Στο ίδιο ρεπορτάζ γινόταν σαφές πως οι ελεγκτές της Eurostat θα ήταν ιδιαίτερα «σκληροί» κατά τους ελέγχους για το χρέος που έκρυβαν τα «αδιαφανή συµβόλαια», όπως χαρακτηρίζονταν τα swaps. Τρεις µήνες µετά, το ειδησεογραφικό πρακτορείο στράφηκε κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας µε αγωγή, ζητώντας τη δηµοσιοποίηση των εσωτερικών εγγράφων και των συµπερασµάτων της Eurostat για τα swaps της Ελλάδας µε την Goldman Sachs το 2000 και το 2001.
«Ηταν µια συνέντευξη που παραχώρησα στο Μπλούµπεργκ τον Αύγουστο και δηµοσιεύθηκε τον Σεπτέµβριο. Η διαφορά πλέον είναι ότι µε µια νέα τροπολογία η Eurostat µπορεί να πραγµατοποιεί διεξοδικούς ελέγχους στα δεδοµένα προέλευσης των στατιστικών στοιχείων όλων των κρατών-µελών. Με αυτές τις “νέες δυνάµεις” και µε την καλή συνεργασία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και των αρµόδιων υπουργείων καταφέραµε να καλύψουµε τα όποια ανοικτά θέµατα (σ.σ.: σχετικά µε τα swaps). Έτσι αυτά που είπα τον Αύγουστο και δηµοσιεύθηκαν τον Σεπτέµβριο από το Μπλούµπεργκ επιλύθηκαν µε τα στοιχεία που µας δόθηκαν κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου και του Νοεµβρίου», είπε στην τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στα «ΝΕΑ» ο Βάλτερ Ραντερµάχερ.
Ο ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ. Λίγο καιρό πριν το Μπλούµπεργκ στραφεί κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κίνηση την οποία πολλοί απέδιδαν σε πόλεµο που είχε ξεσπάσει µεταξύ του ειδησεογραφικού πρακτορείου και της Goldman Sachs, µια µήνυση που ενέπλεκε τον ίδιο τραπεζικό κολοσσό απασχολούσε τη δηµοσιότητα. Ο οικονοµολόγος Φαγιάντ Μουλά Καλί κατηγορούσε την Goldman Sachs για παρακίνηση σε παραποίηση ισολογισµού και για την έκθεση της ευρωζώνης σε κίνδυνο από τις συµβάσεις. Μάλιστα, ανέφερε πως η κυβέρνηση Σηµίτη χρησιµοποίησε τα swaps για να αποκρύψει µέρος του ελλείµµατος της Ελλάδας, έτσι ώστε να ενταχθεί χωρίς πρόβληµα στην ευρωζώνη. «Η εµµονή στην απαξίωση µε οποιονδήποτε τρόπο της επιτυχηµένης προσπάθειας της Ελλάδας να ενταχθεί στην περιοχή του ευρώ πρέπει να αποδοθεί όχι στην αίσθηση περί δικαίου που ξαφνικά καταλαµβάνει κάποιους, αλλά στην εξυπηρέτηση συγκεκριµένων πολιτικών και οικονοµικών συµφερόντων. Κάποιοι σκόπιµα επιλέγουν να ξεχνούν ότι η χώρα µας υιοθέτησε το κοινό νόµισµα την 1η Ιανουαρίου 2001, σύµφωνα µε απόφαση του Συµβουλίου της 19ης Ιουνίου 2000, η οποία στηρίζεται στα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας για τα έτη 1998 και 1999. Αρα οι πράξεις swap του 2001 και 2002 δεν έχουν καµία, µα καµία σχέση µε τα στατιστικά µεγέθη που χρησιµοποιήθηκαν για την είσοδό µας στην ευρωζώνη. Εξάλλου τα swaps απέκτησαν σηµασία για τον υπολογισµό του ελλείµµατος µετά τον κανονισµό 2558 του 2001. Επίσης, η ίδια η Eurostat στην ανακοίνωση της 15ης Σεπτεµβρίου 2003 αναφέρει ότι η επίπτωση στο έλλειµµα της Ελλάδας το 2002 ήταν 0,35% του ΑΕΠ, της Σουηδίας 0,24%, της Αυστρίας, απ’ όπου και ο πρόσφατος καταγγέλλων, 0,2% κ.ο.κ. Οσο για τα τότε ποσά, για τα οποία έγιναν swaps, υπολογίζονται σε περίπου 0,6% του ΑΕΠ!», επισηµαίνει ο Νίκος Καραβίτης, αναπληρωτής καθηγητής ∆ηµόσιας Οικονοµικής του Παντείου και πρώην γενικός γραµµατέας της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Η ΠΡΟΟΔΟΣ της Ελλάδας. «Συνεχίστε την καλή προσπάθεια. Μέσα στις επόµενες εβδοµάδες πρέπει να δείξουµε ότι οι “επενδύσεις” του προηγούµενου έτους θα αποδώσουν µε την αξιόπιστη καταγραφή των στοιχείων του 2010, στην αναφορά της ερχόµενης άνοιξης. Στόχος είναι να διατηρήσουµετο επίπεδο της ποιότητας των δεδοµένων µε τη σταθεροποίηση του ελληνικού στατιστικού συστήµατος και την εφαρµογή της νέας νοµοθεσίας. Περαιτέρω βελτίωση θα επιτευχθεί µε αξιόπιστα στοιχεία που προέρχονται όχι µόνο από το στατιστικό γραφείο, αλλά και από τους δήµους, τα νοσοκοµεία, τα ασφαλιστικά ταµεία.
Στο χρονικό διάστηµα που µεσολάβησε από τη δηµοσίευση της αναφοράς της 8ης Ιανουαρίου 2010 έως σήµερα έχει υπάρξει τεράστια προσπάθεια από την ελληνική πλευρά να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και να συµµορφωθείµε τους υπάρχοντες κανονισµούς.
Ηδη έχει πραγµατοποιηθεί πρόοδος σε δύο κατευθύνσεις. Πρώτον, στουςθεσµούς και την αρχιτεκτονική του ελληνικού στατιστικού συστήµατος. ∆εύτερον, στα στοιχεία αυτά καθαυτά των δηµόσιων οικονοµικών στην Ελλάδα. Η απόδειξη ότι εννοούµε όσα λέµε βρίσκεται στη αναφορά της 15ης Νοεµβρίου, όπου δεν υπάρχουν αστερίσκοι ή επιφυλάξεις για τα ελληνικά στατιστικά. Αυτός είναι καλός δείκτης για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί».
Δεν είχαν δώσει τα στοιχεία το 2008
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ των εξελίξεων εκείνη την περίοδο σηµειώνουν ότι τα swaps µε την Goldman Sachs, που αφορούσαν αλλαγές των δανείων από γεν σε ευρώ, έγιναν για να αποφευχθεί το φούσκωµα του χρέους από την ανατίµηση του γεν σε σχέση µε το ευρώ στις αρχές της προηγούµενης δεκαετίας. Τη συγκεκριµένη µέθοδο, απόλυτα «νόµιµη» τότε, δεν τη χρησιµοποιούσε µόνο η Ελλάδα: λέγεται ότι το swap για την αλλαγή του γεν µε ευρώ επινόησε η Ιταλία και κατόπιν το αντέγραψαν εκτός από τη χώραµας η Ισπανία και το Βέλγιο.
Από την πλευρά της η Νέα ∆ηµοκρατία κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότιµε τα swaps της Goldman Sachs αποκρύφτηκε δηµόσιο χρέος που ανέρχεται στο 2% του ΑΕΠ, ότι επιβαρύνθηκαν επόµενοι προϋπολογισµοί, καθώς και ότι οι «δόσεις» ήταν υπερβολικά µεγάλες προκαλώντας επί της ουσίας ζηµιά στηνΕλλάδα.
