Φοβάμαι

Φοβάμαι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία–μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.

Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.
Μανώλη Αναγνωστάκη: "Φοβάμαι"

Βράδυ εκλογών

Έχει πάει 11 η ώρα.

Ο Καμίνης κέρδισε την Αθήνα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου περπατά το κέντρο της πόλης και δέχεται χειραψίες και φιλιά από πολίτες.

Ο Σαμαράς ακόμη δεν έχει κάνει ούτε δήλωση στην τηλεόραση.

Κρύβεται!

Κατά τα άλλα οι πολίτες αποδοκίμασαν με την ψήφο τους την κυβέρνηση και μπλα μπλα μπλα...

Ο Έλληνας «πολίτης».

«Οι απέχοντες από την κάλπη δίνουν ισχυρό μήνυμα.»

«Οι πολιτικοί είναι όλοι απατεώνες.»

«Όλα είναι προαποφασισμένα από σκοτεινά κέντρα του εξωτερικού.»

«Αντίδραση-Απειθαρχία-Ανυπακοή είναι η λύση.»

Τι κοινό έχουν οι παραπάνω «αλήθειες»;

…

Πολύ απλά, όλες περνούν το μήνυμα της ισοπέδωσης-αδιαφορίας-μη συμμετοχής!

Κάποτε ήταν τα τανκς, η στρατιωτική και αστυνομική βία, η καταστολή.

Η ανελευθερία της έκφρασης.

Τον μηχανισμό τον έβλεπες και ήξερες τι έχεις να αντιμετωπίσεις.

Μετά ήρθε η δημοκρατία, η ελευθερία και τα δικαιώματα του πολίτη.

Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο που ισχύουν - στα χαρτιά τουλάχιστον - τα δικαιώματα, αλλά δεν έχουμε πολίτες. Έχουμε ιδιώτες.

Ο ορισμός του «πολίτη»:

«πολίτης:

Α. 1. κάτοικος πόλης που έχει πολιτικά δικαιώματα, ελεύθερος πολίτης |με γεν. |αντ. του ἰδιώτης |αντ. του ξένος 2. συμπολίτης |φρ. ἀγαθός πολίτης, χρηστὸς πολίτης, αντ. κακὸς πολίτης, πονηρὸς πολίτης |φρ. φύσει, γένει πολίτης=από τη γέννησή του ελεύθερος πολίτης |φρ.ποιῶ ή ποιοῦμαι τινά πολίτην=πολιτογραφώ, δίνω σε κπ. τα δικαιώματα ελεύθερου πολίτη

Β. |το ουσ. ως επίθ. αυτός που ανήκει στην πόλη»

http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/lexicon/lemma.html?id=159

Δεν ξέρω πότε οι Έλληνες απεμπόλησαν την ιδιότητα αυτή.

Δεν ξέρω αν την είχαν ποτέ.

Ξέρω όμως αυτό που βλέπω σήμερα: Δεν υπάρχουν πολίτες στην Ελλάδα, μόνο ιδιώτες.

Ιδιώτες που έχουν εξυψώσει την ατομικότητα κι έχουν καταδικάσει την κάθε είδους διαφορετικότητα.

Και αυτό είναι κάτι που δεν έχει πολιτική απόχρωση. Καλύπτει ανθρώπους που τοποθετούν τους εαυτούς τους σε οποιοδήποτε σημείο του πολιτικού φάσματος.

Η αδιαφορία είναι μαγκιά και ο ωχαδερφισμός «θρησκεία».

Σε σημείο που κάποιος που εκδηλώνει ενδιαφέρον (πρακτικό, γιατί στα λόγια είμαστε πρωταθλητές…) για κάτι άλλο εκτός από τον πολύτιμο εαυτούλη του, χαρακτηρίζεται στην καλύτερη περίπτωση μαλάκας και στη χειρότερη θεωρείται ύποπτος. Ότι κάτι κρύβει και κάτι άλλο έχει στο μυαλό του!

Έχουμε φτάσει να πιστεύουμε αυτά που έγραφα στην αρχή:

«Στις εκλογές δεν χρειάζεται να ψηφίσεις (θα τρίζουν τα κόκαλα όσων έδωσαν το αίμα και τη ζωή τους για να έχουμε το δικαίωμα να ψηφίζουμε ελεύθερα σήμερα), αφού όποιος και να βγει την ίδια πολιτική θα εφαρμόσει – είναι προαποφασισμένη. Έτσι κι αλλιώς όλοι οι πολιτικοί κλέφτες είναι».

