του Θοδωρή Γεωργακόπουλου
Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της διαΝΕΟσις, έξι στους δέκα Έλληνες πιστεύουν ότι από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περισσότερο ωφελημένη βγήκε η Ευρωπαϊκή Ένωση. 45% πιστεύουν ότι η χώρα μας συνολικά ζημιώθηκε από τη συμμετοχή της στην Ε.Ε. Μήπως έχουν δίκιο; Γιατί τι έχει κάνει δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση για εμάς;
Ναι, θα μου πείτε τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Το πρώτο πράγμα που λένε όλοι είναι οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Κάπου 160 δισ. ευρώ τα τελευταία 35 χρόνια, τα μισά περίπου σε αγροτικές επιδοτήσεις, τα υπόλοιπα σε ΕΣΠΑ, ΚΠΣ και άλλα πακέτα, λεφτά ζεστά, μετρητά, όχι δάνεια, που μπήκαν στη χώρα και έγιναν δρόμοι, υποδομές, έργα, το Taxis, αγροτουριστικές μονάδες, και άλλα πράγματα, λιγότερο επωφελή, αλλά πάντως μπήκαν, και συνεχίζουν να μπαίνουν. Η Ελλάδα υπήρξε μια από τις πιο ωφελημένες χώρες της Ένωσης σ’ αυτό τον τομέα, εισπράττοντας ποσά που φτάνουν το 1-1,2% του ΑΕΠ της από την Ευρώπη κάθε χρόνο. Ταυτόχρονα με τις επιδοτήσεις και τα ΕΣΠΑ, στην Ελλάδα ήρθαν φτηνά και μεγάλα δάνεια από οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, τα οποία κι αυτά έγιναν μεγάλα έργα όπως η Αττική Οδός, η Εγνατία, όλες οι ανακατασκευασμένες εθνικές οδοί, η γέφυρα του Ρίου Αντιρρίου, το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, το Αττικό Μετρό και άλλα. Τι άλλα, δηλαδή, σχεδόν όλα τα έργα υποδομών που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα έχουν γίνει κυρίως με ευρωπαϊκά λεφτά. Αν δεν ήμασταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτά θα έπρεπε να χτιστούν με λεφτά του ελληνικού κράτους, δηλαδή με τους φόρους των Ελλήνων και με δανεικά, ή να μή γίνουν καθόλου, και να είμαστε όπως ήμασταν πριν από την Ευρώπη που το Αθήνα - Καλαμάτα γινόταν σε εφτά ώρες μέσω Αχλαδόκαμπου.
Αλλά εντάξει, οι επιδοτήσεις και τα φτηνά γιγάντια δάνεια για υποδομές είναι το εύκολο. Τίποτα άλλο έχει κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Τις κοινοτικές οδηγίες, θα πει κάποιος. Για παράδειγμα, την οδηγία 91/271/ΕΟΚ για τα υγρά απόβλητα. Που απαιτούσε από όλα τα κράτη μέλη να φτιάξουν υποδομές επεξεργασίας λυμάτων σε όλους τους οικισμούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκδίδει πάρα πολλές τέτοιες οδηγίες, που αναγκάζουν τα μέλη της να υπακοούουν στους ίδιους κανόνες. Από αυτές τις οδηγίες, άλλες αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος, άλλες στην ασφάλεια των μεταφορών, στις προδιαγραφές που πρέπει να πληρούν προϊόντα και υπηρεσίες, στην προστασία των αγορών από τα καρτέλ, ένα σωρό πράγματα τα οποία κανονικά θα έπρεπε να κάνουν τα επιμέρους κράτη ξεχωριστά το καθένα αλλά, ας πούμε, η Ελλάδα δεν τα έκανε και πάρα πολύ καλά. Γι’ αυτό πριν εφαρμόσει την οδηγία 91/271/ΕΟΚ και φτιάξει το κέντρο επεξεργασίας λυμάτων στην Ψυττάλεια, τα λύματα της Αθήνας χύνονταν γλυκά στο Σαρωνικό και οι ακτές ήταν ένας μεγάλος βόθρος στον οποίο ελάχιστοι τολμούσαν να πλατσουρίσουν. Γενικά οι μισοί νόμοι που ψηφίζονται από το ελληνικό κοινοβούλιο είναι κυρώσεις ευρωπαϊκών κανονισμών. Το μισό νομοθετικό έργο της χώρας γίνεται στις Βρυξέλλες. Κάποιοι μεγαλύτεροι που θυμούνται πώς ήταν η Ελλάδα όταν αυτοί που νομοθετούσαν ήταν μόνο Έλληνες βουλευτές, και άλλοι που διαβάζουν σήμερα για τα πρόστιμα που πληρώνει σήμερα η Ελλάδα επειδή αρνείται να εφαρμόσει κάποιες από αυτές τις κοινοτικές οδηγίες (π.χ. για τις χωματερές) καταλαβαίνουν ότι αυτή η βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη. Ή μάλλον, όχι ευπρόσδεκτη. Απαραίτητη.
