με τα αποτελέσματα της έρευνας: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=41&nid=1096604)

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Όλα τα λεφτα!


Τα είπε όλα πάλι με μια γελοιογραφία ο καταπληκτικός Δημήτρης Χαντζόπουλος!!!

(από Τα Νέα 18/01/2010)

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Οι κακοί επιχειρηματίες

Έκπληκτος άκουσα τη δήλωση του Α. Τσίπρα, πως θα αισθανόταν άβολα, αν ήταν αναγκασμένος να παρεβρεθεί στο γεύμα του Λ. Κύρκου τις προάλλες, γιατί ήταν προσκεκλημένοι και κάποιοι επιχειρηματίες!

Τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής;

Τι είναι οι επιχειρηματίες; Μέλη της Γκεστάπο ή των SS;
Δηλαδή, για να καταλάβω, αν ο Τσίπρας αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας κάποτε (λέμε τώρα...) πως ακριβώς θα αντιμετώπιζε τους επιχειρηματίες και τις επιχειρήσεις; Θα τους φυλάκιζε και θα τις κρατικοποιούσε; Ποιά είναι η θέση του Σύριζα επιτέλους;

Είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοιες δηλώσεις από τον πρόεδρο ενός κόμματος που στηρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση; Πως ακριβώς βλέπουν εκέι στο Σύριζα την Ε.Ε.;
Σαν ένωση σοβιετικών σοσιαλιστικών δημοκρατιών;;;

Και μετά απορούν και αναρωτιούνται πως έφτασαν στο 4% (από το δημοσκοπικό 18%)!

Με δηλώσεις σαν κι αυτές, που δεν είναι και σπάνιες από τον cool-Αλέξη, στις επόμενες εκλογές θα παλεύουν για να μπουν στη Βουλή...

Στην Ελλάδα έχουμε αυθεντικό ΚΚΕ. Οι φτηνές απομιμήσεις του μόνο ως τραγέλαφοι μπορούν να υπάρξουν στην πολιτική σκηνή. Με συνέπειες καταστροφικές γι' αυτούς που θα τις δημιουργήσουν!

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Καλή Χρονιά!

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία (πάνω απ' όλα), ευτυχία, δημιουργία και μια Ελλάδα αγνώριστη!
(προς το καλύτερο φυσικά...)