Κι έχουμε και από την άλλη μεριά τους «επαναστάτες» να ισοπεδώνουν κι αυτοί τα πάντα: «Όλοι ίδιοι είναι! Ξεσηκωθείτε! Αντιδράστε! Μην υπακούτε στο σύνταγμα, μην υπακούτε στους νόμους! Αναρχία!»

Ουσιαστικά και οι μεν και οι δε είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος…

Στην πραγματικότητα μόνο όσοι ψηφίζουν δίνουν μήνυμα (ανεξάρτητα πως το ερμηνεύει κανείς).

Οι καναπεδόμαγκες δεν δίνουν κανένα μήνυμα, εκτός του ότι αδιαφορούν!

Κι αν η δικαιολογία «δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι» είναι αρκετή για να τα έχουν καλά με τη συνείδησή τους, δεν παύει να είναι απλοϊκή, έως και βλακώδης…

Στην πραγματικότητα ΔΕΝ είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι!

Δεν γίνεται να είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι!

Όπως δεν είναι και όλοι οι Έλληνες ίδιοι…

Όπως δεν ήταν και όλοι οι Εβραίοι ίδιοι πριν από 70-80 χρόνια στη Ναζιστική Γερμανία! Και τότε ήταν κοινώς αποδεκτό ότι όλοι οι Εβραίοι είναι ίδιοι και τους αξίζουν τα χειρότερα.

Κι αν κανείς είχε διαφορετική άποψη ήταν ύποπτος!

Όπως και σήμερα.

Αν κανείς δεν θεωρεί όλους τους πολιτικούς κλέφτες, είναι «ύποπτος»…

Στην πραγματικότητα η λύση δεν είναι η ισοπεδωτική λογική της ανυπακοής στα πάντα, ακόμα και στους νόμους τους κράτους και το σύνταγμα.

Ο νόμος και η τάξη δεν είναι ο εχθρός του πολίτη.

Ο νόμος και η τάξη είναι ο εχθρός του ιδιώτη, του παρτάκια, του απατεώνα, του κλέφτη…

Επαναστατικό είναι το αυτονόητο!

Επαναστατική είναι η συμμετοχή!

Εχθρός του πολίτη είναι η αδιαφορία των πολλών!

Είναι λυπηρό να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας…

Νομαρχιακές Εκλογές 2006 - Περιφερειακές Εκλογές 2010, σύγκριση αποτελεσμάτων

Κάτι που δε διάβασα πουθενά στο διαδίκτυο και δεν άκουσα πουθενά στην τηλεόραση είναι η σύγκριση των αποτελεσμάτων των προχτεσινών εκλογών, με τις αντίστοιχες του 2006.

Όλοι συνέκριναν τις Περιφερειακές Εκλογές με τις Βουλευτικές του 2009, πράγμα που οδηγεί σε κάποια συμπεράσματα, αλλά παραμένουν δύο διαφορετικές εκλογικές αναμετρήσεις.

Αποφάσισα λοιπόν να κάνω τη σύγκριση μόνος μου, αθροίζοντας τα ποσοστά του 2006, των Νομαρχιών που σήμερα αποτελούν τις Περιφέρειες του Καλλικράτη.

Τα αποτελέσματα τα βρήκα στη σελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών - www.ypes.gr - όπου και υπάρχουν τα αποτελέσματα όλων των εκλογικών αναμετρήσεων από το 1996.

Τι λένε οι αριθμοί;

Το 2006 υπήρχαν 6.645.892 έγκυρα ψηφοδέλτια, ενώ το το 2010 5.404.406.

Δηλαδή 1.241.486 λιγότερα έγκυρα ψηφοδέλτια φέτος.

Το ΠΑΣΟΚ (οι υποψήφιοι περιφερειάρχες που στήριξε δηλαδή... νομίζω ότι καταλαβαινόμαστε) πήρε φέτος 1.856.184 ψήφους, αντί για 2.666.678 το 2006.

810.494 λιγότερες ψήφοι, που αντιστοιχεί σε πτώση του ποσοστού του κατά 5,78 ποσοστιαίες μονάδες.

Η ΝΔ πήρε φέτος 1.744.004 αντί για 2.789.793 ψήφους το 2006.

1.045.789 λιγότερες ψήφοι, που αντιστοιχούν σε πτώση του ποσοστού της κατά 9,71 ποσοστιαίες μονάδες.

Το ΚΚΕ πήρε φέτος 587.709 αντί για 479.812 ψήφους το 2006.

107.897 περισσότερες ψήφοι, που αντιστοιχούν σε αύξηση του ποσοστού του κατά 3,66 ποσοστιαίες μονάδες.

Ο ΛΑΟΣ διπλασιάζει τις ψήφους του (υπερδιπλασιάζοντας τα ποσοστά του), αφού το 2006 υπήρχαν πάρα πολλές Νομαρχίες στις οποίες δεν είχε παρουσία,

ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει γύρω στις 67000 ψήφους, με ελαφρά μείωση στα ποσοστά,

οι Οικολόγοι εμφανίζονται για πρώτη φορά με ένα ποσοστό γύρω στο 3% και η Δημοκρατική Αριστερά αντίστοιχα με ποσοστό γύρω στο 2%.

Θεωρώ ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον ότι το 2006 οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι και αυτοί των μικρότερων κομμάτων συγκέντρωσαν 269.266 ψήφους (ποσοστό 4,05%), ενώ οι αντίστοιχοι του 2010 πήραν 443.224 ψήφους (ποσοστό 8,20%).

Αν αθροίσουμε σε αυτές τις ψήφους κι αυτές των Οικολόγων και της Δημοκρατικής Αριστεράς, ξεπερνούν τις 720.000 (ποσοστό πάνω από 13%).

Χωρίς άλλα σχόλια.

Όποιος καταλαβαίνει, καταλαβαίνει...

“Χτίζοντας το μέλλον”

Ως συνήθως στη χώρα μας τα σημαντικά και πολύτιμα για το μέλλον όλων μας θέματα , περνούν σε δεύτερη μοίρα. Ένα από αυτά είναι η σχέση που έχουμε με το περιβάλλον και με την ενέργεια. Σήμερα λοιπόν , η Τίνα Μπιρμπίλη ανακοίνωσε από το Ζάππειο το πρόγραμμα “Χτίζοντας το μέλλον” , με παρόντα μάλιστα τον Γιώργο Παπανδρέου. Τόσο ο τόπος της ανακοίνωσης , όσο και η παρουσία του Πρωθυπουργού , δείχνουν το μήνυμα που θέλει να περάσει η κυβέρνηση για τη σπουδαιότητα όλων αυτών των δράσεων που θα μας βάλουν επιτέλους στην τροχιά της “πράσινης ανάπτυξης” που δεν είναι ένα προεκλογικό κλισέ , αλλά το μέλλον μας.

Το πρόγραμμα αυτό , αφορά την εξοικονόμηση ενέργειας σε σπίτια και επιχειρήσεις μέσω δράσεων όπως είναι η αντικατάσταση κουφωμάτων , ηλιακοί συλλέκτες , σύγχρονα συστήματα θέρμανσης κ.ο.κ.

Το άρθρο από “ΤΑ ΝΕΑ” σίγουρα είναι πιο κατατοπιστικό από τη δική μου περιγραφή. Ο λόγος που δημοσιεύω τη συγκεκριμένη ανάρτηση είναι αφ’ ενός η “διαφήμιση” του προγράμματος στο βαθμό που μπορώ να το κάνω μέσω του blog , και αφ’ ετέρου η -πλέον- ολοκληρωμένη θετική γνώμη μου για την υπουργό Περιβάλλοντος , Τίνα Μπιρμπίλη.

Την κ. Μπιρμπίλη τη γνώρισα όπως όλοι μας σαν ένα από τα “νέα φρούτα” του Γιώργου. Το βιογραφικό της ήταν πειστικό αλλά μέχρι εκεί. Άρχισα να τη συμπαθώ όταν οι γνωστοί “νταβατζήδες της διαπλοκής” μέσω των εφημερίδων που ελέγχουν άρχισαν να της επιτίθενται με κάθε τρόπο. Χτυπήματα χωρίς καμία υπόσταση , ανήθικα και ξεδιάντροπα.

Ο λόγος φυσικά για όλες αυτές τις επιθέσεις , ήταν ότι οι προθέσεις και το πρόγραμμα της Μπιρμπίλη για προστασία του περιβάλλοντος , ερχόταν σε κόντρα με τα σχέδια των μεγαλοεργολάβων. “Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι , δεν θα μας χαλάσει τις δουλείες μια χορτοφάγος”!! , θα ήταν φαντάζομαι μια από τις ατάκες που θα ακούγονταν στα γραφεία των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών.

