Υπάρχει μία λογική που έχει επικρατήσει (και) στη χώρα μας, οτι σε συνθήκες κρίσης, η λύση είναι λιγότερη Δημοκρατία και λαός που μένει στο σκοτάδι και ενημερώνεται στοχευμένα για να μη πανικοβληθεί, διότι θεωρείται ανώριμος ή γιατί δεν μπορούν κάποιοι να προβλέψουν τι συνέπειες θα έχει η πλήρης ενημέρωση των πολιτών για τις τρέχουσες συνθήκες.
Δυστυχώς οι περισσότεροι θιασώτες της κοινής λογικής και της αναλυτικής σκέψης φαίνεται να υιοθετούν ή να εγκρίνουν σιωπηλά αυτές τις δημοκρατικές εκπτώσεις.
Το ισχυρό (δημοκρατικό) σοκ που με συνέφερε μερικώς, μπορώ να πω οτι ήρθε μόλις έγινε η πρόταση για το δημοψήφισμα και είδα τις αντιδράσεις που αυτή πυροδότησε. Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους έγινε και από το τι ακολούθησε, έγινε προφανές οτι περισσότερη δημοκρατία τρομάζει. Τα επιχειρήματα που ακούστηκαν... σχεδόν ανατριχιαστικά και όλα συνηγορούσαν στο εξής: Καλό το δημοψήφισμα, αλλά όχι τώρα, δεν είναι καιρός για δημοκρατικές διαδικασίες, ας κάνουμε μία έκπτωση.
Ύστερα ήρθε η επόμενη δημοκρατική έκπτωση που ακούει στο όνομα "κυβέρνηση Παπαδήμου". Ο Παπαδήμος δε μου είναι αντιπαθής, γενικά είμαι φαν του τεχνοκρατικού τρόπου σκέψης, αλλά προφανώς με ενοχλεί όπως φαντάζομαι ενοχλεί και κάθε πολίτη με δημοκρατικές ευαισθησίες, να έχουμε έναν μη εκλεγμένο Πρωθυπουργό. Με ενοχλεί περισσότερο από την συμμετοχή Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση. Διότι ο Καρατζαφέρης και τα μπουμπούκια του, είναι εκλεγμένοι.
Ο Παπαδήμος όμως είναι ένας διορισμένος Πρωθυπουργός. Διορισμένοι Πρωθυπουργοί που δεν έχουν εκλεγεί από τον λαό δεν υπάρχουν σε Δημοκρατίες. Είπαμε πολλοί να κάνουμε τα στραβά μάτια. Αλλά απ' οτι βλέπω θα μας ζητηθεί να εγκρίνουμε σιωπηλά, ακόμα μία δημοκρατική έκπτωση: Παράταση του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου, πολύ πιθανό και μετά την ολοκλήρωση (;) του psi. Η λογική μου λέει πως κάτι τέτοιο ίσως και να ήταν σωστό, μία ακόμα δημοκρατική έκπτωση για το καλό της χώρας....
Παρατηρώ μία δημοκρατική αδρανοποίηση ιδιαίτερα ανησυχητική και στον εαυτό μου. Δεχόμαστε όλο και περισσότερες δημοκρατικές εκπτώσεις με μία αδικαιολόγητη παραίτηση, αντί να αξιώνουμε περισσότερη δημοκρατία, δημοκρατική ωρίμανση, σεβασμό στην πλειοψηφία και συμμετοχή.
Αντί να απαιτούμε πλήρη ενημέρωση, δημοψηφίσματα, ενστερνιζόμαστε κάποιοι (όχι όλοι) που τείνουμε να γίνουμε πολύ ελιτιστές, τη θεωρία οτι μερικές δημοκρατικές εκπτώσεις παραπάνω, μπορεί να οδηγήσουν σε στρεβλώσεις, αλλά γίνονται για το καλό μας.
Ήμουν κατά των πρόωρων εκλογών επι Παπανδρέου, γιατί πολύ απλά θεωρούσα οτι το να μη γίνονται εκλογές την ώρα που δεν έχει λήξει η 4ετία, δεν ήταν δημοκρατική έκπτωση. Στη δεδομένη χρονική στιγμή όμως, θεωρώ οτι το πολίτευμά μας, αλλά και το κοινωνικό κράτος, έχουν κλονιστεί πολύ, ανησυχητικά πολύ. Γι' αυτό και όσοι προτείνουν παράταση του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου, καλό θα ήταν να σκεφτούν λίγο περισσότερο αν μπορούμε να έχουμε για πολύ ακόμη δημοκρατία υπό αίρεση, με κίνδυνο να γεννηθούν πολλά ακόμη τέρατα.