Ε και τι, πολλά λεφτά και κανόνες για να μην μας πνίγουν τα σκουπίδια και σκοτωνόμαστε στους δρόμους. Τι άλλο μας έχει δώσει η Ευρώπη;
Κάποιος θα έλεγε ότι η συμμετοχή μας στην ευρωζώνη έσωσε την οικονομία μας από τον πληθωρισμό και τη χειραγώγηση του νομίσματος από λαϊκιστές πολιτικούς, και επίσης έδωσε πρόσβαση σε φτηνά στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια για τους πολίτες, και προσιτό τραπεζικό δανεισμό για τις επιχειρήσεις. Κάποιος άλλος θα ανάφερε τα ταξίδια, ότι μπορείς να πας στη Βαρκελώνη με τον ίδιο τρόπο που πας στη Θεσσαλονίκη, χωρίς συνάλλαγμα, χωρίς τελωνείο, χωρίς καν διαβατήριο. Άλλος θα επισήμαινε τους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές που είχαν την ευκαιρία να ζήσουν και να σπουδάσουν για κάποιους μήνες σε άλλες χώρες, άλλος θα ανάφερε τους κοινούς κανόνες πιστοποίησης και ελέγχου για όλες τις χώρες, την κοινή αγορά εργασίας.
Κάποιος άλλος, δε, θα έλεγε ότι τίποτε από αυτά, ούτε καν τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια, δεν είναι το πιο σημαντικό, και ότι η μεγαλύτερη ευεργεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι άλλη: Η πρωτοφανής σε διάρκεια ειρήνη που έχει επικρατήσει σε μια ήπειρο που, πριν συνασπιστεί σε έναν υπερεθνικό οργανισμό, είχε πυροδοτήσει και τους δύο παγκόσμιους πολέμους και, ακόμα πιο πριν, σφαζόταν σε διαρκείς και επαναλαμβανόμενους πολέμους για χιλιάδες χρόνια. Επίσης, η επικράτηση και η κατοχύρωση της φιλελεύθερης δημοκρατίας σε μια ήπειρο όπου γίνονταν απόπειρες στρατιωτικών πραξικοπημάτων ακόμα και μέχρι τη δεκαετία του ’80.
Οπότε τι έχουμε; Μια συμμαχία μερικών από τις ισχυρότερες χώρες του κόσμου, στην οποία εμείς μπήκαμε από τους πρώτους, η οποία μας έχει προσφέρει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε επιχορηγήσεις και φτηνά δάνεια, χιλιάδες κανονισμούς και οδηγίες που έχουν κάνει τη ζωή μας καλύτερη με εντελώς πρακτικούς και συγκεκριμένους τρόπους, θωράκιση για τη δημοκρατία και τους πολύπαθους θεσμούς μας, ελευθερία να ταξιδεύουμε και να δουλεύουμε σε νέα μέρη, ένα ισχυρό νόμισμα που μας εξασφάλιζε φτηνά δάνεια και χαμηλό πληθωρισμό, και γεωπολιτική προστασία και σταθερότητα που για την περιοχή στην οποία βρίσκεται η χώρα μας είναι πρωτοφανής στα χρονικά.