«Κύκλοι αφήνουν να εννοηθεί ότι τα swaps είναι µια “πονηρή” τακτική και ουδεµία αναφορά γίνεται στο γεγονός ότι η χρήση swaps αποτελεί κοινή πρακτική σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Οποιος ενδιαφέρεται µπορεί να δει σχετική ανακοίνωση της Eurostat τον Απρίλιοτου 2006, όπου από τις τότε χώρες της ευρωζώνης µόνο το Λουξεµβούργο δεν εµφανίζει πράξεις swaps. Σε κάθε περίπτωση, ακόµη και διεθνείς αναλυτές που στάθηκαν επικριτικά απέναντι στιςσυγκεκριµένες συναλλαγές παραδέχονται ότι οι κανόνεςτης Eurostat δεν παραβιάστηκαν. Απλώς τους πειράζει ότι έγινε χρήση των κανόνων…», συµπληρώνει ο κ. Καραβίτης.
«Στον τοµέα στατιστικής των δηµόσιων οικονοµικών είναι φυσιολογικό να χρησιµοποιούνται καινούργια εργαλεία από τις χώρες - µέλη. Στη συνέχεια, γι’ αυτά τα νέα εργαλεία θεσπίζονται νέοι κανονισµοί. Μερικές φορές, για να επιτευχθεί συµφωνία µεταξύ των 27 χωρών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, µπορεί να χρειαστούν και δύο χρόνια. Επειτα η Eurostat δηµοσιεύει τους νέους κανονισµούς και µόνο µετά τη δηµοσίευσή τους είναι δεσµευτικοί για όλους µας», εξηγεί ο Βάλτερ Ραντερµάχερ και επισηµαίνει ότι πρόβληµα µε την Ελλάδα δηµιουργήθηκε το 2008, όταν δεν συµµορφωθήκα µε στην απόφασητης Eurostat να παρέχουµε τα στοιχεία για τα swaps που είχαµε συνάψει. ΤΟΤΕ ΥΠΟΥΡΓΟΣ Οικονοµικών ήταν ο Γιώργος Αλογοσκούφης, ο οποίος µάλιστα είχε υπογράψει την αναδιαπραγµάτευση της συµφωνίας των swaps µε την Goldman Sachs το 2005, και επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας ο Μανώλης Κοντοπυράκης.
Οπως ανέφερε στέλεχος του οικονοµικούεπιτελείου της σηµερινής κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια της πενταετίας της Ν.∆. συνάφθηκαν περίπου 1.000 swaps.
«Tο 2008 µε απόφαση της Eurostat ζητήσαµε από όλες τις χώρες - µέλη να δηλώσουν αυτού του είδους τις συναλλαγές. ∆εν λάβαµε τότε πληροφορίες από τη χώρα σας, ενώ όλοιοι υπόλοιποι συµµορφώθηκαν. ∆εν ισχύει αυτό που λέγεται ότι είµαστε πιο αυστηροί µε την Ελλάδα, είναι παρεξήγηση ότι είµαστε πιο καθολικοί από τον Πάπα ή πιο ορθόδοξοι από τον Πατριάρχη. Απλά, οι κανονισµοί ισχύουν για όλα τα κράτη - µέλη», καταλήγει ο κ. Ραντερµάχερ.
Υ.Γ: Άλλο ένα στοιχείο εναντίον όσων δεν βλέπουν (πέρα από τη μύτη τους...) το τεράστιο έργο της κυβέρνησης Σημίτη!
Η ισοπέδωση των πάντων, μπορεί να είναι η εύκολη (και βολική για τους άχρηστους, που εξισώνονται με τους ικανούς), αλλά δεν οδηγεί πουθενά!
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου