Εκλογές 25ης Ιανουαρίου 2015 – Απολογισμός

Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!- Ν. Καζαντζάκης

Τι μου άφησε η χθεσινή μέρα; Θα προσπαθήσω να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά, αλλού ψύχραιμα κι αλλού λιγότερο ψύχραιμα.

Ας δούμε πρώτα από όλα τα αποτελέσματα:

Και στη συνέχεια ας τα πάρουμε με τη σειρά…

ΣΥΡΙΖΑ

Κερδίζει τις εκλογές καθαρά. Σχεδόν θριαμβευτικά. Το σχεδόν ίσως κι επειδή τα πρώτα στοιχεία μετά το κλείσιμο των καλπών, άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο για διψήφιο αριθμό διαφοράς.

Αυξάνει το ποσοστό του κατά 9,45% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές (26,89%). Πολύ μεγάλη αύξηση. Ξεκάθαρος νικητής. Άγγιξε την αυτοδυναμία, την οποία χάνει για 2 έδρες.

Για μένα έτσι όπως ήρθαν τα αποτελέσματα, καλύτερα να του ‘βγαιναν οι 2 παραπάνω έδρες με ένα λίγο πιο τσιμπημένο ποσοστό και να κυβερνούσε αυτοδύναμος…

Παρότι μάλλον αναμενόμενη η σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τώρα που την βλέπω να υλοποιείται, με ξενίζει πολύ! Κι όσο κι αν προσπαθώ να υποδεχτώ καλοπροαίρετα τη νέα αριστερή κυβέρνηση, με την ελπίδα να φέρει κάτι καλύτερο στην κοινωνία μας, όταν αυτή τα βρίσκει με τέτοια άνεση κι ευκολία με το πιο αποκρουστικό κομμάτι της δεξιάς (μετά την ακροδεξιά), αυτό της «ψεκασμένης» λαϊκής δεξιάς, αυτό όσο να ‘ναι με προβληματίζει…

Τέλος, έμαθα πριν από λίγο ότι η κυβέρνηση ορκίστηκε με πολιτικό όρκο και το χαρηκα πάρα πολύ. Μπράβο τους!! Ελπίζω κι εύχομαι να σταματήσει πολλές κακές συνήθειες στις σχέσεις κράτους – εκκλησίας, όπως για παράδειγμα, τη μεταφορά με αεροπλάνο πληρωμένο από εμάς, ενός αναμμένου φαναριού από το Ισραήλ κάθε Πάσχα.

Νέα Δημοκρατία

Με το έξιτ-πολ σκέφτηκα «αυτό ήταν, τέλος ο Σαμαράς, θα τον φάνε οι δικοί του»! Κι όμως, είδα μετά από λίγη ώρα έναν άνετο και κουλ Σαμαρά να πηγαίνει με τα πόδια στο Ζάππειο, επευφημούμενος από παθιασμένους νεολαίους, και να δηλώνει χαμογελαστός λίγο-πολύ ότι «εγώ μια χαρά τα έκανα, μια χαρά χώρα παραδίδω, κανονίστε ρεμάλια να μου τη χαλάσετε» και να φεύγει το ίδιο άνετος κι ωραίος. Καμιά υπόνοια για αυτοκριτική. Όσο για αλλαγή ηγεσίας ή οτιδήποτε σχετικό, ούτε κατά διάνοια!

Αφού πέρασε η αρχική έκπληξη, το ξανασκέφτομαι. Και γιατί να μην νιώθει κουλ και άνετος ο Σαμαράς; Αν κοιτάξει κανείς τους αριθμούς, σχεδόν δεν έχασε ποσοστό!! Μετά από 2,5 χρόνια στην εξουσία, σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας, με μια προεκλογική μάχη σχεδόν μέχρις εσχάτων με το ΣΥΡΙΖΑ και παίρνει ποσοστό μόλις κατά 1,85% μικρότερο από το 29,66% του 2012! Όταν το ΠΑΣΟΚ από το 2009 στο 2012 έχασε 31 ποσοστιαίες μονάδες!.. Όταν η Ν.Δ. από το 2007 στο 2009 έχασε 8 ποσοστιαίες μονάδες! Τελευταία φορά που συνέβη κάτι αντίστοιχο, ήταν το 2004 όταν το ΠΑΣΟΚ σχεδόν συγκράτησε τα ποσοστά του, χάνοντας μόλις 3 μονάδες σε σχέση με το 2000.

Σου λέει λοιπόν ο Σαμαράς, «πήρα δύσκολα μέτρα και αντιδημοφιλείς αποφάσεις και παρόλα αυτά κράτησα τα ποσοστά μου». Άντε πες του εσύ μετά ότι έχει άδικο…

Για να δούμε πως θα αντιδράσουν οι λοιποί παίχτες στα εσωκομματικά της Ν.Δ.

Χρυσή Αυγή

Για να ψηφίζει κανείς αυτό το πράμα, πρέπει να είναι είτε φασίστας, είτε ηλίθιος, είτε και τα δυο μαζί.-

Το Ποτάμι

Έβγαινε σε όλους τους τόνους πριν από τις εκλογές και έλεγε ότι η μη κατάληψη της 3ης θέσης θα είναι αποτυχία. Τελικά χθες βράδυ ο Σταύρος έκανε μια έξυπνη ντρίμπλα με τη δήλωση: «είμαστε το 3ο δημοκρατικό κόμμα»! Σσσωραίος ρε φίλε…

Σοβαρα τώρα, το ποσοστό του Ποταμιού είναι μια σχετική επιτυχία. Στις ευρωεκλογές που είναι μια χαλαρή ψήφος πήρε 6,60% και θα περίμενε κανείς είτε να ανέβει, είτε να σταθεροποιηθεί, είτε να ξεφουσκώσει με κάνα 3%-4% τώρα και εντελώς στις επόμενες εκλογές. Τελικά φαίνεται – προς το παρόν - να σταθεροποιείται.

Στα θετικά του η συνεργασία με Δράση. Θα ήθελα να είχε συνεργαστεί και με τη Φιλελεύθερη Συμμαχία. Μάλλον φοβήθηκαν πιθανό εκλογικό κόστος λόγω του ομοφυλόφυλου αρχηγού της, με τον «ασυγκράτητο» και προβοκατόρικο λόγο. Κρίμα. Θα ήθελα να ακούγονται φωνές σαν του Βαλιανάτου… Στα θετικά επίσης η μη συνεργασία με τη «Δημιουργία Ξανα» του Τζήμερου. Αντιπαθής άνθρωπος, αλλά κυρίως συντηρητικός πολιτικός λόγος σε όλα του πλην του οικονομικού φιλελευθερισμού.

Γενικά είμαι της άποψης ότι ο φιλελεύθερος λόγος υποεκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο και θα ήθελα να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή. (Αν μου πει κανείς σε αυτό το σημείο ότι είναι φιλελεύθερη η Νέα Δημοκρατία, απλά θα βάλω τα γέλια…)

Στα αρνητικά του, όχι η έλλειψη θέσεων (εδώ δεν ξέρουμε σίγουρα ποιες είναι οι θέσεις της νέας κυβένρησης), αλλά η παλινδρόμηση μπρος πίσω μεταξύ κάποιων θέσεων, για τις «εκλογικές ανάγκες». Σαν ψηφοφόρος ζητάω όταν υποστηρίζεις κάτι, να το κρατάς λίγο καιρό, όχι να το πετάς με την πρώτη ευκαιρία. Λέμε τώρα…

Κ.Κ.Ε.

Το κόμμα του λαού ανασυντάχτηκε και τσίμπησε μια μονάδα σε σχέση με το 2012. Καθόλου άσχημα... Από τα κόμματα που συμμετείχαν στις προηγούμενες εκλογές μετά τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, ο επόμενος που κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του ήταν ο Βασίλης Λεβέντης (surprise)!! Το ακροατήριο πάντως, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, φαίνεται να παραμένει σταθερό.

Ανεξάρτητοι Έλληνες

Γνωστοί και ως «Ανεξάντλητοι Έλληνες», αφού εκεί που λες ότι ξεμπέρδεψαμε με δαύτους, τσουπ ξαναεμφανίζονται, ή «Ανεξάρτητοι aliens» καθώς στις μισές και βάλε θέσεις τους υπάρχει και μια θεωρία συνωμοσίας για μασόνους, εβραίους και…εξωγήινους, ή ακόμη και ως «Ανεξέλεγκτοι Έλληνες», λόγω της…πληθωρικής τους προσωπικότητας (κατά τον αρχηγό και οι υπόλοιποι)!

Ο νέος κυβερνητικός εταίρος! Προοδευτικός. Αριστερός. Ανοιχτόμυαλος πάνω απ’ όλα! Καλορίζικος!

Προσπαθώ σκληρά, σας διαβεβαιώνω, να σταματήσω την πλάκα, αλλά δε μου βγαίνει… Δεν μπορώ να μιλήσω σοβαρά για το κόμμα του Πάνου του Καμμένου.

Κλασικοί εκπρόσωποι του (ακρο)δεξιού ημιμαθή ψευτόμαγκα ελληναρά. Που σαν τον αρχηγό τους βγαίνουν και κάνουν βαρυσήμαντες δηλώσεις, υποστηρίζοντας την πιο παλαβή ιδέα ως αληθινή, έχοντας και «ακλόνητες αποδείξεις», αλλά σαν Καμμένοι που είναι, όταν έρθει η ώρα του δια ταύτα στο δικαστήριο: «ξέρετε κύριε πρόεδρε, κάποιο λάθος έγινε, εγώ δεν κατηγόρησα ποτέ τον αδελφό του κ. Παπανδρέου ότι κερδοσκόπησε με τα cds, στο ίντερνετ γράφονται αυτά…»!!! (Φααααααπ τριάντα χιλιάδες πρόστιμο Καμμένε!)

Εκπροσωπούν το χειρότερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας μετά τους χρυσαυγίτες.

Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα

Κόμμα που εξέφραζε για δεκαετίες ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Με αρχηγό σήμερα έναν από τους πιο αντιπαθητικούς ανθρώπους της πολιτικής. Που μέρα με τη μέρα, με τα λόγια και τα έργα του καταστρέφει το πρώην κόμμα εξουσίας. Και έχει το θράσος κι αυτός ο *μπιπ* και κάποιοι λοιποί που τον ακολουθούν, να κατηγορούν το κόμμα μου, το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και τον πρόεδρό του, επειδή το ΠΑΣΟΚ δεν βγήκε τρίτο στις εκλογές, αλλά βγήκε έβδομο!! (Ε, α στο διάλο…)

Φταίει λένε η ίδρυση του Κινήματος που τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ είναι…όσο χαμηλά είναι!

Για μια στιγμή! Για μια στιγμή ρε *μπιπ* Βαγγέλη Βενιζέλε!

Όταν το Νοέμβριο ο Γιώργος Παπανδρέου καλούσε με την επιστολή του στο ΠΑΣΟΚ για έκτακτο συνέδριο ανασυγκρότησης, εσύ και η παρέα σου, που καταντήσατε το ΠΑΣΟΚ σε αυτό το χάλι, σφυρίζατε κλέφτικα και ήσασταν πολύ υπεράνω για να ασχοληθείτε με όσα έλεγε ο Γιώργος. Είχατε σοβαρές δουλειές λέγατε τότε για να ασχοληθείτε με πρώην πρωθυπουργούς, είχατε να συγκυβερνήσετε!

Όταν – ουσιαστικά – προκηρύχθηκαν εκλογές με την αναγγελία της πρόωρης εκλογής προέδρου της δημοκρατίας και είδατε ότι ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ και θα φτιάχναμε νέο κόμμα, αφού το παλιό το κάνατε σαν…τα μούτρα σας, άρχισατε τα «καλέ που πάτε, ελάτε να κάνουμε συνέδριο, εμείς σας θέλουμε». Ναι, οι ίδιοι που μόλις 1 μήνα πριν μιλούσατε για εμάς με υφάκι και σηκωμένη μυτούλα!

«Μπορείς να ξεγελάς λίγους για πολύ καιρό, πολλούς για λίγο καιρό, αλλά όχι τους πάντες για πάντα».

Έτσι την πατήσατε Βαγγέλη κι εσείς. Και σας παρατήσαμε για να κάνουμε μια νέα αρχή, αφού το παλιό κόμμα το είχατε *μπιπ*.

Κι ήρθε η προεκλογικη περίοδος κι άρχισαν τα «σοβαρά επιχειρήματα» από το ΠΑΣΟΚ:

«Το νέο κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου, δεν έχει λόγο ύπαρξης κι εξυπηρετεί μοναχα αποθημένα του ιδρυτή του», λέει…

Κι άρχισαν κι από εμάς τα πρώτα καντήλια προς τις τηλεοράσεις, τους υπολογιστές, τις εφημερίδες που διαβάζαμε (τι φταίνε κι αυτά;…) κάθε φορά που ακούγαμε/διαβάζαμε τον πρόεδρο και στελέχη του ΠΑΣΟΚ να υποστηρίζουν ότι το Κίνημα, που μας ξαναέδωσε την ελπίδα, τη δίψα για συμμετοχή κι ενεργοποίηση για τα πιστεύω μας, δεν είχε λέει λόγο ύπαρξης! Δεν υπήρχαν πολιτικές διαφορές, λέει, με το ΠΑΣΟΚ…

Αν δεν είχα πολιτικές διαφορές με το ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη, θα σε είχα ψηφίσει έστω και μια φορά! Όμως, ευτυχώς, άκουσα τη φωνή της συνείδησής μου και δεν ψήφισα το ΠΑΣΟΚ ΣΟΥ ούτε μια φορά! Και δεν ήταν εύκολο, ιδίως την πρώτη φορά. Ένιωθα ότι πρόδιδα ένα κομμάτι του εαυτού μου. Όμως, όπως πάντα, επικράτησε η συνείδησή μου κι έκλεισα τα μάτια, έσφιξα τα δόντια και ΔΕΝ ψήφισα ΠΑΣΟΚ. Και τώρα νιώθω περήφανος, δικαιωμένος, με ήσυχη τη συνείδησή μου και ευγνώμων που όπως ακολουθώ τις προσταγές της πάντα, έστι έκανα και τότε.

Υπήρχαν και υπάρχουν πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές μεταξύ μας Βαγγέλη. Μια κύρια είναι ότι ο σκοπός ΔΕΝ αγιάζει τα μέσα. Μια άλλη είναι ότι το κοινό συμφέρον μπαίνει πάνω από το προσωπικό. Μια τρίτη είναι ότι στην πολιτική μπορεί να αναγκαστείς να κλείσεις το στόμα σου για πολλά θέματα, αλλά δεν μπορεί να το κρατάς κλειστό για τα πάντα και να ανέχεσαι τα πάντα.

Πίστεψες επίσης ότι απευθύνεσαι σε αμνήμονες. ΕΧΑΣΕΣ! Δεν ξεχνάμε ποτέ τίποτα και κανέναν! Ιδίως όσους και όσα μας πλήγωσαν…

Πάμε ξανά στα εκλογικά.

Χτες βράδυ λοιπόν, σε συνέχεια της προσωπικής επίθεσης των στελεχών του ΠΑΣΟΚ ενάντια στον καθένα από εμάς, όλοι υποστήριζαν σε κοινή γραμμή ότι «αν δεν υπήρχε το Κίνημα το ΠΑΣΟΚ θα ήταν τρίτο κόμμα, αντί για τη Χρυσή Αυγή». Κάποιοι εντελώς ανεγκέφαλοι άθροιζαν τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ με αυτά του Κινήματος. Κάποιοι πιο «έξυπνοι», μίλησαν για γενικότερη ζημιά που έγινε στη βάση από την ίδρυση του Κινήματος. Έναν κόσμο που τους αντιμετώπιζε – λέει – με τη λογική «γιατί να σας ψηφίσω, αφού δεν μπορείτε να τα βρείτε μεταξύ σας».

Έχουμε λοιπόν και λέμε...

Πρώτον: Ρε βλάμμενοι σταματήστε να αθροίζετε τα ποσοστά των δύο κομμάτων! Αν δεν υπήρχε το Κίνημα, δε θα ήξερα τι να ψηφίσω. Το μόνο σίγουρο ότι δε θα ψήφιζα ΠΑΣΟΚ!!!

Δεύτερον: Αγαπητοί εξυπνάκηδες που μιλάτε για τη ζημιά που έγινε στο χώρο, πέσατε στο λάκκο που ανοίγατε όλον αυτό τον καιρό οι ίδιοι. Τον λάκκο του «δεν έχουμε πολιτικές διαφορές με το κόμμα Παπανδρέου»! Αν υποστηρίζεις ότι δεν έχεις πολιτικές διαφορές με το Κίνημα κι ότι αυτό δημιουργήθηκε από ένα καπρίτσιο, τότε είναι λογικό μέρος των ψηφοφόρων που θα σε πιστέψει, να μας μουντζώσει και τους δυο που δεν τα βρίσκουμε «για ένα καπρίτσιο» και να πάει σε κάποιον που θεωρεί πιο σοβαρό. Αν όμως τονίζατε τις πολιτικές διαφορές μας, η συγκεκριμένη μερίδα ψηφοφόρων, που είναι στο χώρο μας, θα διάλεγε πιθανά κάποιον από τους δυο με πολιτικά κριτήρια!

Όμως εδώ θα ήταν μια παγίδα για το ΠΑΣΟΚ, στην οποία, δυστυχώς για το Κίνημα, δεν έπεσε μέσα. Αν έκανε προεκλογική εκστρατεία τονίζοντας τις πολιτικές μας διαφορές (όπως κάναμε εμείς) θα έπρεπε επι της ουσίας να εμφανίσει μόνο του τη γύμνια του στους ψηφοφόρους. Γιατί σε πολιτικό επίπεδο το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου το μόνο που έχει να παρουσιάσει είναι η συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία για να μη φουντάρει η χώρα. Κι από εκεί κι έπειτα βλέπουμε...

Ήταν λοιπόν καταδικασμένο το ΠΑΣΟΚ από τη στιγμή που το Κίνημα ιδρύθηκε να αναγκαστεί να εκτεθεί. Δεν θέλησε όμως, να κρατήσει την αντιπαράθεση σε πολιτικό επίπεδο, αλλά την έριξε στο προσωπικό επίπεδο του ξεκατινιάσματος (κάτι αναμενόμενο δεδομένης της προσωπικότητας του αρχηγού του). Αποτέλεσμα; Να χάσει το ΠΑΣΟΚ, που έτσι κι αλλιώς θα έχανε όπως έγραψα και παραπάνω, αφού με τη δημιουργία του Κινήματος, αναγκαστικά βγήκε στην – πολιτική – σέντρα κι εκεί, σε πολιτικό επίπεδο, το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου είναι ένα τίποτα, αλλά να χάσει και το Κίνημα, λόγω της υποβάθμισης της διαμάχης από το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης θέσεων, που θέλαμε εμείς, στο επίπεδο…Βενιζέλου.

Συμπέρασμα: Δεν ήταν το, έτσι κι αλλιώς καταδικασμένο λογω της απολίτικης ύπαρξής του ΠΑΣΟΚ, που στερήθηκε ψήφους από το Κίνημα, αλλά ήταν το πολιτικοποιημένο Κίνημα που στερήθηκε ψήφους λόγω του χυδαίου επιπέδου αντιπαράθεσης που επέλεξε το ΠΑΣΟΚ.

Θα μου πει κανείς εδώ: Κι εσείς γιατί πέσατε στο επίπεδό τους;

Δεν πέσαμε. Τουλάχιστον προσπαθήσαμε πολύ να κρατήσουμε το επίπεδό μας. Οι προσωπικές αναφορές αποφεύγονταν, ακόμη κι όταν χυδαία μας έλεγαν λίγο πολύ ότι «τρέχετε για το καπρίτσιο του Παπανδρέου (μαλάκες)». Μας έβριζαν κατάμουτρα δηλαδή την ώρα που εμείς δίναμε σχεδόν εκστασιασμένοι από πάθος και διάθεση, ξαναγεννημένοι πολιτικά, έναν αγώνα για τα πιστεύω μας, για όσα το 2009 με 2011 είδαμε ότι δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά μπορούν να γίνουν πράξη, για τα όνειρά μας!

Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών

Το Κίνημά μας ιδρύθηκε την 3η Ιανουαρίου 2015 και μέσα σε τρεις βδομάδες, στελέχωσε ψηφοδέλτια (νομίζω πλήρως) σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες και έπεισε 152230 ψηφοφόρους – 2,46% - να το ψηφίσουν.

Ναι, είμαι απογοητευμένος που δεν πέρασε το 3% για να έχουμε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Ναι κρυφά μέσα μου ήλπιζα σε ποσοστά που άμα τα αναφέρω θα πέσει γέλιο!

Ναι θέλω πάντα παραπάνω από όσο έχω όταν αφορά τα όνειρά μου...

Αλλά,

Όταν ένας πρώην πρωθυπουργός, με τα όλα προβλήματά του λυμένα, με μια σίγουρη θέση στη Βουλή εσαεί (εφόσον πολιτεύεται με κόμμα που εκλέγει βουλευτές), για να παραμείνει συνεπής σε όσα πρεσβεύει, τα παρατάει όλα στα 62 του χρόνια και ξεκινάει τα πάντα από το μηδέν μαζί μου, μαζί μας, μόνο και μόνο για να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη, δεν μπορώ παρά να είμαι χαρούμενος για τον αγώνα που έδωσα και όλους τους αγώνες που θα δώσω από εδώ και πέρα δίπλα του, ή ακόμα και μετά από αυτόν!

Καμιά μάχη δεν κερδήθηκε χωρίς να δοθεί!

Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε!

Πάμε!

Πάμε ξανά!







«Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν.
Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ' ουρανού σαρώνοντας
η καταιγίδα που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου.
Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει.
Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου.
Που πρώτα θα κρατήσει τις αχτίδες του, σημάδι ότι καιρός να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση.»

- Οδ. Ελύτη, Το άξιον εστί