Πώς μπορεί κάποιος να τα βάλει κάτω όλα αυτά και να συμπεράνει ότι η Ελλάδα βγήκε ζημιωμένη από αυτή την ιστορία; Υπάρχουν, νομίζω, τέσσερις πιθανές εξηγήσεις. Πρώτον, μπορεί κάποιοι να μην τα γνωρίζουν όλα αυτά. Να βλέπουν, ας πούμε, την Αττική Οδό και να νομίζουν ότι φτιάχτηκε από τους φόρους τους, και όχι κυρίως από φόρους Γερμανών, Άγγλων, Γάλλων κλπ. Δεύτερον, μπορεί κάποιοι να μην είναι ικανοποιημένοι από τη ζωή τους και την κατάσταση της χώρας τους σήμερα, οπότε να είναι έτοιμοι να αποδώσουν ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση σε ό,τι έχει προηγηθεί, αδιακρίτως. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο αυτό. Τρίτον, υπάρχει και η περίπτωση κάποιος να τα ξέρει όλα αυτά, αλλά να μην του αρέσουν. Να μην του αρέσει η ελευθερία, η φιλελεύθερη δημοκρατία, αυτά τα πράγματα. Ή να μη θέλει τα λεφτά των ξένων, να θέλει η Ελλάδα να μην συνεργάζεται με κανέναν, να μην τον ενοχλεί ο κίνδυνος του πολέμου. Υπάρχουν τέτοιοι συμπολίτες μας, πολλοί. Και τέλος, υπάρχει και ένα άλλο σενάριο. Στην ίδια έρευνα, 26,5% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι πιστεύει πως μας ψεκάζουν. Ε, η τέταρτη εξήγηση είναι ακριβώς αυτή: Να έχουν δίκιο.
http://www.kathimerini.gr/899916/opinion/epikairothta/politikh/ti-exei-kanei-h-ee-gia-emas-dhladh
Ως πότε στη ΝΔ θα αρνούνται τη χρεοκοπία της χώρας από τον Καραμανλή; (μέρος 1ο)
Του Γιώργου Δημακόπουλου
Στο σπίτι η μοναδική συσκευή τηλεόρασης που έχουμε είναι από τα παλαιά μοντέλα με τον καθοδικό σωλήνα. Αν ξαναπαίξει συνέντευξη Μητσοτάκη με χάιδεμα του Καραμανλή του οκνηρού, μάλλον η τηλεόραση θα έχει την ίδια τύχη με αυτή του τούρκου φίλαθλου που παρακολουθούσε το Εuro το καλοκαίρι και η γυναίκα του την έκλεινε κρυφά από το κινητό της. Την Κυριακή είναι η «επέτειος» από το Καστελόριζο 2010, να μας θυμίζει τη χρεοκοπία. Έχουν περάσει 7 χρόνια που πληρώνουμε τον αμίλητο βουλευτή και ο εκάστοτε πρόεδρος της ΝΔ να μας λέει ότι ο Κώστας ο κουρασμένος «είπε την αλήθεια». Έλεος. Γελάει όλος ο πλανήτης. Αντί να αναλάβει τις ευθύνες του και ο ίδιος και όλοι αυτοί που τον καλύπτουν, γιατί τον θεωρούν κεφάλαιο και εφεδρεία για τη γαλάζια παράταξη και ότι έχει χρήσιμα ψηφαλάκια, κρύβουν την αλήθεια για να κάτσουν στην πολυθρόνα στο Μαξίμου. Αντί να σοβαρευτούν και να πουν την αλήθεια, φτιάχνουν ψεύτικους μύθους. (Χωρίς να καταλαβαίνουν ότι απλά πριονίζουν την καρέκλα τους.) Αρνούμενοι την πραγματικότητα ότι ο Καραμανλής ήταν αυτός που έσπρωξε τη χώρα στα μνημόνια και ανατίναξε τα οικονομικά του κράτους και ότι θα το πληρώνουμε όλοι μας για χρόνια. Και θα πληρώνουμε τον ίδιο και ως βουλευτή, γιατί τα μέλη του κόμματος της ΝΔ δειλιάζουν να πουν την αλήθεια στους πολίτες και να τον στείλουν για σύνταξη, και ο ίδιος δεν έχει την τόλμη να αναλάβει έστω και τώρα τις ευθύνες του. Ο Καραμανλής ακόμη και στο διάγγελμα των εκλογών και στη ΔΕΘ το 2009 είπε ψέματα και δεν είπε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, όπως παπαγαλίζουν στη ΝΔ. Τα γεγονότα όμως είναι που λένε την αλήθεια, και όχι τα παραμύθια της ΝΔ.
Tον Αύγουστο του 2007, ενώ καιγόταν η μισή Ελλάδα, ο κ. Καραμανλής ισχυριζόταν ότι «το δημοσιονομικό έλλειμμα παρουσίασε θεαματική βελτίωση»
Στις 17 Αυγούστου του 2007 ενώ καιγόταν η μισή Ελλάδα από την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού, «τους στρατηγούς άνεμους» και τις «ασύμμετρες απειλές» κ.λπ. κυβερνητικές προπαγανδιστικές μπούρδες (απολογιστικά, η πλειοψηφία των πυρκαγιών προκλήθηκε από ανθρώπινα λάθη, μαγείρεμα, τσιγάρα, ΔΕΗ, σκουπίδια, υψηλές θερμοκρασίες με χαμηλή υγρασία) και ενώ θρηνούσαμε 69 νεκρούς, μοιράζοντας 3χίλιαρα στους καμένους, προκήρυξε εκλογές γιατί ο κος Καραμανλής ισχυριζόταν ότι «το δημοσιονομικό έλλειμμα παρουσίασε θεαματική βελτίωση και βρίσκεται πλέον κάτω από τα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας. Το γεγονός αυτό επέτρεψε την έξοδο της χώρας από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα απέκτησε, σε ευρωπαϊκό αλλά και στο γενικότερο διεθνές επίπεδο, την οικονομική –και όχι μόνον– αξιοπιστία που της αρμόζει. Φυσικά, η προσπάθεια περαιτέρω μείωσης του ελλείμματος πρέπει να συνεχισθεί απαρέγκλιτα, και θα συνεχισθεί». Η ΝΔ νίκησε στις εκλογές αυξάνοντας τα ποσοστά της! Οι πολίτες την ξαναψήφισαν για να προχωρήσει στην κατάρτιση του «κρίσιμου» προϋπολογισμού 2008! (Στην πραγματικότητα την ξαναψήφισαν για να συνεχιστεί το πάρτι όπου όποιος ήθελε προσλαμβανόταν στο δημόσιο με προφορική συνέντευξη Πάκη ή έπαιρνε τρελή σύνταξη από τα 55 του. Σύμφωνα με το δελτίο 7 πορείας εκτέλεσης προϋπολογισμού Ιούλιος 2006 «Το μεγαλύτερο μέρος των πρωτογενών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού (49%) αφορούν δαπάνες για αποδοχές προσωπικού, το 30% δαπάνες για επιχορηγήσεις ασφαλιστικών ταμείων και άλλων φορέων, το 10% αποδιδόμενους πόρους, το 6% αντικριζόμενες δαπάνες (αποδόσεις στην Ε.Ε. και γεωργικές επιδοτήσεις) και το υπόλοιπο 5% λοιπές δαπάνες». Το εκλογικό σώμα αποφάσισε ότι «το πάρτι συνεχίζεται».
Το 2007, όταν η Ελλάδα βγήκε από την επιτήρηση λόγω της απογραφής του 2004, το έλλειμμα αντί να είναι μικρότερο του 3%, όπως υποστήριζε αλά greek statistics η ΝΔ, είχε ανέβει στο 6,4%! Τον Αύγουστο του 2008 ο «κρίσιμος» προϋπολογισμός για τον οποίο είχαν προκηρυχθεί οι εκλογές ήταν πια χαρτί υγείας, το χρέος έχει φτάσει τα 250 δις, δηλ 70 δις παραπάνω από αυτό που παρέλαβε η ΝΔ, η Ελλάδα άνηκε στις χώρες pigs και στην ΕΕ συζητούσαν για νέα επιτήρηση, και το Υπουργείο Οικονομίας για να σώσει την κατάσταση ενημέρωνε ότι θα κατέθετε σχέδιο νόμου με το οποίο θα θεσπίζονταν κανόνες για τον έλεγχο των δαπανών και τη διαφάνεια της οικονομικής διαχείρισης των οργανισμών του Δημοσίου (νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία και Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης). Με το ίδιο σχέδιο νόμου θα προβλεπόταν και η ενσωμάτωση των Ειδικών Λογαριασμών στον προϋπολογισμό. Σε απλά ελληνικά, το σχέδιο νόμου θα περιελάμβανε πια επίσημα στον προϋπολογισμό όλα τα κρυφά ελλείμματα, αυτά ντε που την επόμενη χρονιά που τα πέρασαν οι Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου - Ελστατ - Γεωργίου κατηγορήθηκαν από τη ΝΔ ότι ανέβασαν το έλλειμμα του 2009 από το 12,6% στο 15,4%, αυτά ντε που τους κατηγορούσαν μετά ότι έπρεπε να συνεχίσουν να τα κρύβουν κάτω από το χαλί, όπως έκαναν οι ίδιοι, λες και δεν τα πλήρωνε ο έλληνας φορολογούμενος, αλλά θα έβγαιναν από τα ψεκασμένα 600 δις του Σώρρα! Στην ελληνική στατιστική υπηρεσία του Κοντοπυράκη ήταν ανίκανοι (;) να υπολογίσουν τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, των νοσοκομείων και των ΟΤΑ, ώστε να τα καταγράφουν στο δημόσιο έλλειμμα, όπως απαιτούσε η ΕΕ ή έτσι παρίσταναν. Τον Αύγουστο 2008 ο τσάρος Αλογοσκούφης ανακοινώνει έκτακτα οικονομικά μέτρα, για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών, την περαίωση, τη ρύθμιση των φορολογικών υποθέσεων, την αύξηση της προκαταβολής φόρου στις επιχειρήσεις, και την επαναφορά των τεκμηρίων. Τον Οκτώβριο ο πρωθυπουργός κάλεσε στο Μαξίμου τον υπουργό Αλογοσκούφη, και με τις δημοσκοπήσεις στο χέρι του ζήτησε να πάρει πίσω τα μέτρα. Εκείνος του απάντησε. «Πρόεδρε, εγώ δεν μπορώ να τα πάρω πίσω. Ας το κάνει ο επόμενος υπουργός Οικονομίας». (Στον ανασχηματισμό στις 7/1/2009 στη θέση του ανέλαβε ο Παπαθανασίου.) Στις 6 Οκτωβρίου 2008 τρεις εβδομάδες μετά την πτώση της Lehman Brothers, ο πρθ φλυαρούσε ανέξοδα «η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη από τις μεταρρυθμίσεις που έχει κάνει η κυβέρνηση και έχει σημαντικές αντοχές. Το έλλειμμα μειώθηκε, οι ρυθμοί ανάπτυξης εξακολουθούν να είναι από τους υψηλότερους στην ευρωζώνη, ενώ η ανεργία μειώνεται». Ο Καραμανλής ήταν ενήμερος για την τραγική κατάσταση της οικονομίας, σύμφωνα με τον Γιώργο Αλογοσκούφη: «Μου έλεγε απλώς “ασ’ τα για αργότερα”, είχε πλήρη συνείδηση τι ακριβώς συνέβαινε στην οικονομία». Τα μέτρα ανακοινώνονταν για να παριστάνει ότι κάτι έκανε και δεν υλοποιούνταν ποτέ, μετά έλεγχε στα γκάλοπ την πτώση του, και πάγωνε τα μέτρα.
Στις 24/8/2008 ο τότε εκπρόσωπος του Πασόκ Παπακωσταντίνου επισήμανε ότι το χρέος στο εξάμηνο έχει ήδη ξεπεράσει τον ετήσιο στόχο που τέθηκε στον προϋπολογισμό και υπενθυμίζοντας τη δέσμευση της ΝΔ για εξοικονόμηση 10 δισ. ευρώ ετησίως, σημείωσε: «Αντί να κάνει κάθε χρόνο νοικοκύρεμα 10 δισ., φορτώνει την ελληνική οικονομία, φορτώνει τον Έλληνα και την Ελληνίδα γύρω στα 14 δισ. χρέος κάθε χρόνο. Αυτή είναι η διαχείριση της ΝΔ». Λίγες ημέρες μετά στη Βουλή ο Σημίτης είπε δημόσια αυτό που ήξερε όλος ο υπόλοιπος πλανήτης, για την ανάγκη για προσφυγή στο ΔΝΤ. «Αν παρουσιαστούν δυσκολίες δανεισμού του ελληνικού κράτους θα έχει δοθεί η αφορμή να διατυπωθεί η υπόδειξη ότι η λύση θα πρέπει να επιζητηθεί μάλλον με προσφυγή στο ΔNT. Θα είναι μια ταπεινωτική για την Eλλάδα εξέλιξη, η πιο καταστροφική κατάληξη της διακυβέρνησης της NΔ» (Ο κος Σημίτης βολικά «ξέχασε» τις δικές του ευθύνες όταν το έλλειμμα του 2003 προβλεπόταν στο 1,7% και τελικά αποδείχθηκε 7,2%) Στην ΕΕ έχουν αρχίσει να συζητούν για ΔΝΤ με σκοπό η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Eπιτροπής.
Το έλλειμμα για το 2008 τελικά μετρήθηκε στο 9,8% του ΑΕΠ
Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στις 21/12/2008 στην κορύφωση της διεθνούς κρίσης ο κος Κυριάκος Μητσοτάκης ψηφίζοντας ΝΑΙ στον προϋπολογισμό της χρεοκοπίας για το 2009 (με πρόβλεψη για έλλειμμα μόλις στο 2% του ΑΕΠ!) έκλεινε την ομιλία του στη Βουλή τονίζοντας: «Αυτόν το φόβο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο οποίος είναι διάχυτος σήμερα στην ελληνική κοινωνία, πρέπει να αντιμετωπίσουμε με γενναιότητα, με ειλικρίνεια, με υπευθυνότητα, την οποία εγγυάται μόνο η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή». Το αφήνω ασχολίαστο. Σήμερα καυχιέται ότι μας είχε προειδοποιήσει έγκαιρα και ο ίδιος! Πότε; Το έλλειμμα για το 2008 τελικά μετρήθηκε στο 9,8% του ΑΕΠ. Όπως ακριβώς το είχε πει ο Καραμανλής «το έλλειμμα μειώνεται»! Αυξανόμενο!