Η Ελληνική Δημοκρατία του 2012, έχει διορισμένο Πρωθυπουργό, την ακροδεξιά στην εξουσία, χιλιάδες ανθρώπους αστέγους, που περιμένουν να τραφούν από συσσίτια, έχει ανθρώπους που μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις τους κόβεται το ρεύμα και δεν έχει κόκκινες γραμμές.
Μακάρι να βγω ψεύτρα αλλά φοβάμαι οτι θα έχουμε άσχημες εξελίξεις με αυτές τις δημοκρατικές εκπτώσεις και με τη συνεχιζόμενη αδιαφορία της πολιτείας, που ποντάρει στην αυτοοργάνωση και στα δίκτυα αλληλεγγύης. Αλληλεγγύη υπάρχει από όλους μας, όλοι μας βοηθάμε, το θέμα είναι να μην έχουμε μία ανάλγητη πολιτεία που δε γνωρίζει τι θα πει κοινωνική πολιτική και περιμένει από ευαισθητοποιημένους πολίτες να καλύψουν την ανυπαρξία της, ομολογώντας έτσι την πλήρη αποτυχία της.
Μη ξεχνάμε τέλος, οτι εκτός από τους ευαισθητοποιημένους πολίτες, υπάρχουν και ευαισθητοποιημένοι "ύποπτα πρόθυμοι", που όπως σε περιοχές με πρόβλημα αναλαμβάνουν την αστυνόμευση (βλέπε Χρυσαυγίτες στον Άγιο Παντελεήμονα και αλλού) υποκαθιστώντας το κράτος, έτσι θα αναλάβουν να υποκαταστήσουν το κράτος και σε άλλες περιπτώσεις. Δεν πιστεύω να ξέχασε κανείς την πρόσφατη εκλογή μέλους της Χρυσής Αυγής στον Δήμο Αθηναίων.... Πολύ χαλαρά το πήραμε κι αυτό. Μη γελιέστε είναι ένα από τα αποτελέσματα των δημοκρατικών εκπτώσεων. Όπου δεν υπάρχει κράτος, εμφανίζονται πρόθυμοι και όσο το κράτος θα συνεχίσει να αδιαφορεί και να αποστρέφει το βλέμμα του, τόσο τα χρονοντούλαπα της ιστορίας θα ανοίγουν, ας μην κάνουμε οτι δεν ακούμε όσους λένε οτι επι χούντας ήταν καλύτερα.
Δυστυχώς οι περισσότεροι θιασώτες της κοινής λογικής και της αναλυτικής σκέψης φαίνεται να υιοθετούν ή να εγκρίνουν σιωπηλά αυτές τις δημοκρατικές εκπτώσεις.
Το ισχυρό (δημοκρατικό) σοκ που με συνέφερε μερικώς, μπορώ να πω οτι ήρθε μόλις έγινε η πρόταση για το δημοψήφισμα και είδα τις αντιδράσεις που αυτή πυροδότησε. Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους έγινε και από το τι ακολούθησε, έγινε προφανές οτι περισσότερη δημοκρατία τρομάζει. Τα επιχειρήματα που ακούστηκαν... σχεδόν ανατριχιαστικά και όλα συνηγορούσαν στο εξής: Καλό το δημοψήφισμα, αλλά όχι τώρα, δεν είναι καιρός για δημοκρατικές διαδικασίες, ας κάνουμε μία έκπτωση.
Ύστερα ήρθε η επόμενη δημοκρατική έκπτωση που ακούει στο όνομα "κυβέρνηση Παπαδήμου". Ο Παπαδήμος δε μου είναι αντιπαθής, γενικά είμαι φαν του τεχνοκρατικού τρόπου σκέψης, αλλά προφανώς με ενοχλεί όπως φαντάζομαι ενοχλεί και κάθε πολίτη με δημοκρατικές ευαισθησίες, να έχουμε έναν μη εκλεγμένο Πρωθυπουργό. Με ενοχλεί περισσότερο από την συμμετοχή Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση. Διότι ο Καρατζαφέρης και τα μπουμπούκια του, είναι εκλεγμένοι.
Ο Παπαδήμος όμως είναι ένας διορισμένος Πρωθυπουργός. Διορισμένοι Πρωθυπουργοί που δεν έχουν εκλεγεί από τον λαό δεν υπάρχουν σε Δημοκρατίες. Είπαμε πολλοί να κάνουμε τα στραβά μάτια. Αλλά απ' οτι βλέπω θα μας ζητηθεί να εγκρίνουμε σιωπηλά, ακόμα μία δημοκρατική έκπτωση: Παράταση του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου, πολύ πιθανό και μετά την ολοκλήρωση (;) του psi. Η λογική μου λέει πως κάτι τέτοιο ίσως και να ήταν σωστό, μία ακόμα δημοκρατική έκπτωση για το καλό της χώρας....
Παρατηρώ μία δημοκρατική αδρανοποίηση ιδιαίτερα ανησυχητική και στον εαυτό μου. Δεχόμαστε όλο και περισσότερες δημοκρατικές εκπτώσεις με μία αδικαιολόγητη παραίτηση, αντί να αξιώνουμε περισσότερη δημοκρατία, δημοκρατική ωρίμανση, σεβασμό στην πλειοψηφία και συμμετοχή.
Αντί να απαιτούμε πλήρη ενημέρωση, δημοψηφίσματα, ενστερνιζόμαστε κάποιοι (όχι όλοι) που τείνουμε να γίνουμε πολύ ελιτιστές, τη θεωρία οτι μερικές δημοκρατικές εκπτώσεις παραπάνω, μπορεί να οδηγήσουν σε στρεβλώσεις, αλλά γίνονται για το καλό μας.
Ήμουν κατά των πρόωρων εκλογών επι Παπανδρέου, γιατί πολύ απλά θεωρούσα οτι το να μη γίνονται εκλογές την ώρα που δεν έχει λήξει η 4ετία, δεν ήταν δημοκρατική έκπτωση. Στη δεδομένη χρονική στιγμή όμως, θεωρώ οτι το πολίτευμά μας, αλλά και το κοινωνικό κράτος, έχουν κλονιστεί πολύ, ανησυχητικά πολύ. Γι' αυτό και όσοι προτείνουν παράταση του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου, καλό θα ήταν να σκεφτούν λίγο περισσότερο αν μπορούμε να έχουμε για πολύ ακόμη δημοκρατία υπό αίρεση, με κίνδυνο να γεννηθούν πολλά ακόμη τέρατα.
Η Ελληνική Δημοκρατία του 2012, έχει διορισμένο Πρωθυπουργό, την ακροδεξιά στην εξουσία, χιλιάδες ανθρώπους αστέγους, που περιμένουν να τραφούν από συσσίτια, έχει ανθρώπους που μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις τους κόβεται το ρεύμα και δεν έχει κόκκινες γραμμές.
Μακάρι να βγω ψεύτρα αλλά φοβάμαι οτι θα έχουμε άσχημες εξελίξεις με αυτές τις δημοκρατικές εκπτώσεις και με τη συνεχιζόμενη αδιαφορία της πολιτείας, που ποντάρει στην αυτοοργάνωση και στα δίκτυα αλληλεγγύης. Αλληλεγγύη υπάρχει από όλους μας, όλοι μας βοηθάμε, το θέμα είναι να μην έχουμε μία ανάλγητη πολιτεία που δε γνωρίζει τι θα πει κοινωνική πολιτική και περιμένει από ευαισθητοποιημένους πολίτες να καλύψουν την ανυπαρξία της, ομολογώντας έτσι την πλήρη αποτυχία της.
Μη ξεχνάμε τέλος, οτι εκτός από τους ευαισθητοποιημένους πολίτες, υπάρχουν και ευαισθητοποιημένοι "ύποπτα πρόθυμοι", που όπως σε περιοχές με πρόβλημα αναλαμβάνουν την αστυνόμευση (βλέπε Χρυσαυγίτες στον Άγιο Παντελεήμονα και αλλού) υποκαθιστώντας το κράτος, έτσι θα αναλάβουν να υποκαταστήσουν το κράτος και σε άλλες περιπτώσεις. Δεν πιστεύω να ξέχασε κανείς την πρόσφατη εκλογή μέλους της Χρυσής Αυγής στον Δήμο Αθηναίων.... Πολύ χαλαρά το πήραμε κι αυτό. Μη γελιέστε είναι ένα από τα αποτελέσματα των δημοκρατικών εκπτώσεων. Όπου δεν υπάρχει κράτος, εμφανίζονται πρόθυμοι και όσο το κράτος θα συνεχίσει να αδιαφορεί και να αποστρέφει το βλέμμα του, τόσο τα χρονοντούλαπα της ιστορίας θα ανοίγουν, ας μην κάνουμε οτι δεν ακούμε όσους λένε οτι επι χούντας ήταν καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου