Δεν είμαι με το ΠΑΣΟΚ

Αν το ΠΑΣΟΚ είναι οι βουλευτές που, την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται στα όριά της στη μάχη για τη σωτηρία της, αυτοί σκέφτονται μόνο τον τρόπο επανεκλογής τους στις επόμενες εκλογές, τότε δεν είμαι με αυτό το ΠΑΣΟΚ.

Αν το ΠΑΣΟΚ είναι τα στελέχη που τόσα χρόνια όλα τα έβλεπαν καλά και τώρα που μας κυβερνά ένας άνθρωπος που κάνει κατάθεση ψυχής καθημερινά στον αγώνα του για τη σωτηρία της πατρίδας, δεν τους αρέσει γιατί δεν είναι αρκετά «σοσιαλιστής», τότε δεν είμαι με αυτό το ΠΑΣΟΚ.

Αν το ΠΑΣΟΚ είναι η πίστη σε μια παρωχημένη ιδεολογία των δεκαετιών του ’70 και του ’80, με κάθε κόστος και κόντρα στη λογική, τότε δεν είμαι με αυτό το ΠΑΣΟΚ.

Αν το ΠΑΣΟΚ είναι η Βάσω Παπανδρέου, ο Άκης, ο Κίμωνας Κουλούρης, ο Λιάνης (και η Λιάνη), ο Δημαράς και όχι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο Γιάννης Ραγκούσης, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Ανδρέας Λοβέρδος κλπ, τότε δεν είμαι με αυτό το ΠΑΣΟΚ!

Αν το ΠΑΣΟΚ είναι τα συνδικαλιστικά φέουδα που θεωρούν (και με τις πλάτες βουλευτών) ότι έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο πάνω στη διαχείριση των κρατικών οργανισμών, ή της κρατικής περιουσίας, τότε δεν είμαι με αυτό το ΠΑΣΟΚ.

Αν το ΠΑΣΟΚ είναι ο τοπικός κομματάρχης που η μόνη του αγωνία είναι να εκλέξει τον δικό του υποψήφιο, τότε δεν είμαι με αυτό το ΠΑΣΟΚ.

Το δικό μου ΠΑΣΟΚ δεν είναι μουσειακό έκθεμα, αλλά ζωντανός πολιτικός οργανισμός, έτοιμος να πέσει στη φωτιά και θυσιαστεί για το μέλλον της Ελλάδας.

Το δικό μου ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα σύμβολο και μια σφραγίδα, αλλά ενεργοί πολίτες.

Το δικό μου ΠΑΣΟΚ είναι πρώτα δημοκρατικό και πατριωτικό και στη συνέχεια οτιδήποτε άλλο!

Το δικό μου ΠΑΣΟΚ δεν ξεχωρίζει τους «δικούς μας» από τους «άλλους», αλλά τους ικανούς από τους ανίκανους, τους χρήσιμους από τους άχρηστους.

Το δικό μου ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που οραματίστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου.

Μπορεί το δικό μου ΠΑΣΟΚ να μη γίνει ποτέ 100% πραγματικότητα. Δεν έχει σημασία. Όταν πλησιάσεις τόσο κοντά στο όραμά σου, δεν μπορείς ποτέ πια να γυρίσεις πίσω.

Ή θα αλλάξουμε την Ελλάδα ή…