Ο Καραμανλής με διάγγελμά του στις 5/2/2009 για τη διεθνή κρίση κομπορρημονούσε «αυτή την πολιτική εφαρμόζουμε χωρίς ωραιοποιήσεις και αυταπάτες αποφασιστικά, επίμονα, υπεύθυνα» και υπόσχεται 1. διατήρηση της ανάπτυξης 2. συγκράτηση των δαπανών μηδενισμό της σπατάλης δραστικό περιορισμό της φοροδιαφυγής 3. στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων. Θα θα θα θα...
Τέλος Φεβρουαρίου ο προϋπολογισμός είχε γίνει ήδη κομφετί, το κρυφό έλλειμμα τρέχει τρελά, το χρέος καλπάζει, η ΕΕ πιέζει για σκληρά μέτρα και η κυβέρνηση προαναγγέλλει για πολλοστή φορά νοικοκύρεμα και αναφέρεται στο δωδεκάλογο περιστολής δαπανών με περικοπές στις αποδοχές golden boys και διοικητών, 10% μείωση δαπανών στα υπουργεία, μαχαίρι στις προσλήψεις, μηχανογράφηση στη συνταγογράφηση, ενιαία υπηρεσία καταβολής αποδοχών των δ.υ., μείωση του κόστους γραφειοκρατίας κατά 25%. Ασπιρίνες. Ούτε για τον πυρετό. Όμως ακόμη και αυτά τα ελάχιστα μέτρα αναγγέλθηκαν μεν, αλλά δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. «Άσ’ το για αργότερα»! Τα περισσότερα τα υλοποίησε η κυβέρνηση Παπανδρέου μετά. Ο Καραμανλής και η ΝΔ ενώ είχαν τους αριθμούς και τα στοιχεία τα έκρυβαν και δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να διορίζουν και να φλυαρούν για «θωρακισμένη οικονομία».
Το πρωτογενές έλλειμμα το 2009 ήταν 24 δις
Την 1 Μαρτίου 2009 ο πρθ στη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος των εργασιών του Έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες αναφέρει «Θα ξεκινήσω με μία αναφορά που κάνατε στο δανεισμό. Και αυτό είναι ανάγκη να ξεκαθαριστεί. Η Ελλάδα δεν αντιμετώπισε και δεν αντιμετωπίζει ούτε σήμερα κανένα πρόβλημα στην εξυπηρέτηση του χρέους της, στην εξυπηρέτηση των δανειακών της αναγκών. Η δανειοληπτική ικανότητα της χώρας δεν αμφισβητείται από κανέναν». Μόνο που δεν πέφτουν οι σοβάδες από το κτίριο! Αλλά ο Μπαρόζο και οι σύντροφοί του στην επιτροπή εξακολουθούν να τον καλύπτουν. Τα ελλείμματα (μαζί με πληρωμές τόκων) που άφησε η ΝΔ το 2008 και 2009 φτάνουν τα 60 δις, σε 2 χρόνια τα ελλείμματα ήταν σχεδόν όσο ένας κρατικός προϋπολογισμός. Και ο Καραμανλής μάς κορόιδευε ότι με τα μέτρα που είχε ανακοινώσει στη ΔΕΘ αξίας 2,5 δις (εάν δεν τα άφηνε και πάλι για αργότερα) θα έσωζε τη χώρα σε 2 χρόνια! Ούτε ο Χάρι Πότερ Σαμαράς, ούτε καν ο Τσίπρας με τα ταμπούρλα, δεν ξεφτίλισαν τόσο πολύ τους αριθμούς. Αντί να περιορίσει το πρωτογενές έλλειμμα του 2008 των 12 δις το έκρυβε και το φούσκωνε 2,5 δις κάθε μήνα το 2009 φουσκώνοντας συντάξεις, μισθούς, προμήθειες, διορισμούς, και κορόιδευε για παπαγαλάκια, διπλασιάζοντας το πρωτογενές έλλειμμα το 2009 στα 24 δις. Ακόμη και αν το 2010 κάποιος Χάρι Πότερ μπορούσε να κρύψει τα ελλείμματα, το κράτος θα έπρεπε να δανειστεί επιπλέον 24 δις για να μείνουμε στα ίδια με την προηγούμενη χρονιά. Τα 2,5 δις του Καραμανλή δεν έφταναν ούτε για ασπιρίνες. Και κάποιοι ακόμη και τώρα ξεδιάντροπα μας παπαγαλίζουν ότι η ΝΔ έγκαιρα είπε την αλήθεια! Η ΝΔ μέχρι και το 2012 που ο αρχιτέκτονας «του αντιμνημονίου» κος Σαμαράς ανέλαβε τη διακυβέρνηση αρνιόταν ότι είχαν αφήσει έλλειμμα 24 και 36 δις σε 2 χρονιές μόνο, και ψεκάζονταν για έλλειμμα 6%.
