Στημένες Δημοσκοπήσεις

Εδώ και χρόνια βλέπω να κυκλοφορούν δημοσκοπήσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι.

Θεωρώ ότι είναι στημένες και εξυπηρετούν συμφέροντα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα:

Εκλογές 2009: Τα ΜΜΕ μας πιπίλιζαν τα αυτιά και μας παρουσίαζαν δημοσκοπήσεις μέχρι και την τελευταία στιγμή, σύμφωνα με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ ήταν στο όριο της αυτοδυναμίας. Είχα προβλέψει ποσοστά 43% και 35% (8 μονάδες διαφορά δηλαδή) και οι γνωστοί μου, παρασυρμένοι κι αυτοί από τα ΜΜΕ, με αντιμετώπιζαν με συγκατάβαση... Τι άλλο θα έλεγε άλλωστε, σκεφτόντουσαν, ένας θερμός υποστηρικτής του Παπανδρέου; Κι όμως η πραγματικότητα ξεπέρασε και τους δικούς μου "υπερβολικούς" υπολογισμούς!

Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα. Είναι ανούσιο να τα αραδιάσω τώρα.

Αυτό που με κάνει να γράφω αυτές τις γραμμές είναι ο καταιγισμός των δημοσκοπήσεων προσφάτως και ειδικότερα από τότε που ανέλαβε ο Παπαδήμος. Και κυρίως τα "τέρατα" που εμφανίζονται σε αυτές.

Δε θα αναφερθώ συγκεκριμένα σε καμιά.

Όλες περίπου υποστηρίζουν ότι για τον επόμενο πρωθυπουργό θα γίνει μια μάχη ανάμεσα στον Σαμαρά και τον Τσίπρα. Υπερβάλλω; Μα φυσικά. Και το κάνω σκόπιμα για να δώσω έμφαση!

Η ουσία όμως για μένα είναι η αίσθηση που μου προκαλούν. Μια αίσθηση ότι τα πράγματα ξεφεύγουν όλο και περισσότερο. Οι θρασείς αποθρασύνονται και οι προκλητικοί γίνονται προκλητικότεροι.

Μαγειρέματα στις δημοσκοπήσεις γινόντουσαν πάντα. Και δεν πιστεύω ότι θα εκλείψουν. Αλλά πλέον η κάθε μια από αυτές βγάζει μάτι!

Κι αν υπάρχουν εταιρίες δημοσκοπήσεων που μπορούν και μας παρουσιάζουν ανερυθρίαστα, αυτά τα εξόχως εξωπραγματικά αποτελέσματα, σημαίνει ότι υπάρχουν από κάτω και οι αντίστοιχοι καταναλωτές για να καταναλώσουν αυτά τα νούμερα! Γιατί κι αυτές οι εταιρίες το προϊόν τους πουλάνε κι αν δεν το αγοράσει κανείς, θα αναγκαστούν να το βελτιώσουν!!


Υπάρχει και μια παράπλευρη παράμετρος των στημένων δημοσκοπήσεων. Πόσο σοβαρή ή όχι, δεν το έχω σταθμίσει ακόμα.

Υπάρχει ένα κομμάτι της κοινωνίας μας που εμπιστεύεται σχεδόν τυφλά ότι του πλασάρουν τα ΜΜΕ, συνεπώς και τις δημοσκοπήσεις.

Μικρο ή μεγάλο δεν ξέρω.

Και πιστεύει ότι αυτά που βλέπει ανταποκρίνονται κάθε στιγμή στην πραγματικότητα.

Ειδικά όταν αυτά που βλέπει ταυτίζονται και με αυτά που θέλει να πιστεύει, τότε η κριτική του ικανότητα πιάνει πάτο!

Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας λοιπόν αύριο, όταν έρθει η μια και μοναδική τίμια δημοσκόπηση, η κάλπη των βουλευτικών εκλογών, το αποτέλεσμα των οποίων δεν θα έχει καμιά σχέση με τις στημένες δημοσκοπήσεις, θα πρέπει να βρει μια δικαιολογία για αυτή τη διαφορά στα αποτελέσματα.

Μια δικαιολογία που να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα!

Κι επειδή οι θεωρίες συνωμοσίας είναι πάντα μια βολική λύση, πολλοί θα απαξιώσουν το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών.

Όπως συμβαίνει ήδη...

Φράσεις όπως "έλα μωρέ, όλο οι ίδιοι βγαίνουν!!!", ή "και γιατί να πάω να ψηφίσω, αφού άλλοι αποφασίζουν;;;", τις έχουμε ακούσει οι περισσότεροι.

Κι αυτή η λογική, η λογική της ισοπέδωσης και της αδιαφορίας είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για τη Δημοκρατία.

Θα αναρωτηθεί κανείς: "Μόνο οι στημένες δημοσκοπήσεις οδηγούν στην απαξίωση της δημοκρατίας";

Αν είναι δυνατόν! Φυσικά όχι.

Απλά σημειώνω και αυτή την πτυχή τους...