Δεν ξέρω αν κατάφερε να κάνει όσα ήθελε. Για την ακρίβεια δε νομίζω να το πέτυχε γιατί θα την είχαν “φάει” διαφορετικά. Αλλά τουλάχιστον οι υγιείς προθέσεις και η ακατάπαυστη δουλειά της πάνω σε όλους τους τομείς του υπουργείου της , με έχουν πείσει ότι πρόκειται για κάτι σημαντικό , ειδικά την εποχή αυτή. Δεν πρόκεται να την κατηγορήσω ότι υπέκυψε στα συμφέροντα , όταν όλοι οι προηγούμενοι στη θέση της , πάλευαν να γίνουν υπουργοί για να “συνεργαστούν” με αυτά.

Ελπίζω να συνεχίσει έτσι , να συνεργαστεί πιο πολύ με περιβαλλοντικές οργανώσεις , να σκύψει πιο πολύ πάνω από προβλήματα όπως ο Ασωπός και η εκτροπή του Αχελώου. Δεν ξέρω αν θα την αφήσουν να παράγει έργο. Πάντως θεωρώ ότι όσους τους νοιάζει πραγματικά το περιβάλλον και έχουν συνειδητοποιείσει τη σημασία της σωτηρίας του , θα έχουν ένα καλό λόγο να πούνε για αυτήν.

Υ.Γ. Σε κάποια παράγραφο του άρθρου των “ΝΕΩΝ” που έδωσα πιο πάνω , διαπιστώνω δυστυχώς ότι τα “τραπεζικά κουνούπια” έχουν χωθεί και εδώ , για να δώσουν και άλλα δάνεια και να ρουφήξουν το αίμα μας… Λες και χωρίς αυτούς δεν γίνεται. Μπλιαχ!

Κείμενο που δανείστηκα από το blog "Πολιτικός Σχολιασμός"

http://politikosxoliasmos.wordpress.com/2010/11/04/χτίζοντας-το-μέλλον/

Σχετικά άρθρα:

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4602546

http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/3598fc52-f531-4b1b-90ca-3774194f8799

Δραγώνα, Υπουργείο, Λάος, και ποιος στηρίζει ποιον

Από το blog του Γιάννη Η. Χάρη:

http://yannisharis.blogspot.com/2010/11/blog-post.html

«Χαίρομαι που και για τις δύο, Ρεπούση και Δραγώνα, είμαστε αιτία εμείς. Φωνάζαμε μέσα στη Βουλή, το είπα και κατά πρόσωπο του κ. Παπανδρέου, μην περιμένεις από εμάς στήριξη, όσο η κυρία Δραγώνα είναι στο υπουργείο» είπε ο Γ. Καρατζαφέρης.

Κι ούτε κουβέντα προς απάντησή του από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Αλλά σάμπως υπήρξε ουσιαστική κουβέντα του ΠΑΣΟΚ για στήριξη της Θάλειας Δραγώνα;

(Δε λέω αν υπήρξε εισαγγελέας για ενυπόγραφη έκκληση προς τη 17Ν, από δημοσιογράφο αθηναϊκής εφημερίδας, ο οποίος αναφέρεται στη Θάλεια Δραγώνα κι έναν ακόμα, που «καμιά 17Ν δεν τους πείραξε, ενώ θα έπρεπε τέτοια σκουλήκια να τα εξαφανίζουν, για να μην τολμούν να βγαίνουν άλλα…», Γ. Φωτιάδης, Αδέσμευτος 27.9.10)

Αλλά μήπως πιο σκανδαλώδης κι από τη μη στήριξη της Θάλειας Δραγώνα είναι η μη προβολή του έργου της, από το ίδιο το υπουργείο που την επέλεξε;

Είναι όμως ώρα να καυχηθεί το υπουργείο πως η ειδική γραμματέας του έτρεχε λ.χ. σε τσιγγάνικους καταυλισμούς να πείσει τα τσιγγανόπουλα να πάνε στο σχολείο, και προπάντων να πείσει την τοπική κοινωνία και τους γονείς των άλλων παιδιών να δεχτούν τα τσιγγανόπουλα στο σχολείο; Είναι έργο να το προβάλεις αυτό; Και πώς θα σου απλώσει έπειτα το χέρι ο Καρατζαφέρης;