Έχω γράψει το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου πριν χρόνια, και το είχα αφήσει σε ένα αρχείο με τη λογική ότι τα χρόνια περνάνε, οι πολίτες πάμε μπροστά, το παρελθόν ανήκει στην ιστορία, και ότι το κείμενο δεν χρειάζεται να ανέβει. Και όμως στο 2017 ακόμη συζητούμε για το πώς μπήκαμε στο μνημόνιο, κυνηγάμε δικαστικά ακόμη τον Γεωργίου της Ελστατ, και ψεκάζουμε ακόμη διάφορες ασυναρτησίες για να αποκρύψουμε τις δικές μας ευθύνες, αλλά κυρίως για να αποκρύψει η ΝΔ και ο κος Μητσοτάκης τις δικές τους ευθύνες. Στις άλλες τρεις χώρες που μπήκαν σε μνημόνια οι εμπρηστές παραδέχτηκαν την καταστροφή που έκαναν και το «βούλωσαν» και έβαλαν πλάτη στους διάδοχους τους ώστε να βγουν από το λούκι. Στην Ελλάδα είμαστε ακόμη σε μνημόνια και θα συνεχίσουμε για πολύ ακόμη, και οι εμπρηστές συνεχίζουν να κατηγορούν τους «πυροσβέστες», τους πολίτες, την ΕΕ, τους νέους πολιτικούς, τα νέα κόμματα, ότι αποκάλυψαν την αλήθεια, και να διεκδικούν και πάλι την εξουσία για να συνεχίσουν το πάρτι που άφησαν στη μέση. Και αν κοιτάξουμε προς την εξουσία θα διαπιστώσουμε ότι τα ίδια πρόσωπα που χρεοκόπησαν τη χώρα τότε βρίσκονται και πάλι μπροστά είτε σε υπουργεία, είτε στην Προεδρία της Δημοκρατίας, και πολλοί βαρόνοι της ΝΔ κρυφά ή φανερά συγκυβερνούν με τον κο Τσίπρα και τον κο Καμμένο. Και ο κος Μητσοτάκης συνεχίζει να παριστάνει ότι δεν τρέχει τίποτα και υπόσχεται και αυτός ανώδυνες λύσεις. Μπορούμε να σκεφτούμε πόσες δραχμές θα μετράγαμε σήμερα για πιτόγυρα, αν στις εκλογές του 2009 είχε νικήσει η ΝΔ του κου Καραμανλή; Ή να σκεφτούμε για λίγο τι θα είχαμε προλάβει αν στις εκλογές του 2007 δεν είχαμε ψηφίσει να συνεχιστεί το πάρτι; Με τα αν δεν διορθώνεις τίποτα από ό,τι έχει συμβεί, αλλά μπορείς να αποφύγεις την επανάληψη του ίδιου λάθους ή να προκαλέσεις τις αλλαγές που χρειάζονται.
(συνεχίζεται)
http://www.athensvoice.gr/politiki/i-politiki-gia-argotera
Update:
μέρος 2ο
