Υπό την κατοχή της φαυλότητας

 

Σήμερα έμαθα για την αυριανή και μεθαυριανή 48ωρη απεργία, όταν ήμουν στη δουλεία.
Κάποια στιγμή μου ήρθε κι ένα σχετικό email από το Σύλλογο Εργαζομένων.
Ξεχώριζαν σ' αυτό με τεράστια γράμματα οι φράσεις:

«48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ Παρασκευή 10/2 και Σάββατο 11/2»

«ΟΧΙ στη ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ»
«ΟΧΙ στην ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ»

Πρώτα απ' όλα μου χτύπησε άσχημα στο μάτι η εικόνα με τα τεράστια γράμματα, λες και προσπαθούσε το μέγεθός τους να επιβάλλει την αλήθεια του νοήματός τους.

Στη συνέχεια, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντάς, κατέληξα στο πόσο προσβλητική είναι για όλους μας αυτή η προσέγγιση των πραγμάτων!

Είμαστε τόσο μικροπρεπείς, τόσο «τιποτένιοι», τόσο αντάξιοι της ιστορίας μας, που στη «νέα κατοχή» που έρχεται 70 χρόνια μετά την προηγούμενη - με ευθύνη πάλι της ίδιας χώρας - και στην «εξαθλίωση» της ζωής μας, εμείς αυτό που έχουμε να αντιπαραβάλλουμε, η αντίσταση μας κι ο αγώνας μας είναι μια... 48ωρη απεργία;

Πόσο φθηνό και προσβλητικό απέναντι στην ίδια μας την ύπαρξη;...

Ή μήπως συμβαίνει το άλλο:

Δεν υπάρχει καμία κατοχή, κυριολεκτική ή μεταφορική και φυσικά δεν υπάρχει και καμία εξαθλίωση. Υπάρχει μια πολύ δύσκολη συγκυρία, που κάποιοι - ελπίζω να είναι λίγοι - μεγαλοποιούν και μη όντας ικανοί να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, προσπαθώντας να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα στο ρου της ιστορίας, καταφεύγουν σε ανούσιες μεγαλοστομίες και πομπώδεις φαφλάτες! 

Δεν είναι ικανοί για τίποτα καλύτερο! 

Κρύβουν πίσω από μεγάλα λόγια τη μικρότητα της ύπαρξής τους. 

Ξέρουν να αντιδρούν, αλλά δεν ξέρουν να δρουν!

Ξέρουν να καταστρέφουν, αλλά όχι να δημιουργούν!

Ξέρουν να αρνούνται και δεν ξέρουν να διαπραγματεύονται.

Επιλέγουν συνεχώς τον εύκολο δρόμο, επειδή είναι δεν είναι ικανοί για το οτιδήποτε απαιτεί κάματο, σωματικό ή πνευματικό!

Πόσο φθηνό και προσβλητικό απέναντι στην ίδια τους την ύπαρξη;...

Από την πλευρά μου, αρνούμαι να συμμετάσχω σε αυτή τη γελοιότητα.

Όποιος πιστεύει ότι η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή, βγαίνει στο δρόμο και δεν επιστρέφει, όχι στη δουλεία, αλλά ούτε στο σπίτι του μέχρι να νικήσει! Δεν κάνει «48ωρη απεργία»!

Αντίθετα, όποιος προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, εκτός από μικροπρεπής, είναι κι επικίνδυνος...

Υ.Γ:

Όταν η πατρίδα μας ήταν υπό κατοχή, χωρίς πολλές κουβέντες έπαιρνες το τουφέκι κι ανέβαινες στο βουνό! Γιατί η ζωή είχε εξαθλιωθεί κι ο θάνατος δεν φάνταζε και τόσο τραγικός. Λυτρωτικός ίσως για πολλούς... Αυτοί ήταν οι «μεγάλοι» άνθρωποι, μεγάλοι Έλληνες. 

Χωρίς στομφώδη λόγο, μόνο με τις πράξεις τους, τη ζωή τους και τον τρόπο που τη θυσίαζαν, έδειχναν το μεγαλείο τους.

Πόσο μακρινό από την σημερινή πραγματικότητα που, μέσα στη βολή μας, έχουμε εξαθλιωθεί ηθικά και πολιτιστικά κι αν βρίσκεται υπό κάποιου είδους κατοχή η χώρα, αυτή είναι η κατοχή της φαυλότητας...;