Έφυγε όμως απ’ το υπουργείο η Δραγώνα, αν δεν την έδιωξες κιόλας εσύ, το υπουργείο, εκπληρώθηκε λοιπόν ο όρος του Καρατζαφέρη για τη στήριξη, του το θυμίζεις κι αποπάνω εσύ –σχεδόν με τα ίδια του τα λόγια:

«Η κ. Δραγώνα προκάλεσε αντιδράσεις με κάποιες θέσεις της οι οποίες αφορούν σε πολύ ευαίσθητα θέματα που άπτονται της εθνικής μας συνείδησης»! Έτσι, μας πληροφορεί δελτίο τύπου του υπουργείου Παιδείας, απάντησε σε σχετική ερώτηση η υπουργός, σε ραδιοφωνική εμφάνισή της.

Γιά δες λοιπόν τι κάνει η διά βίου μάθηση, πώς έμαθε δηλαδή η υπουργός στο άψε σβήσε ξένες (;) γλώσσες, τα λαοτζίδικα εν προκειμένω.

Ποιοι είναι αλήθεια οι εκβιαστές;;;

Ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε, ή καλύτερα άφησε να εννοηθεί, κάτι αυτονόητο: Κυβέρνηση που δεν έχει τη λαϊκή στήριξη δεν δύναται να συνεχίσει να κυβερνά.

Οι λύσεις;

Ή επανεπιβεβαίωση της λαϊκής στήριξης ή αλλαγή κυβέρνησης.

Σύσσωμη η αντιπολίτευση και η πλειοψηφία του Τύπου, θέλει να μας παρουσιάσει την στάση αυτή του πρωθυπουργού, ως εκβιασμό!

Για να δούμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό…

Ας πάρουμε δύο περιπτώσεις για το τι μπορεί να συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα:

(Α) περίπτωση:

Ο λαός δεν στηρίζει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά έχει μετατοπίσει τη στήριξή του προς τη Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ, τον ΛΑΟΣ, τον ΣΥΡΙΖΑ κλπ…

Σύμφωνα με τα παραπάνω, γίνονται εκλογές και τις χάνει το ΠΑΣΟΚ. Η Νέα Δημοκρατία σχηματίζει κυβέρνηση (μόνη της ή με τους συναγωνιστές της στον αντιμνημονιακό αγώνα) και τα υπόλοιπα κόμματα – πλην του ΠΑΣΟΚ – ενισχύουν τις δυνάμεις τους.

(Β) περίπτωση:

Ο λαός συνεχίζει να στηρίζει το ΠΑΣΟΚ και αυτό επιβεβαιώνεται και από την κάλπη των βουλευτικών εκλογών. Η αντιμνημονιακή ρητορική της αριστερής και δεξιάς αντιπολίτευσης έχει πέσει στο κενό και δεν πείθει τον ελληνικό λαό, ο οποίος στηρίζει το μνημόνιο ως μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας.

Εάν συμβαίνει το (Α)

Γιατί η αντιπολίτευση μιλά για εκβιασμό, αντί να χαίρεται; Η Ν.Δ. και ο Σαμαράς που επιτέλους θα μπορέσουν να εφαρμόσουν τη φιλολαϊκή πολιτική τους που θα μηδενίσει το έλλειμμα μέσα σε ένα χρόνο, το ΚΚΕ και ο Σύριζα που θα ενισχύσουν τα ποσοστά τους και τη «φωνή» τους στη Βουλή, κλπ, κλπ…

Εάν συμβαίνει το (Β)

Γιατί τα κόμματα της αντιπολίτευσης κάνουν πόλεμο στην κυβέρνηση και τη σωτηρία της χώρας, ενώ η αντιμνημονιακή τους πολιτική δεν έχει τη στήριξη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού;; Τι συμφέροντα εξυπηρετούν;;

Η στάση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης τους τελευταίους μήνες, ποια περίπτωση θυμίζει;;; ;;; ;;;

Μήπως κάτι «βρωμάει» στον αντιμνημονιακό αγώνα;;; Ποιοι είναι αλήθεια οι εκβιαστές;;;

Υ.Γ:

Quiz: Γιατί ο, κατά τα άλλα λαλίστατος, Σαμαράς έκανε τρεις μέρες να μιλήσει μετά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού;…